Henrike (37) heeft sinds 2021 fulltime een pleegdochter in huis; het meisje, Mina, is nu 3. Met haar man Sven heeft Henrike drie kinderen: Lize (9), Joris (12) en Stijn (16).
Lees verder onder de advertentie
“Toen we Mina voor het eerst ontmoetten wist ik meteen: zij past bij ons. Zo’n schattig, vrolijk meisje. Daarna is het snel gegaan, ze ging zelfs meteen met ons mee op vakantie. Gelukkig ging dat heel goed, omdat ze zo makkelijk bleek te zijn; de boosheid waarmee veel pleegkinderen kampen bleef uit. Maar ik kwam er al snel achter dat ze zo vrolijk was uit angst, omdat ze geleerd had dat pleasen haar helpt om uit de problemen te blijven. Om dat te ontdekken en haar zo in stilte te zien lijden, dat was verschrikkelijk.
Lees verder onder de advertentie
Twee papa’s en mama’s
Dat vind ik nog steeds echt het moeilijkste van pleegouder zijn, omdat ze wel voelt als mijn eigen kind. Op het moment dat zij hier binnenstapte, was er meteen dat verantwoordelijkheidsgevoel: ik ben er voor je, ik zorg voor jou. Precies wat ik ook met mijn eigen kinderen heb. Dat zorgt er ook voor dat ze er meteen helemaal bij hoort. Dat voelen onze kinderen ook zo: Mina is hun zusje. Onze oudste puberzoon Stijn sjokt altijd het liefst na het eten naar zijn kamer, maar nooit voordat hij haar eerst een grote knuffel heeft gegeven.
Lees verder onder de advertentie
Tegen Mina zeggen we dat ze twee papa’s en mama’s heeft: wij, haar papa Michael (niet zijn echte naam, red.) die ze om de week ziet onder begeleiding, en haar moeder, waar geen contact mee is. Ze vraagt er nooit naar, herinnert zich ook niets anders dan dat ze hier woont: dit is haar thuis.
Het gaat nu een stuk beter met Mina, maar we moeten haar nog steeds leren dat ze ook naar zichzelf mag luisteren en nee mag zeggen. Zo at ze in het begin alles wat we op tafel zetten; ze durfde niet te zeggen dat ze iets niet lekker vond. En als wij onze hond waarschuwden, keek ze ons met grote ogen aan, bang voor wat er zou gaan gebeuren. Ik heb geleerd met andere ogen naar haar te kijken als ze lacht: klopt dit wel, is ze niet te vrolijk? Als ik haar op zo’n moment vraag of ze wel echt blij is, dan zie ik meteen de tranen in de ogen.
Lees verder onder de advertentie
Pleegzorg
Door ervaringen in mijn eigen familie kende ik pleegzorg al, ik weet dat een normale jeugd niet vanzelfsprekend is. Maar door de komst van Mina realiseer ik me nog meer dat er zoveel ellende is onder kinderen, en ik merk dat mijn eigen kinderen dat nu ook beter zien. Zij komen dit soort verhalen in hun dagelijks leven verder niet tegen, het is al snel een ver-van-je-bedshow.
Lees verder onder de advertentie
Het ziet ernaar uit dat Mina voorlopig bij ons blijft. Waar ik mee worstel is het moment dat ze naar haar verleden gaat vragen, en waarom ze bij ons is. Dat idee vind ik hartverscheurend, want ik zal het toch moeten uitleggen dat haar moeder niet meer voor haar wilde zorgen. Dat zij zich daar bewust van wordt, dat vind ik heel moeilijk.”
Ook plek voor een extra bordje aan tafel?
Als ouders tijdelijk niet meer voor hun kind kunnen zorgen en opvang binnen het eigen netwerk niet mogelijk is, dan gaat het kind naar een gezin uit het bestand van een pleegzorgorganisatie.
Er zijn verschillende soorten pleegzorg: crisis, voor zolang als nodig en deeltijd. De laatste vorm komt het meest voor. Gezinnen vangen dan met regelmaat in het weekend en een deel van de vakanties of op een paar doordeweekse dagen een kind op. Ouders die deze ondersteuning nodig hebben zijn bijvoorbeeld alleenstaande moeders die dankzij pleegzorg op adem kunnen komen. Maar ook kinderen die in instellingen wonen en zo toch de dynamiek van het gezinsleven meekrijgen. Bij crisispleegzorg en pleegzorg voor zolang als nodig komt het kind voltijd in het pleeggezin.
Niet iedereen heeft het geluk dat bij die man waar je op bent gevallen ook een leuke familie hoort. Veronique kan hierover meepraten. Zij en haar schoonzus liggen geregeld in de clinch en deze keer om een rekening van de stomerij.
Kinderfeestjes zijn vaak een bron van plezier, maar soms nemen die verrassingen wel heel bizarre vormen aan. Je stuurt je kind vrolijk naar een feestje, en wat krijg je terug? Een huisdier. Het overkwam Saïda.
Een gepensioneerde basisschoolleraar geeft op het TikTok-account van haar dochters (@elenanico22) een belangrijk advies aan ouders. Ze deelt de grootste fout die ze vaders en moeders in de opvoeding heeft zien maken tijdens haar decennialange carrière. En het is simpeler dan je denkt.
Niets is zo ongemakkelijk als onbedoeld een gesprek horen dat niet voor jouw oren bedoeld is. Het overkwam Ava, die per ongeluk een telefoongesprek van haar schoonmoeder meeluisterde.