Opvoeden op vakantie: laat je de teugels los óf houd je ze kort?

Birgit (28), moeder van Loua (2) vertelt:

“Ik ben een ik-doe-maar-wat-Pippi-Langkous-moeder die af en toe toch heel hard probeert wat structuur in huis aan te brengen. Dat komt omdat ik zelf ook een doe-maar-wat-mens ben. Maar wel met een onwijze hang naar de 3 R’en.

Wij werken allebei thuis dus hoeven nooit op tijd op kantoor te zijn. Loua gaat op dinsdag naar opa en oma en blijft dan slapen, op woensdag gaat ze naar het kinderdagverblijf. De enige ‘deadline’ die we dus hebben is Loua op woensdag ergens tussen 17:00 en 18:00 uur ophalen. Dan zorgen we meestal wel dat er al gekookt is en ze vroeg naar bed kan, want vaak is ze doodop van het spelen met haar vriendjes en vriendinnetjes.

Lees ook: Nicolette Kluijver over het moederschap: ‘Ik moet strenger worden’

Meer een richtlijn

Meer structuur is er eigenlijk niet. We kijken vooral naar Loua. Ze slaapt als ze moe is, ze eet als ze honger heeft. Dat doen we al zo sinds ze een newborn is. Het is niet dat we ’s avonds om 17:30 uur strak aan tafel zitten en ik precies om 19:00 uur het licht uit doe. Bedtijd is meer een richtlijn. We proberen haar ergens rond 19:00 uur op bed te leggen, maar dat kan ook gerust een keer 22:00 uur worden. Of 18:00 uur. 

Heel veel regels zijn er dus niet. Natuurlijk wil ik dat ze niet brutaal is, haar speelgoed opruimt en haar bord leeg eet. En ook de tijd die ze op haar iPad doorbrengt, probeer ik een beetje in goede banen te leiden. Maar ik snap ook dat we te maken hebben met een peuter.

Dag structuur

Op vakantie laat ik dat piepkleine beetje structuur dat we hebben ook volledig gaan. Nog meer dan thuis leven we go with the flow en eten we als we honger hebben en slapen we als ze moe zijn. Dat móet ook wel, want op vakantie eten we meestal laat en gaan we dus ook later naar bed. Gelukkig hebben wij een kind dat zich makkelijk aanpast en dan ook de volgende dag íets langer slaapt. 

En wat blijkt? Volgens deskundigen is dat helemaal prima. Kinderen kunnen heel goed het onderscheid maken tussen het dagelijks leven en vakantie.

“Ik snap ook dat we te maken hebben met een peuter”

Beperk jezelf niet te veel

Ik denk als je op vakantie een strak regime aanhoudt je jezelf ook beperkt. Als je je precies gaat houden aan alle slaapjes kun je nooit een dagje weg óf zit je in de bloedhitte in een leeg restaurant te eten. Het is gewoon belangrijk dat je rekening houdt met alle leden van het gezin en je goed naar je kind kijkt. Je moet er natuurlijk wel opletten dat kinderen niet oververmoeid raken. Dan worden ze moe, hangerig óf juist heel erg hyper en kunnen ze juist te weinig slaap krijgen. En dan ben je alleen nog maar verder van huis. 

Plan dus niet te veel activiteiten achter elkaar, kijk naar hoe je kind zich voelt en wees flexibel. Als je dat van je kind verlangt, moet je dat zelf ook zijn. Zit je eenmaal in dat lekkere restaurant of wilde je eigenlijk een dagje weg gaan en zie je dat je kind tóch heel erg moe is? Houd het dan kort of blijf thuis en breng hem of haar zo snel mogelijk naar bed. Het is voor iedereen vakantie. 

‘Voor haar een appelsap, voor mij een Aperol Spritz alsjeblieft’

Met eten en drinken geldt dat eigenlijk hetzelfde. Zo is de regel bij ons thuis: alleen water, thee en zelfgemaakte smoothies én je proeft alles voordat je zegt dat je het niet lust. Loua was ook altijd best een goede eter maar nu ze in de peuterpubertijd zit, vist ze het meest microscopisch kleine stukje groente nog uit haar eten. 

Op vakantie vind ik het prima als ze een appelsapje drinkt en voor de derde dag op rij een bord droge rijst (mijn kind lust geen patat maar is wel gék op rijst) of spaghetti bolognese naar binnen schuift. Natuurlijk wil ik dat ze genoeg goede voedingsstoffen binnenkrijgt, maar op vakantie bestel ik ook gerust voor de zesde dag achter elkaar een pasta gemarineerd in Parmezaanse kaas en tik ook dagelijks een Aperolletje Spritz weg. Daar is het toch vakantie voor? 

Het enige wat ik niet duld is als ze brutaal wordt. Maar ik weet ook, zolang ze níet oververmoeid is, hebben we daar ook geen last van. Dus wat vakantie betreft laat ik de teugels lekker vieren. Oh, en schermtijd? Als ik straks 16 uur in het vliegtuig naar Bali zit, mag ze kijken tot haar ogen vierkant zijn. Ik doe álles voor een fijne vlucht.” 

Hoe pak jij het aan?

Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.