‘Mijn beste vriendin biechtte op dat ze naar bed was geweest met mijn man’

Jet (36), moeder van drie dochters van 8, 6 en 4: “Met stomheid geslagen was ik, toen mijn beste vriendin Helen na een paar wijntjes opbiechtte dat ze de afgelopen maanden een aantal keer naar bed was geweest met Ruud, met wie ik net in een ingewikkelde scheiding lag. We zaten samen op de bank in mijn nieuwe appartement, de kinderen waren voor het eerst een weekend bij hun vader. Ik wist niet wat ik moest zeggen, klapte eigenlijk compleet dicht. Helen is nog uren blijven plakken. Het moest haar echt van het hart, ze vond het zo erg wat er was gebeurd dat ze er niet van kon slapen. Ik werd stiller en stiller en moest dit nieuws laten bezinken.

Dikke vrienden

Tot voor kort woonden we nog tegenover elkaar in een nieuwbouwwijk, waar we sowieso dikke vrienden waren met een groot deel van de buren. Een fantastische plek waar alle kinderen met elkaar speelden en borrels steevast uitliepen op te gekke feestjes. En als we niet in een van onze huizen stonden te dansen, waren we wel op een of ander festival te vinden. Ruud en ik waren vooral close met Helen en Thomas. Onze kinderen – wij hebben samen drie dochters en zij twee – zijn met elkaar opgegroeid.

Tussen Helen en mij ontstond een enorme vertrouwensband. Ik vertelde haar altijd de ongecensureerde versie van mijn verhalen. Ook over de problemen in mijn huwelijk met Ruud, de relatietherapie waarmee we bezig waren. Waar Ruud ontzettend bezitterig en jaloers was als er ook maar iemand anders naar mij keek, hadden Helen en Thomas met elkaars medeweten weleens seks met een ander. Allemaal prima, dat moesten ze vooral zelf weten.

In de steek gelaten

Tussen Ruud en mij werkte het op den duur echt niet meer, we besloten te scheiden. Dat liep uit op een drama, tot op de dag van vandaag zijn we niet on speaking terms. Ruud bleef in ons huis wonen, tussen al die buren die hem opvingen met zijn verdriet. Ik vond godzijdank een appartement aan de rand van de stad. Misselijk van ellende stond ik wekenlang te klussen. Helen en Thomas kwamen me helpen, ik stond huilend met een kwast in mijn handen te kijken hoe zij stonden te schilderen. Dat zij er voor me waren, voelde toen nog fijn. Tot die allereerste avond dat ik er alleen zou slapen en Helen met mij dit nieuwe huis kwam inwijden.

Ik had zin in deze vriendinnenavond: muziek en kaarsen aan, lekkere hapjes erbij, maar na de eerste fles bubbels kwam haar biecht. Dat ik nog uren met haar op de bank heb gezeten begrijp ik achteraf niet. Pas de volgende dag drong tot me door wat er nou eigenlijk was gebeurd: Helen kende alle ins en outs van mijn relatie. Al mijn ellende had ik met haar gedeeld. Toen we nog tegenover elkaar woonden, spraken we elkaar dagelijks. Maar ook toen we samen stonden te schilderen in mijn huis, was zij degene bij wie ik mijn hart uitstortte. Het idee dat ze dan ’s avonds nog met Ruud in bed was gedoken, vond ik onverdragelijk. Officieel was onze scheiding bovendien nog niet in gang gezet. Thomas wist er overigens van en had er geen problemen mee. Toen ik dat hoorde bekroop me het gevoel dat er drie dolken in mijn rug waren gestoken: door mijn ex, mijn beste vriendin en haar man.

Lees ook
Waar moet je aan denken als je kinderen hebt en gaat scheiden? >

Ik voelde me ongelooflijk in de steek gelaten. Maar twijfelde ook aan mezelf. Had ik wel het recht boos te worden op een vriendin die het bed in duikt met mijn aanstaande ex? Ik belde een andere vriendin en vertelde haar dit verhaal in vertrouwen. Nou, met zulke vrienden heb je geen vijanden nodig, was haar reactie. Ze vond het ronduit schandalig dat Helen en Ruud me dit hadden geflikt. Ik voelde me enigszins gehoord, besloot het te laten rusten en door te gaan met het opbouwen van een nieuw bestaan. Met Ruud heb ik het er nooit over gehad, er was al genoeg om ruzie over te hebben. Maar hij weet ongetwijfeld dat ik op de hoogte ben van zijn avontuurtjes met de buurvrouw.

Buren

De banden met de oude buurt kan ik niet helemaal verbreken, want mijn ex woont in ons oude huis. Dus als ik de kinderen daar breng, kom ik automatisch langs al die oude vrienden. Mijn dochters hebben ook geen idee wat er is gebeurd en zullen dat ook nooit van me horen. Dat betekent wel dat ik ze ook naar Helen en Thomas breng als ze daar willen spelen. Als ik daar naar binnen loopt, voelt het alsof de hele wereld tegen mij is. De band tussen Helen en mij is afstandelijk en kil. Ze is doodsbang dat ik mijn mond opentrek en iedereen vertel wat ze allemaal met Ruud heeft uitgehaald. Samen met hem heeft ze mij inmiddels zwart gemaakt in de hele buurt.

Er gingen allerlei spookverhalen rond, dat ik Ruud financieel uit wilde kleden en dat ik ons hele huwelijk lang vreemd was gegaan. Totale onzin, natuurlijk, ik hoef geen euro van die man te krijgen en ben bovendien zo trouw als een hond. De eerste maanden wilde ik het liefst mijn naam zuiveren. En Helens ogen uitkrabben, dat ook. Maar ik beet op mijn tong en zweeg. Want ik wil absoluut niet dat onze kinderen in dit web van leugens en bedrog terechtkomen. Dat Ruud en ik uit elkaar zijn is al ingewikkeld genoeg. Als ik onze meiden belast met dit verhaal, wordt het erg moeilijk om de band met hun vader in stand te houden.

Van alle buren met wie we zo goed bevriend waren was er maar één buurvrouw die op een mooie zomeravond een wijntje kwam drinken op mijn balkon. Ze wilde oprecht weten hoe het met mij was. Toen heb ik voorzichtig verteld dat het me pijn doet dat er verhalen de ronde doen waarvan niets klopt. Dat Helen en Ruud het bed hadden gedeeld – of misschien nog altijd doen – liet ik bewust achterwege. Ik wilde niet met modder gaan gooien.

Voorgoed voorbij

De meisjes zijn doordeweeks altijd bij mij, om het weekend gaan ze naar Ruud. Als ik mijn auto daar op de oprit parkeer, voelt het alsof mijn keel wordt dichtgeknepen. Die weekenden boek ik helemaal vol met afspraken. Ik ben niet graag alleen met mijn gedachten. Mijn beste vriendinnen – die ik al sinds mijn studententijd ken – slepen me hier doorheen. Die vriendschappen zijn heilig, we gaan voor elkaar door het vuur.

De vriendschap tussen Helen en mij is voorgoed voorbij. Na de woede en de frustratie moet ik bekennen dat ik nu vooral medelijden met haar heb. Zij, Ruud en Thomas brengen heel wat avonden met elkaar door, dat hoor ik van mijn kinderen. Ik wil niet eens weten wat er dan allemaal gebeurt. Mijn nieuwe leven is weliswaar minder spannend, maar inmiddels ben ik dolblij dat ik uit die kliek ben. Al blijft de manier waarop het is gelopen ontzettend pijnlijk. Het is een geheim waar ik eigenlijk geen onderdeel van ben, maar dat ik wel de rest van mijn leven met me meedraag.”
Dit artikel staat in Kek Mama 07-2021.

Meer verhalen over geld en gezin? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >