Helene van Santen (38) is hoofdredacteur van Kek Mama. Ze woont samen met Navin en hun zoontjes Milo en Oliver (1).
Een van de voordelen van het moederschap is dat je nooit een wekker hoeft te zetten. Ik heb er al zeker anderhalf jaar geen één gezet. Ik heb namelijk een menselijke wekker: hij heet Oliver en is anderhalf jaar oud.
Menselijke wekker
Het nadeel van een menselijke wekker is dat ik niet zelf bepaal wanneer hij afgaat. Dat bepaalt Oliver namelijk. Soms is het half vijf, als ik geluk heb zeven uur, maar meestal ertussenin: zes uur. (Is er eigenlijk ooit wetenschappelijk onderzocht waarom kinderen zo vroeg wakker worden? Dat zou echt een goed idee zijn). Twee jaar geleden vond ik zeven uur nog een on-men-se-lijk vroeg tijdstip om op te staan, tegenwoordig hang ik dan de vlag uit. Het tweede nadeel van de menselijke wekker: hij gaat ook in het weekend af. Eigenlijk kent hij geen weekend, voor hem zijn alle dagen hetzelfde.
Lees ook
Spitsuur: zo gaan deze moeders ermee om >
Mama is moe
“Mama, waarom ben jij altijd zo moe?”, had de 4-jarige dochter van een collega onlangs aan haar gevraagd. Tja, omdat mama voor haar kindjes zorgt, weinig tijd voor zichzelf heeft, en dus een menselijke wekker heeft. Ze zag het wel als teken om weer eens wat vaker vroeg naar bed te gaan. Zelf doe ik dat ook: ik lig er regelmatig om negen uur ’s avonds al in, en in het weekend (gelukkig ken ik dat woord nog wel, weekend) doe ik graag een dutje.
Zwarte goud
Voor alle andere dagen is er koffie. Ik weet niet wie het zwarte goud heeft uitgevonden, maar ik durf te beweren dat het iemand was met kinderen. Het verhaal gaat dat een geitenhoeder uit Ethiopië de opwekkende werking van koffie ontdekte toen hij zijn geiten zag dansen en springen nadat ze koffiebessen hadden gegeten. Dat doe ik niet na het drinken van koffie, maar het helpt me na een slapeloze nacht wél de dag door.
Tijd voor een bakkie.
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!
