Mensen die zich bemoeien met jouw opvoeding… Soms goedbedoeld, soms zelfs dat niet. En dan kan het nogal eens in het verkeerde keelgat schieten. Zeker als iemand begint over kindermishandeling.
Misty, getrouwd, moeder van twee zoons (4 en 2): “Ik heb mijn handen vol aan mijn zoontjes. Ik ben dol op ze, uiteraard, maar soms word ik ook echt doodmoe van ze en plak ik ze het liefst achter het behang. Ze zijn er vooral goed in om elkaar op te jutten. Bij voorkeur als ik alleen met ze ben. En in het openbaar.
Zo ook deze betreffende ochtend. Al had ik nooit kunnen bedenken dat ik het woord kindermishandeling naar mijn hoofd zou krijgen die dag. Het had me al een uur gekost om iedereen aangekleed en wel in de bakfiets te krijgen, op weg naar de bakker. Bij de bakker probeerde ik ze tot rust te manen met een flesje appelsap, een kopje koffie voor mezelf en twee croissantjes. Dat lukte precies een halve minuut. Daarna kwam ik alweer armen te kort en gingen ze, zoals altijd, allebei precies een andere kant uit.
Niemand voelde zich erg geroepen om me te helpen, wel kreeg ik een paar geërgerde blikken op mij gericht. Of ik even kon zorgen dat die kinderen rustig zouden doen. Alsof dat niet was wat ik uit alle macht probeerde. Terwijl ik net de achtervolging op mijn jongste had ingezet, die koers zette naar de keuken van de bakkerij, zag ik vanuit mijn ooghoek de oudste ineens de winkel uit rennen. Voor de winkel is een drukke straat. Veel auto’s, die hard rijden. Mijn hart sloeg een slag over, ik heb nog nooit zo hard gerend.
Ik greep hem waar ik hem het eerst te pakken kreeg, en vraag me niet waarom, maar dat was zijn oor. Dus ik sleepte mijn kind aan zijn oor de winkel weer in, hijgend, bezweet en inmiddels ook moedeloos. Toen stond daar ineens een moeder tegenover me. Briesend van woede. Ik had haar net al zien zitten, met haar dochtertje. Ik had nog een steekje jaloezie gevoeld. Die moeder dronk lekker haar kopje koffie, terwijl het nog warm was, het meisje zat rustig naast haar te kleuren.
‘Ik weet niet wat u aan het doen bent, maar ik weet wel dat dit verboden is!’ schreeuwde de vrouw naar me. ‘Dit is kindermishandeling!’ Ik keek haar alleen maar beduusd aan, wist niet eens wat ik moest zeggen. Ik liet mijn bestelling voor wat het was, betaalde en propte de jongens zo goed en zo kwaad als het ging weer in de bakfiets. Huilend fietste ik naar huis.
Achteraf kon ik een legio aan reacties verzinnen. Waarom had ze met niet geholpen? Het was toch overduidelijk dat ik wel wat hulp kon gebruiken? Waarom kies je ervoor te schreeuwen naar iemand die je helemaal niet kent, die het overduidelijk al niet makkelijk heeft? Ik weet wel: zelf zal ik áltijd een moeder in nood een handje helpen. Al is het maar met een glimlach en bemoedigende woorden.”
Denk je dat BN’ers hun opvoeding wel allemaal op rolletjes hebben lopen? Think again. Vivienne van den Assem is ook weleens onzeker over of ze het allemaal wel goed doet. Je leest het hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Sommige ouders lijken het moeilijk te hebben met één kind, terwijl andere een tweede of derde erbij juist veel pittiger vinden. Hoe werkt dat nou?
Sommige stellen praten eindeloos over of en wanneer ze aan kinderen willen beginnen. Bij Danny Froger en zijn vriendin Ann Dominique Wilten ging dat nét even anders.
Je kind komt naar je toe met een probleem: een lastige schoolopdracht, ruzie met een vriend(in) of gewoon een rotgevoel. Wat doe je dan? De meeste ouders schieten meteen in de helpstand: advies geven, oplossingen bedenken of proberen het probleem op te lossen.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Als jij bent opgegroeid in de jaren ’90 of vroege jaren 2000, dan weet je hoe anders de jeugd toen was. Geen smartphones, geen AirTags, geen ouders die elk moment wisten waar je was. Dit zijn elf momenten uit die tijd die pure nostalgie oproepen. .Op warme zomeravonden sprong je op je fiets, verdween je […]
Heb je onlangs een schattig houten kindertafeltje bij Zara gescoord? Let dan even goed op: de modeketen roept het populaire product terug vanwege een veiligheidsrisico.
