In het boek De goede mama: 13 visies van moeders van kleur vertelt een aantal moeders met een migratieachtergrond over het opvoeden van kinderen van kleur in Nederland. Ze delen hun strijd, ervaringen, verliezen, hoogte- én pijnpunten.
Eén van de dertien moeders die haar verhaal deelt in het boek, is chef video Libelle, Rowan Blijd (32). Ze vertelt over de stilgeboorte van haar eerste zoon Amari, die in haar buik overleed bij 38 weken zwangerschap. Na deze afschuwelijke ervaring vocht Rowan met haar identiteit. Daarover zegt ze: “Wanneer je zwanger bent, ben je je aan het voorbereiden op het moederschap. Ook praktisch. We hadden alle spullen in huis; een box, een kinderwagen, luiers. We waren ouders geworden, maar behalve die spullen wees niets daarop. Daar had ik heel veel moeite mee. Was ik nou moeder of niet?”
Het is voor Rowan erg belangrijk om over stilgeboorte te praten en aan dit boek mee te werken. Deels omdat ze van Surinaamse komaf is, deels omdat ze behoefte heeft aan echte verhalen van moeders: “Stilgeboorte is iets waar we het überhaupt niet graag over hebben met z’n allen, laat staan in de Surinaamse cultuur. Maar als je er nooit over praat, weet je ook niet goed hoe je ermee moet omgaan als het jezelf of iemand anders overkomt.”
Lees ook: Pauline Wingelaar over bevalling van overleden dochtertje: ‘Dacht dat ik niet zou durven kijken’
Wat haar betreft mag het perspectief van zwarte vrouwen en vrouwen van kleur vaker worden verteld. Juist omdat we opgroeien in een samenleving vol ongelijkheid, op verschillende gebieden: “Huidskleur speelt daarbij een rol. Ik ben me ervan bewust dat ik een zwarte man aan het grootbrengen ben, die ik bepaalde tools zal moeten meegeven om daarmee om te kunnen gaan. Ik wil hem niet inprenten dat hij anders is, maar hem wel leren wat hij moet doen als hij te maken krijgt met racisme. Als je onderdeel bent van de grotere groep, heb je het privilege dat je je daar niet mee bezig hoeft te houden.”
Ook Rowan merkt dat de verhalen die je leest en hoort vaak mooier gemaakt worden dan ze daadwerkelijk zijn. De echte verhalen hoor je eigenlijk alleen in je directe omgeving, van familie of vriendinnen. “Het zou mooi zijn als er in het algemeen veel meer verschillende perspectieven op het moederschap te zien zouden zijn. Want het moederschap kent veel verschillende vormen, dat heb ik wel geleerd”, aldus Rowan.
Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een
abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
Bron: RTL Nieuws, Uitgeverij Pluijm
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
December is al duur genoeg met cadeautjes en extravagante diners. Het laatste waar je je druk om wilt maken, is de kerstboom.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Er zijn van die zinnen die automatisch uit je mond rollen zodra je moeder wordt. Je hoeft er niet eens over na te denken, ze zitten ergens opgeslagen tussen de gebroken nacht en de koude koffie. Een daarvan? “Omdat ik het zeg.” Maar hoe vertrouwd die uitspraak ook voelt, hij blijkt in de praktijk minder […]
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week vraagt Mariët (34) zich af of het online verlanglijstje voor haar dochter eigenlijk wel zin heeft.
