Hinde: ‘Op dat moment vertelde mijn moedergevoel mij dat ik me moest omdraaien’

Moedergevoel hart winkelkarretje Beeld: Canva
Melanie Borgman
Melanie Borgman
Leestijd: 3 minuten

Ze zeggen wel eens: je moedergevoel laat je nooit in de steek. In het geval van de 33-jarige Hinde was dat ook daadwerkelijk zo. Een nietsvermoedend bezoekje aan de winkel werd daardoor een spannend uitje.

Lees verder onder de advertentie

Hinde (33) is moeder van dochter Sammie (3): “Ik had gedacht dat het een simpel uitstapje zou zijn: even snel naar de winkel om lijm te halen. Niks bijzonders, gewoon een praktische boodschap die ik tussen de bedrijven door wilde afvinken. Mijn dochter liep naast me, knorrig en koppig. Ze wilde dolgraag haar eigen winkelkarretje voortduwen. Je weet wel, zo eentje in kinderformaat. Ik vond het onhandig, maar dacht: ach, laat haar. Soms is het makkelijker om toe te geven.

Lees verder onder de advertentie

Leeg gangpad

We slenterden langs de schappen, zij druk pratend over alles wat ze zag. Stickers, pennen, schriftjes. Ik knikte half, terwijl op dat moment mijn ogen meer naar mijn lijstje op mijn telefoon gingen dan naar haar. Totdat het ineens stil werd. Geen gebabbel meer. Geen gerammel van dat winkelkarretje tegen mijn benen. Eerst dacht ik dat ze misschien achter me liep, verdiept in een schap. Maar toen ik me omdraaide, was het gangpad leeg. Mijn hart sloeg een slag over.

Lees verder onder de advertentie

Op dat moment vertelde mijn moedergevoel me dat ik mij moest omdraaien. Ik wist niet waarom, maar het gevoel was zo sterk dat ik meteen in beweging kwam. Ik liet mijn telefoon in mijn tas glijden en zette het op een lopen. Langs de schappen, richting de ingang – en toen zag ik haar. Door de glazen schuifdeuren. Ze was er al doorheen geglipt en liep buiten, midden op de stoep. Auto’s raasden voorbij, fietsen scheerden langs, mensen liepen haastig om haar heen alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat een kind daar alleen stond. Met een winkelkarretje notabene.

Afgrond

Mijn adem stokte. Ik stormde naar buiten, greep haar hand en trok haar naar me toe. Mijn vingers klemden zich om haar heen alsof ik haar nooit meer los zou laten. Ze keek me verbaasd aan, alsof ik overdreef. Voor haar was het gewoon een stap naar buiten. Voor mij voelde het alsof ik haar net had teruggetrokken van een afgrond.

Lees verder onder de advertentie

Gratis MOSZ leren tas

Abonneer voordelig en krijg een gratis MOSZ tas t.w.v. €119,95

Aangeboden door:

Logo Kekmama

Ik knielde bij haar neer, mijn hart nog steeds bonzend in mijn keel, terwijl zij alweer begon te praten over lijm en stickers. Alsof er niets was gebeurd. Ik knikte, maar voelde ondertussen mijn ogen prikken. Tranen die ik niet wilde laten zien, want ik wilde haar niet bang maken met mijn angst.

Vertrouwen op moedergevoel

Later, toen ze thuis vrolijk zat te knutselen aan tafel, alsof het hele avontuur nooit had plaatsgevonden, dacht ik terug aan dat moment. Dit was precies waar ik altijd bang voor was geweest. En tegelijk ook de bevestiging dat ik mag vertrouwen op dat moedergevoel. Want hoe chaotisch het moederschap ook voelt, dat instinct zet me precies op het juiste moment in beweging.

Lees verder onder de advertentie

Het is een nachtmerrie voor elke ouder: je raakt je kind kwijt in een drukke menigte. In een split second kan het je overkomen, zo ook Pia (32) die haar peuter uit het oog verloor op de markt. Lees hier haar verhaal.

Lees verder onder de advertentie

Meest bekeken

Facebook Twitter Whatsapp E-mail