Je partner verliezen op jongere leeftijd: zó krijg je wat lucht in jouw rouwverwerking

Als je jong bent, sta jij samen met je lief midden in het leven. Bezig met je toekomst, carrière, zwangerschap of kinderen, een huis kopen. Maar als jij je partner-in crime plots verliest, houden ineens al die grote verwachtingen op. Als je een kind hebt, ben je bovendien nu alleenstaande moeder. Een hoop op je bord dus. Rouwverwerking na het verlies van een partner is een actief proces. Door het zetten van de juiste stappen kun je het leed wat verzachten.

Hoe begin je?
Rouw is persoonlijk, ga na wat je zelf nodig hebt. Een tijdje niks doen kan prima, maar uiteindelijk zal je toch het leven weer op moeten pakken. Zeker als je een kind hebt.
Werk in stapjes. Dit kan heel geleidelijk door eerst weer eens boodschappen te doen in het openbaar en daarna bijvoorbeeld weer te gaan werken. In het begin zal dat nog niet goed voelen, maar uiteindelijk zal het fijn(er) zijn om het leven weer ‘te leven’.

Vraag praktische hulp
Kinderen in je gezin helpen jou om je regelmaat en afleiding te geven. Maar ook zij hebben natuurlijk verdriet. Ook dat kan spanningen geven. Merk je dat het af en toe te veel wordt voor je? Schakel een oppas, lieve buurvrouw of andere moeder in en vraag gerust om wat extra me-time. Zo laad jij weer wat op en kunnen je kinderen even spelen in een andere liefdevolle omgeving. Niks mis mee.

Aandacht en ontspanning
Ontspanning is ook erg belangrijk, zoek een vorm die bij jou past. Dat kan een eenvoudig middagslaapje zijn (voel je daar absoluut niet schuldig over), naar de bioscoop met vriendinnen of een stuk fietsen. Iedereen gaat anders om met het verlies van een dierbare en jij bepaalt zelf waar jij behoefte aan hebt. Zorg goed voor jezelf met gezond eten, beweging en rust. Het vreet natuurlijk bakken energie en ook voor je kind moet je rechtop blijven staan.

Omgaan met verdriet
Het is belangrijk om aandacht te geven aan je gevoelens. Uit onderzoek onder Kek Mama lezeressen blijkt dat bij meer dan de helft (51%) de rouw oppopt uit het niets. Afleiding zoeken is dus niet verkeerd, maar rouwverwerking heeft ook aandacht nodig. Stop het daarom niet weg, om te voorkomen dat je erin blijft hangen. Alle emoties mogen er zijn; verdriet, maar ook boosheid, schuldgevoel en opluchting. Het kan helpen om afleiding te zoeken, maar vlucht niet. Probeer de balans te vinden. En kies als dat nodig is bijvoorbeeld voor professionele hulp in de vorm van rouwtherapie.

Jouw omgeving
Mensen om je heen willen je wel helpen bij de rouwverwerking van jouw partner, maar zij zijn nog druk met het leven bezig, voor hen gaat alles wel door. Ze zullen begrip voor jou proberen te hebben, maar zijn ook druk met hun eigen leven. Het kan zijn dat je hierdoor vrienden kwijtraakt, maar ook nieuwe vrienden vindt, want relaties veranderen door zo’n gebeurtenis. Blogs (zoals van @widowchicks en @mariekevanlierop) en contact met lotgenoten kunnen je helpen gelijke gebeurtenissen te bespreken en dus te verwerken.

Uitvaart én rouwverwerking
Heb jij al eens aan een uitvaartverzekering gedacht? Bij Monuta kun je een uitvaartverzekering afsluiten tegen een scherpe premie. En op het moment dat het nodig is, zorgen zij als uitvaartverzorger voor een persoonlijk afscheid, waar je met een goed gevoel op terug kunnen kijken. Maar NA de uitvaart zijn er ook veel zaken die geregeld moeten worden. Zeker als je er alleen voor komt te staan als ouder. Monuta is er ook voor je na de uitvaart. Ze geven je graag tips en praktische informatie. Een fijne gedachte.

Marieke verloor haar geliefde en zoveel meer. In samenwerking met Monuta deelt ze haar verhaal:

‘Bizar en confronterend hoe de wereld doorgaat zonder hem’
‘Ik haal diep adem en maak een van de dozen open. Ik ga verhuizen. Ik verlaat het huis waar ik jaren met S. heb gewoond. Het fijne huis waar ik na zijn dood ben blijven wonen. De plek waar ik mijn leven noodgedwongen opnieuw probeerde vorm te geven, om het gemis en verlies heen. Waar ik met vallen en opstaan nieuwe lijnen heb gezet op een nieuwe, blanco tekenvel, omdat de tekening die ik 10 jaar lang met S. had ingekleurd plotseling ophield te bestaan. Vlak voordat ik 30 word, vertrek ik naar een ander dorp om in te trekken bij J.: mijn tweede grote liefde.

Achter dit knieschot staan de spullen van S. Niet eerder zag ik aanleiding om daar doorheen te gaan. Kop in het zand? Wie het weet. Frustrerend is het wel: waarom laat ik het doorspitten van deze spullen nu samenkomen met de aanleiding van verhuizen? Had ik niet eerder door deze spullen kunnen gaan? Alsof het samenwonen met J. de indruk wekt dat ik geen waarde meer hecht aan de spullen van S.? Het is allesbehalve dat! J. zegt begripvol: “Je hoeft niks weg te doen, hè. Al neem je alles mee! Oók prima.” Maar ja, alles klakkeloos verhuizen voelt ook niet goed. M’n motto: “ga er niet omheen, maar doorheen” is relevanter dan ooit. Aan de slag maar.”

Wil je weten hoe Marieke zich hierdoorheen slaat en hoe dit ook best opluchting geeft? Lees dan hier verder.

Dit artikel is een samenwerking met Monuta.