Een gestreste vrouw weigerde in het vliegtuig naast een huilende baby te gaan zitten: ze wilde een andere plek. Blogger Melissa L. Fenton zat in datzelfde toestel en kon haar ogen niet geloven.
Op Scary Mommy schrijft ze van zich af.
‘Helaas zijn baby’s en jonge kinderen de dupe van al die ongeduldige mensen, want ze maken geluid, huilen weleens en kunnen moeilijk lang stil zitten’, aldus Melissa. ‘Je ziet steeds vaker dat mensen weigeren om naast een kind te zitten. Hoe komt dit? En wat doen vliegtuigmaatschapijen hier eigenlijk aan? Voor al deze zeurende mensen heb ik één boodschap: zolang jouw naam niet op de zijkant van het vliegtuig staat of je in een privé jet zit, krijg je geen speciale privileges.’
Lees ook
Vliegen met een baby: dit moet je meenemen in je handbagage >
Luchtvaartmaatschappijen als Malaysia Airlines en AirAsia bieden ‘kindvrije’ zones. Melissa vindt dat belachelijk. ‘Genieten van de voordelen om ergens snel te zijn, betekent ook dat je met andere mensen (dus ook met kinderen) zal moeten dealen. En daarbij: de meeste kleine kinderen gedragen zich nog beter dan de gemiddelde volwassene. Want een woede-uitbarsting krijgen omdat je niet 45 minuten naast een kind wilt zitten? Kom op. Eet je verdomde pinda’s, zet je koptelefoon op en mediteer. Oh, en anders neem je maar een Uber.’
Meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
