Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Lees verder onder de advertentie
Katrin (30) woont samen met Timor (30) en is moeder van baby Laura (6 weken).
“In de omgeving waar ik opgroeide, Estland, kregen vrouwen wanneer ze zwanger waren nauwelijks de vraag of ze borstvoeding wilden geven of flesvoeding. Bijna iedereen gaf borstvoeding – en nog steeds. Dus dacht ik er niet over na dat zelf voeden helemaal geen vanzelfsprekendheid is. Hoezó, dacht ik toen de verloskundige vroeg of ik er al over had nagedacht. Een fles was simpelweg geen optie.
Lees verder onder de advertentie
De fles
Maar Laura is nu zes weken en wíl niets anders dan een fles. Direct na haar geboorte werd ze in het ziekenhuis bijgevoed met kunstvoeding, omdat ze een infectie had. Daarna had ze geen enkele interesse in de borst. Het is één grote, helse strijd. Om mijn melkaanmaak op peil te houden, kolf ik. Om Laura die voeding vervolgens maar per fles te geven, want ze weigert mijn borst pertinent. Ik ben alleen nog maar bezig met voeden. Schiet al in de stress als ik weet dat Laura bijna weer komt. Ik kreeg hulp van de kraamzorg. Vriendinnen met ervaring en mijn moeder. Maar hoe meer mensen zich ermee bemoeien, hoe gestrester ik raak, en daar reageert Laura weer op.
Mijn schoonzus is een kleine maand vóór mij bevallen. Bij haar gaat de borstvoeding van een leien dakje. Ze heeft al aangeboden extra te kolven voor Laura, als ik de borstvoeding niet meer kan volhouden. Ik vind het uit gezondheidsoogpunt belangrijk dat Laura mensenmelk drinkt. Ik vertrouw mijn schoonzus en ze leeft gezond. Toch vind ik het een drempel om mijn dochter de melk van een andere vrouw te geven. Wat ik raar vind van mezelf, want de melk van een koe zou ik haar uiteindelijk wél geven.
Lees verder onder de advertentie
Daarop stelde mijn schoonzus voor eenmalig te proberen of Laura wel bij haar wil drinken. Misschien betekent het dat ze daarna ook mijn borst pakt. Ik vind het een ongelooflijk ruimhartig aanbod. En wat als het werkt? Toch vind ik het een lastige beslissing, het is nogal iets intiems. Moet ik mijn schoonzus inderdaad vragen eenmalig de min van mijn dochter te zijn?”
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.