Gentle parenting, oftewel zachte opvoeding, is trending onder de opvoedstijlen. Sabine (38), moeder van een jongen (2), vindt deze opvoedstijl niet altijd even ‘zacht’ voor moeders.
Sabine: “Gentle parenting, je hoort er tegenwoordig overal over. Het draait allemaal om het respecteren van de gevoelens van je kind en het begrijpen van de emotionele oorzaken van zijn gedrag. Weg met die strenge, autoritaire opvoedstijl waarmee velen van ons zijn opgegroeid. Maar gentle parenting is soms helemaal niet zo lief voor ons moeders.
In plaats van je kind in de hoek te zetten of te straffen, erken je zijn gevoelens en probeer je te begrijpen wat er echt aan de hand is. Het idee is dat je kinderen leert om hun emoties te begrijpen en ermee om te gaan, zonder dat ze bang hoeven te zijn voor straf. In theorie klinkt het geweldig, en ik moet toegeven dat sommige tips en trucs van gentle parenting me hebben geholpen een kalmere moeder te zijn.
Toch zit er een keerzijde aan gentle parenting die niet vaak wordt besproken. In veel online oudergroepen die zich toeleggen op gentle parenting, lijkt het soms wel een wedstrijd wie de meest perfecte ouder is. Er wordt veel geoordeeld en bekritiseerd, vooral door moeders. Je krijgt continu waarschuwingen over hoe je de toekomst van je kind zou kunnen verpesten met de kleinste misstap. Het is alsof er geen ruimte is voor fouten of nuance.
Lees ook – We willen onze kids té perfect opvoeden, wat zorgt voor psychische problemen
Een belangrijk principe van gentle parenting is het volgen van je kind, of het nu gaat om zich klaarmaken voor school of zindelijkheidstraining. In plaats van je kind te vertellen dat hij zijn schoenen moet aantrekken zodat je niet te laat komt, moet je het goede voorbeeld geven en vragen waarom hij zijn schoenen niet willen aantrekken. In plaats van stickers of snoepjes als beloning voor zindelijkheidstraining, moet je je kind de keuze geven tussen ondergoed en luiers.
Op het eerste gezicht klinkt dit allemaal redelijk, maar als werkende moeder heb ik niet altijd de luxe om te wachten terwijl mijn kind besluit of het vandaag ondergoed of luiers wil dragen. Soms heb ik gewoon ouderwetse trucjes nodig om dingen gedaan te krijgen. En dat gevoel dat ik faal omdat ik deze hulpmiddelen gebruik? Daar zit ik echt niet op te wachten.
Lees ook – Waarom opvoeden vroeger makkelijker was, volgens een expert
Kinderen zijn geen kleine volwassenen. Soms doen ze gewoon irrationele dingen. Soms weigeren ze hun schoenen aan te trekken omdat ze gewoon niet willen, en niet omdat er een diepe emotionele crisis aan de gang is. Soms moet je gewoon zeggen: ‘Doe je schoenen aan, we moeten gaan.’
Gentle parenting kan behoorlijk veeleisend zijn voor moeders. Je moet constant de emoties van je kind inschatten en erop reageren, wat kan voelen als een fulltimebaan. Het is alsof elke misstap van je kind jouw schuld is omdat jij zijn stress of angst hebt veroorzaakt. Dat is nogal een last om te dragen.
Lees ook – Deze opvoedstijl is funest voor het zelfvertrouwen van je kind, volgens onderzoek
Uiteindelijk gaat het erom dat er geen perfecte manier van opvoeden bestaat. Soms moeten we gewoon doen wat werkt voor ons en onze kinderen, en daar is niets mis mee. Dus ja, ik probeer mijn kind met respect en begrip op te voeden, maar soms gebruik ik ook stickers en snoepjes om de klus te klaren. En dat is oké.”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
