‘Moet ik mijn excentrieke kind van school laten wisselen?’

Richelle (39) woont samen met Bram (40) en is moeder van Laurens (8).

Laurens is pas acht en nu al wordt hij overal nagekeken en uitgejouwd. Hij houdt van jurken en ballet, snapt niets van voetbal en gestoei. Hij leest stapels boeken, maar mijdt de speeltuin in de wijk. Niet omdat hij verlegen is, hij voert gewoon liever volwassen gesprekken dan dat hij klautert met kinderen.

Vrije keuze

Mijn vriend Bram en ik laten hem vrij in zijn keuzes, zowel qua kleding als sportvoorkeur. Bram heeft het wel geprobeerd, in het verleden, om Laurens een balletje te laten trappen of een paar stoere sneakers uit te laten zoeken. Misschien hield-ie er wel van, maar wist hij het nog niet. Het was gericht aan dovemansoren. Laurens plukte liever de madeliefjes van het voetbalveld, en trok niets anders aan dan laarzen.

Lees ook – ‘Als ik merk dat mijn zoons iemand pesten, hebben ze een groot probleem’ >

Andere school

We vermoeden – nadrukkelijk los van zijn voorkeuren – een lichte autismespectrumstoornis, dat wordt nu onderzocht. Bovenal zijn we apetrots op ons eigenzinnige kind. Daar denken zijn klasgenoten anders over, en dus wordt Laurens al sinds groep 3 gepest. Ze noemen hem homo en sukkel en pakken zijn spullen af. De leraren doen ertegen wat ze kunnen, maar wat buiten het hek rond school gebeurt, hebben zij niet in de smiezen.

“Zelfs op straat wordt mijn kind nagejoeld door vreemde kinderen”

Inmiddels is het getreiter zo erg, dat Laurens haast niet meer naar school te krijgen is. Ik geef hem groot gelijk. Bram en ik overwegen hem naar een andere school te sturen, waar de denkbeelden misschien wat vrijer zijn. Maar zelfs op straat wordt mijn kind nagejoeld door vreemde kinderen, hoe groot is dan de kans dat het op een andere school beter gaat?”

Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.