Een gestreste vrouw weigerde in het vliegtuig naast een huilende baby te gaan zitten: ze wilde een andere plek. Blogger Melissa L. Fenton zat in datzelfde toestel en kon haar ogen niet geloven.
‘Helaas zijn baby’s en jonge kinderen de dupe van al die ongeduldige mensen, want ze maken geluid, huilen weleens en kunnen moeilijk lang stil zitten’, aldus Melissa. ‘Je ziet steeds vaker dat mensen weigeren om naast een kind te zitten. Hoe komt dit? En wat doen vliegtuigmaatschapijen hier eigenlijk aan? Voor al deze zeurende mensen heb ik één boodschap: zolang jouw naam niet op de zijkant van het vliegtuig staat of je in een privé jet zit, krijg je geen speciale privileges.’
Luchtvaartmaatschappijen als Malaysia Airlines en AirAsia bieden ‘kindvrije’ zones. Melissa vindt dat belachelijk. ‘Genieten van de voordelen om ergens snel te zijn, betekent ook dat je met andere mensen (dus ook met kinderen) zal moeten dealen. En daarbij: de meeste kleine kinderen gedragen zich nog beter dan de gemiddelde volwassene. Want een woede-uitbarsting krijgen omdat je niet 45 minuten naast een kind wilt zitten? Kom op. Eet je verdomde pinda’s, zet je koptelefoon op en mediteer. Oh, en anders neem je maar een Uber.’
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?
Er zijn van die kledingstukken die je aantrekt en meteen denkt: ja hoor, dit wordt mijn nieuwe uniform voor de rest van de winter. Nou, de coltrui van HEMA hoort absoluut in die categorie.
Je weet wat ze zeggen: zodra de ene deur sluit, gaat er een andere open. Dat geldt ook voor Michelle Bollen. De influencer komt met een romantisch plot-twist waar half Nederland van mee smult.
De zoon van Annelies is het type kind waarvan je blijft zeggen: ‘het is me er eentje’. Bram vreet van alles uit, maar nooit écht vervelend. En hij ziet er zo schattig uit, met die grote blauwe ogen en die blonde krullen.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.