‘Onderhandelen: ik werd er pas echt goed in door mijn kinderen’
Beeld: Unsplash
Makkelijker nee zeggen of bij onderhandelingen op werk niet snel van de wijs gebracht worden: deze vrouwen hebben, sinds ze moeder zijn, ook op hun werk voordeel van hun opvoedkennis.
Marieke (44), inkoper, moeder van Esmee (10), Daan (8) en Casper (4).
“Onderhandelen: ik heb er cursussen voor gevolgd en boeken over gelezen. Toch werd ik er pas echt goed in door mijn kinderen. Gedachten lezen, compromissen sluiten en problemen oplossen: thuis doe ik niet anders. Ook impasses en oplopende emoties zijn voor mij gesneden koek.
Onderhandelingstactiek
Laatst ook weer; stond ik met mijn hysterische kleuter in een vol winkelcentrum. De weekboodschappen in zware tassen in mijn hand, al zeker vijf minuten te laat voor de hockeytraining van de oudste, en ook nog een pak rijst vergeten. En precies dan is mijn kleuter er natuurlijk klaar mee. Gevalletje krijsend op de grond. Gelukkig weet ik hier inmiddels wel raad mee. Oogcontact maken, beetje afleiden, grapje tussendoor, emoties benoemen en hop, we kunnen weer door.
Diezelfde tactieken werken dus ook uitstekend tijdens onderhandelingen op mijn werk. De zakenrelatie die mij nog van de wijs brengt moet wel van heel goede huize komen.”
Lees ook – Eerst opruimen, dan chocola: onderhandelen met je kind >
Vraagstelling
Carolijn (41), marketingmanager, moeder van Jasmijn (6), Veerle (6) en Bram (2).
“Als moeder van drie word ik constant overvraagd. Kinderen moeten van alles, maar uiteindelijk blijken het vaak dingen te zijn die ze gewoon graag zouden willen. In hun vraagstelling maken kinderen daar geen enkel onderscheid in. Dat moet je als moeder zelf maar uitvogelen.
Gewoon proberen
Op een gegeven moment leer je: er zijn dingen die echt belangrijk voor hen zijn en er zijn een heleboel dingen die ze wel leuk zouden vinden, maar ook niet meer dan dat. Inmiddels heb ik een uitstekende bullshit-radar ontwikkeld. Even samen knuffelen en lezen na een lange middag op de bso? Doe ik meteen, want dat is echt even nodig. Maar op zaterdagochtend per se naar de speeltuin? Onzin! In de tuin vinden ze het net zo leuk. Ze proberen het gewoon, wie weet hap ik toe.
Bij collega’s is dat precies zo. “Je móét dit even voor me doen.” Negen van de tien keer is dat totale bullshit. Natuurlijk is het fijn voor je collega’s dat jij die presentatie even in elkaar draait, maar dat kunnen ze zelf toch ook? Er ligt ongetwijfeld werk op je te wachten dat wel belangrijk is en waarmee je jezelf pas echt in de kijker speelt. O wat had ik mezelf veel tijd kunnen besparen als ik dit eerder had ontdekt.”
Dit artikel staat in Kek Mama 08-2022.
Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen:
*Goedkoper dan in de winkel
*Lees elke maand als eerst Kek Mama
*Gratis verzonden
