Bron: Unsplash
Een postnatale depressie is iets waar sommige vrouwen helaas na hun bevalling mee te maken krijgen. Dat is lastig om te accepteren én om mee te dealen, zo vertelt ook deze moeder die dacht dat ze het wel in haar eentje kon oplossen.
De moeder vertelt haar verhaal aan Motherly. Twee weken na de bevalling voelt ze zich overweldigd en emotioneel instabiel. Tijdens een telefoongesprek met de dokterspraktijk kan ze niet kan stoppen met huilen. De doktersassistent adviseert haar om langs te komen en tijdens de afspraak barst ze opnieuw in tranen uit. Ze bekent ze dat ze geen band voelt met haar baby, waarop de dokter voorstelt om met antidepressiva te beginnen. Toch doet ze dat niet “Ik mompelde iets over dat het echt wel goed met me ging, beloofde contact op te nemen als de gevoelens aanhielden en verliet haar kantoor”, vertelt ze.
Na zes maanden worstelen en zichzelf proberen te overtuigen dat ze ‘oké’ is, erkent ze eindelijk dat ze een postnatale depressie heeft. Gedurende deze zes maanden voelt ze zich steeds verder geïsoleerd, verliest interesse in dagelijkse activiteiten en worstelt met gevoelens van falen als moeder.
“Gevoelens van schaamte, angst en schuld weerhielden me er allemaal van om toe te geven dat ik hulp nodig had”, zegt ze. “Andere moeders die ik zag, deden het goed (althans dat was mijn perceptie), maar ik voelde me constant falen. Hoe konden zij gedoucht, gekleed en met hun baby op pad zijn terwijl ik nauwelijks één van de drie kon managen?”
Het keerpunt komt uiteindelijk dus pas na zes maanden, wanneer haar klachten nog erger worden. “Het was pas toen ik terugkerende gedachten had om weg te lopen van mijn gezin en gedachten om mezelf pijn te doen (het is nog steeds zo moeilijk om dat hardop toe te geven) dat ik om hulp vroeg.” Ze begint met antidepressiva, wat al snel een positief effect heeft op haar gemoedstoestand. “Binnen enkele weken nadat ik antidepressiva had genomen, voelde ik mezelf verbeteren. Het was alsof de permanente mist die over mijn hoofd was neergedaald, optrok. Naarmate de tijd verstreek, begon ik vreugde te vinden in het moederschap en voelde ik eindelijk die overweldigende liefde die ik zo graag wilde voelen.”
Ze hoopt met haar verhaal andere moeders aan te steunen die soortgelijke gevoelens ervaren: “Het is oké om hulp te vragen, er is geen schande in het erkennen van mentale gezondheidsproblemen, en met de juiste steun kun je weer genieten van het moederschap.”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Sara (37) was er klaar mee dat de mental load altijd op haar bordje kwam zonder enige waardering en dus besloot ze het een week aan haar man Daan over te laten.
Soms moet je als ouder creatief zijn. Niet liegen, maar strategisch de waarheid een beetje verbuigen. Oftewel, een leugentje om bestwil.
