Fotografie: Kee & Kee
Kirsten Schilder (39) is getrouwd met zanger Nick Schilder en moeder van Nikki (12), Julian (10) en Jackie (6).
Mijn ouders waren veertig jaar getrouwd en dus maakten we plannen voor een uitje naar Parijs, de stad van de liefde. Maar er kwam iets tussen, het tripje werd een jaartje uitgesteld, en nog een jaar. En de voorpret groeide en de plannen werden alleen maar leuker. Bovendien konden we Jackie, die twee jaar geleden nog best klein was, nu ook makkelijker meenemen.
Op ons wensenlijstje stonden de highlights: langs de Seine slenteren, op de foto met de Eiffeltoren, de Mona Lisa in het Louvre zoeken… Met mijn moeder, Nikki en Jackie de Sacré-Coeur bezoeken, bij Dior naar binnen gluren en de stippen tellen van Yayoi Kusama op het pand van Louis Vuitton. En natuurlijk zouden we naar de beroemde slotjesbrug Pont des Arts.
“In de trein ontstaat een stoelendans, want bij opa en omi zitten is natuurlijk gezelliger”
De trein was geboekt, het hotel betaald, we hadden onze paspoorten. Er kon niets misgaan. Op Amsterdam Centraal wachtten we op de Thalys. Dat is met zo’n heel gezelschap altijd leuk: zien we iedereen nog? Waar zijn de koffers? Het is de tafel van zeven: zeven personen, zeven trolleys, en zeven losse dingen als handtassen, een rugzak, een knuffel en een koptelefoon. In de trein ontstaat een stoelendans, want bij opa en omi zitten is natuurlijk gezelliger.
Lees ook – Reizen met alleen handbagage: 7 handige tips >
Eenmaal in Parijs zet een taxi ons af bij het hotel. En dan gebeurt het: Nick en mijn vader gaan inchecken, mijn moeder loopt met de kinderen naar het toilet en ik draai me om om de lobby te bekijken. Heel even let niemand van ons op de koffertjes. Maar iemand anders lette helaas wel heel goed op onze bagage. Wég is de tas van mijn vader. Gelukkig zat er alleen kleding en een toilettas in, maar vervelend is het wel.
Julian vindt het ook spannend, dus de verrassing van Nick kon niet op een beter moment komen: hij had voor Julian en mijn vader kaartjes voor een wedstrijd van Paris Saint-Germain. Ik had ook iets gepland: al een tijdje stond onze naam in de agenda van de fotograaf die een geweldige spot wist waar wij én de Eiffeltoren van onze beste kant vereeuwigd konden worden.
Want je weet hoe dat gaat als je het zelf probeert: je drukt net op het verkeerde knopje, de belichting kon beter, er waait haar in je gezicht, de kinderen worden ongeduldig en dan staat niemand er ontspannen op. Nu was er een ervaren fotograaf die ons als Family in Paris op de foto zette.
Lief Parijs, het waren drie dagen van puur geluk, vol onvergetelijke herinneringen. Pap, mam, zullen we 45 jaar getrouwd zijn ook vieren?
Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?
Er zijn van die kledingstukken die je aantrekt en meteen denkt: ja hoor, dit wordt mijn nieuwe uniform voor de rest van de winter. Nou, de coltrui van HEMA hoort absoluut in die categorie.
Je weet wat ze zeggen: zodra de ene deur sluit, gaat er een andere open. Dat geldt ook voor Michelle Bollen. De influencer komt met een romantisch plot-twist waar half Nederland van mee smult.
De zoon van Annelies is het type kind waarvan je blijft zeggen: ‘het is me er eentje’. Bram vreet van alles uit, maar nooit écht vervelend. En hij ziet er zo schattig uit, met die grote blauwe ogen en die blonde krullen.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.