9 dingen in je interieur die verraden dat je een strenge ouder bent
Geloof het of niet, maar je interieur kan een verhaal vertellen over jouw opvoeding.
Lees meer
Sofia: ‘Toen ze de plakkerige, papieren bloem naast mij neerlegde begon ik keihard te huilen’
Beeld: Canva
Moeders dragen veel, letterlijk en figuurlijk. Soms kan een kapotte bloem de spreekwoordelijke druppel zijn, zoals bij Sofia. Ze barstte in tranen uit toen ze ontdekte dat haar last-minute geknutselde verrassing voor de Dag van de Pedagogische Medewerker niet veel meer waard bleek..
Lees verder onder de advertentie
Sofia (29) is moeder van twee kinderen (2,5 en 7 maanden): “Mijn mentale max was bereikt. Echt, het kon er gewoon niet meer bij. De dag ervoor was alles al veel: twee kinderen die allebei aandacht opeisten, een huis dat meer weg had van een stormbaan dan van een woonkamer en griep die in de lucht hing (waardoor niemand in huis z’n vrolijkste zelf was). En toen zag ik op Instagram ook nog dat het de Dag van de Pedagogische Medewerker was. Juist. Precies zo’n dag dat ik natuurlijk weer compleet vergeten was.
Lees verder onder de advertentie
Tulpjes van papier
Dus zat ik gisteravond – terwijl ik eigenlijk allang knock-out in bed had moeten liggen – nog snel iets in elkaar te knutselen. Drie tulpjes van papier, met een lief kaartje eraan namens mijn twee draakjes. Want die toppers op de opvang verdienen echt meer waardering. Dus, de bloemen in hun tasjes gestopt en mezelf een denkbeeldige schouderklop gegeven: check, geregeld.
Lees verder onder de advertentie
Lees ook
De volgende ochtend was het weer ouderwets donderdagochtend-spitsuur. Iedereen moest tegelijk iets: de kinderen aangekleed, boterhammen smeren, rugzakken pakken. Mijn man stond half in zijn overhemd met een boterham in de hand te stressen omdat hij z’n trein moest halen, en ik probeerde ondertussen de jongste nog snel een flesje te geven. Multitasken op olympisch niveau.
Geknakt en pindakaasvingertjes
En toen zag mijn peuter de tulpen die uit haar tasje staken. Met haar plakkerige pindakaasvingertjes begon ze eraan te friemelen. Eerst het kaartje, dat er direct als een verfrommeld propje uitkwam. Daarna de bloem zelf, die een pijnlijke knak kreeg. Ik had niks door, want ik was druk bezig met de jongste. Totdat ze ineens voor me stond. Stralend gezichtje, trotse blik, en in haar handen… de zieligste tulp die je ooit hebt gezien. Geknakt, verfrommeld en glimmend van de pindakaas.
Lees verder onder de advertentie
En toen knapte er iets bij mij. Alle stress van de afgelopen dagen, alle ballen die ik in de lucht hield – het kwam er in één keer uit. Ik begon te huilen, want nu hadden we niks meer om de pedagogische medewerkers mee te verrassen. Alles voor niks geweest. Mijn dochter keek me verbaasd aan. Ze legde haar plakkerige handje op mijn been en aaide me. “Niet huilen, mama”, zei ze zacht. En ik smolt.
Want natuurlijk: het gaat niet om die perfecte bloem of dat kaartje. Het gaat om het gebaar, de liefde, de intentie. Dat liet mijn peuter vanmorgen maar al te goed zien, met een tulp vol pindakaas en een hart vol goede intenties.
De mental load is voor veel moeders een dilemma. Ook Dorien (30) vindt het een worsteling. Ze is namelijk ten einde raad, omdat ze niet goed precies weet hoe zij dit aan haar man moet uitleggen. Hier lees je haar verhaal.
Lees verder onder de advertentie
Abonneer met cadeau of korting
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Ook interessant voor jou
Lees verder onder de advertentie
