Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Marlise (32) woont samen met Michiel (35) en is moeder van Frederik (3) en Simon (7 maanden).
“Die tweede fietsen we er wel even bij, dacht ik toen ik in verwachting raakte van Simon. De komst van onze eerste zoon Frederik was een eitje: mijn zwangerschap en bevalling liepen perfect, Frederik sliep na drie maanden al door en hij huilde zelden. Hoe anders ging het met Simon. Na een zwangerschap vol kwalen werd hij geboren met een spoedkeizersnee omdat mijn ontsluiting niet vorderde. Toen hij ook nog een infectie bleek te hebben, bracht hij zijn eerste nacht op de wereld door op de kinderafdeling, gescheiden van mij. Het enige wat ik kon doen was kolven, en hem voeden.
De eerste dagen thuis uit het ziekenhuis waren we allebei zo uitgeput, dat we een week sliepen. Samen in het grote bed, hij op mijn borst – we hadden genoeg binding te verrichten. We hadden geen ritme in dag en nacht. Simon dronk wanneer hij dorst had en ik sliep wanneer ik kon. Na een week leek er langzaam een soort ritme te komen in ons leven. Hij kwam twee, drie keer per nacht voor een voeding, maar de dagen bestonden weer. Overdag ging ik naar de speeltuin met Frederik, Simon in de wagen mee. Elke paar dagen een stapje extra. Boodschappen doen met kinderen, koken met één kind in de box en het andere op de iPad.
Lees ook – Slaapcoach Susanne Willekes: “Met deze tips help je je kind aan een betere nachtrust” >
Maar na drie maanden sloeg het ritme waaraan mijn vriend Michiel en ik zo hard gewerkt hadden om. Simon weigerde steeds vaker te slapen, zowel overdag als ’s nachts. Hij putte zichzelf volledig uit en raakte daar zo overstuur van, dat hij nóg slechter ging slapen.
“Hij putte zichzelf volledig uit en raakte daar zo overstuur van, dat hij nóg slechter ging slapen”
Inmiddels zijn we blij als hij overdag een hazenslaapje doet in de box of wandelwagen. ’s Nachts slaapt hij nooit langer dan anderhalf uur aaneengesloten. We hebben alles geprobeerd, inclusief een doktersbezoek om kwalen uit te sluiten en een slaaptraining die we van internet plukten. Behalve een slaapcoach. De prijs houdt ons tegen, maar inmiddels zijn we ten einde raad. Moeten we besparen op de vakantie en toch een coach inschakelen?” Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Sara (37) was er klaar mee dat de mental load altijd op haar bordje kwam zonder enige waardering en dus besloot ze het een week aan haar man Daan over te laten.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
De nachtmerrie van elke moeder: je raakt je kind kwijt. Het ene moment is ‘ie er nog, je knippert, en poef. Weg. Het overkwam ook Janna. Zij dacht dat haar dochter was ontvoerd.
