Of je kind nu een echte fijnproever of een kieskeurige eter is, het menu van je kleintje kan een enorme zoektocht zijn. Wat eet een dreumes op een dag? En hoeveel eet een peuter nou écht? Wij geven je een realistisch kijkje in de keuken van andere ouders. Deze week het menu van Stan.
Lees verder onder de advertentie
Madelon is moeder van de 2-jarige Stan en deelt met ons het dagmenu van haar peuter.
“Ben je mama van een peuter? Dan ken je dit fenomeen vast en zeker: het ene moment lijkt je kind een alleseter en het volgende moment is zelfs een boterham met hagelslag een belediging. Zo verliep mijn dag met Stan:
07.30 – Ontbijt: Drie happen havermout
Stan staat redelijk vrolijk op, totdat hij ontdekt dat er havermout op tafel staat. Havermout, het ontbijt dat hij gisteren nog heerlijk vond. Vandaag niet. ‘Ik.. wil.. niet!’ schalt door de keuken. Zelfs een tactische toef honing biedt geen succes. Uiteindelijk verdwijnen er precies drie lepeltjes havermout in zijn mond.
Na een hoop gezeur bij het ontbijt, besluit ik het slim te spelen met knijpfruit (appel-peer) Stans favoriet. En ja hoor. Binnen een halve minuut is het zakje leeg en vraagt hij met puppyogen: ‘Nog een?’ Ik houd het op een en gelukkig kom ik daar goed van af.
De lunch is simpel: één boterham met kaas en één met pindakaas. Stan kijkt me aan alsof ik hem heb voorgesteld spruitjes in chocoladefondue te dopen. ‘Nee, niet lekker!’ besluit hij na één hapje van zijn pindakaasbroodje. De kaasboterham wordt compleet genegeerd. Gelukkig mag het bakje met stukjes komkommer er wel zijn, want daar knabbelt hij driftig aan.
Na het dutje test hij mijn geduld weer uit. Ik bied hem een banaan aan. ‘Bah!’ Vervolgens probeer ik een rijstwafel. ‘Nee, mama!’ Uiteindelijk breek ik: knijpfruit nummer twee maakt zijn opwachting. Dit keer aardbei-banaan. Stan is weer tevreden. Tja, ik had natuurlijk niets anders verwacht.
18.00 – Avondeten: Hapjes droge rijst en een schaaltje yoghurt
Het avondeten is rijst met een beetje kip en broccoli. En laat broccoli nou net Stans grootste vijand zijn. ‘Nee, brokkie!’ schreeuwt hij terwijl mijn peuter met zijn handje demonstratief de broccoli van zijn bord smijt. De kip wordt argwanend bekeken, maar een hapje droge rijst gaat er met veel tegenzin in. Uiteindelijk smult hij nog wel van een schaaltje yoghurt.
Het lijkt een rustige afsluiting van de dag: een bekertje warme melk. Maar zelfs dit wordt met een zucht ontvangen. ‘Mama? Sapje?’ probeert hij nog, terwijl ik zijn melkbeker vriendelijk naar voren schuif. Na vijf minuten mokken drinkt hij hem toch leeg.
Conclusie van de dag
Wat ik vandaag – nogmaals – heb geleerd? Dat peuters absoluut onvoorspelbaar zijn als het op eten aankomt. Maar als er één ding is waar je bij Stan altijd mee scoort, dan is het knijpfruit. Bestaat er een abonnement op die dingen?”
Als ouder wil je dat je kinderen gelukkig, zelfverzekerd en emotioneel sterk opgroeien. Volgens Jean Twenge, hoogleraar psychologie aan de San Diego State University, kan één eenvoudige opvoedregel het verschil maken: geen telefoons en tablets in de slaapkamer ’s nachts.
Kim Feenstra deelt op Instagram een openhartig bericht over haar jeugd, haar trauma en het moederschap. Haar vijfjarige zoon Brooklyn heeft haar geholpen haar pijn uit haar jeugd te verwerken: “Door hem weet ik wat echte liefde is. Hij heeft mij leren voelen. Leren spelen. Leren helen. Hij heeft het innerlijke kind in mij leren […]
Een gesprek dat normaal vol grapjes, herkenbare mom-talk en theekletspraat zit, krijgt deze keer een rauwe rand. In de nieuwste aflevering van hun podcast Chantal & Tina praten Chantal Janzen (46) en Tina de Bruin (51) openhartig over de heftigste periode in Tina’s leven.