Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Lees verder onder de advertentie
Marlise (32) woont samen met Michiel (35) en is moeder van Frederik (3) en Simon (7 maanden).
“Die tweede fietsen we er wel even bij, dacht ik toen ik in verwachting raakte van Simon. De komst van onze eerste zoon Frederik was een eitje: mijn zwangerschap en bevalling liepen perfect, Frederik sliep na drie maanden al door en hij huilde zelden. Hoe anders ging het met Simon.
Na een zwangerschap vol kwalen werd hij geboren met een spoedkeizersnee omdat mijn ontsluiting niet vorderde. Toen hij ook nog een infectie bleek te hebben, bracht hij zijn eerste nacht op de wereld door op de kinderafdeling, gescheiden van mij. Het enige wat ik kon doen was kolven, en hem voeden.
Lees verder onder de advertentie
Uitgeput
De eerste dagen thuis uit het ziekenhuis waren we allebei zo uitgeput, dat we een week sliepen. Samen in het grote bed, hij op mijn borst – we hadden genoeg binding te verrichten. We hadden geen ritme in dag en nacht. Simon dronk wanneer hij dorst had en ik sliep wanneer ik kon.
Na een week leek er langzaam een soort ritme te komen in ons leven. Hij kwam twee, drie keer per nacht voor een voeding, maar de dagen bestonden weer. Overdag ging ik naar de speeltuin met Frederik, Simon in de wagen mee. Elke paar dagen een stapje extra. Boodschappen doen met kinderen, koken met één kind in de box en het andere op de iPad.
Maar na drie maanden sloeg het ritme waaraan mijn vriend Michiel en ik zo hard gewerkt hadden om. Simon weigerde steeds vaker te slapen, zowel overdag als ’s nachts. Hij putte zichzelf volledig uit en raakte daar zo overstuur van, dat hij nóg slechter ging slapen.
“Hij putte zichzelf volledig uit en raakte daar zo overstuur van, dat hij nóg slechter ging slapen”
Lees verder onder de advertentie
Inmiddels zijn we blij als hij overdag een hazenslaapje doet in de box of wandelwagen. ’s Nachts slaapt hij nooit langer dan anderhalf uur aaneengesloten.
We hebben alles geprobeerd, inclusief een doktersbezoek om kwalen uit te sluiten en een slaaptraining die we van internet plukten. Behalve een slaapcoach. De prijs houdt ons tegen, maar inmiddels zijn we ten einde raad. Moeten we besparen op de vakantie en toch een coach inschakelen?”
Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Bizarre, hormonale of gewoonweg crazy aankopen. We doen ze allemaal weleens. Wekelijks vertelt een moeder aan Kek Mama over haar grootste, duurste of vreemdste miskoop. Deze keer Chantal (35) die een dure winterjas kocht voor haar dochter.
Wat als je tegelijkertijd zwanger blijkt te zijn met je schoonzus, maar hun kindje niet levensvatbaar blijkt te zijn? Geluk en verdriet gaan hand in hand, ervaarde Natascha aan den lijve.
Kinderen slepen hun knuffel overal mee naartoe. Ze slapen met hun lievelingsbeer en troosten zich ermee bij verdriet. Maar wist je dat sommige ouders de knuffels van hun kind regelmatig opbergen in de vriezer? De reden is verrassend.
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.