Beeld: Canva
Als je het thuis wat anders aanpakt dan de doorsnee moeder, kun je er donder op zeggen dat je daar commentaar op krijgt. Dus legt Pauline maar weer eens uit dat ze met volle overtuiging voor een vegan opvoedstijl heeft gekozen.
Pauline: “Mijn zoontje Bobbie (7) heeft een behoorlijk druk sociaal leven met vriendjes en verjaardagen. Ontzettend leuk natuurlijk, maar ook weleens lastig omdat we vegan zijn. Ik wil Bobbie niks onthouden; natuurlijk moet hij een taartje of burger mee kunnen eten. Alleen niet met ei, zuivel of vlees erin. Daarom heb ik thuis een enorme kast met bakproducten en snacks.
Cupcakes bak ik inmiddels uit mijn hoofd, inclusief icing. Ook heb ik alle ingrediënten in huis voor vegan burgers en koop ik plant-based snackzakjes in bulk: op school liggen er altijd wel een paar in de la, voor het geval een traktatie onverhoopt dierlijke producten bevat. Zijn juf is vegetariër en snapt mijn gedachtengang.
Ik leef al bijna tien jaar veganistisch; ik eet plant-based en gebruik ook geen producten met dierlijke bestanddelen erin. Dus onze jassen, schoenen en tassen zijn van kunststof, canvas of nepleer. Mijn cosmetica is niet op dieren getest en we gaan ook niet naar de dierentuin: dat vind ik zielig, al die opgesloten dieren. Ik neem Bobbie liever mee naar het zwembad, de bios of de speeltuin.
Bobbie vindt dat ook helemaal prima, hij is al zijn hele leven vegan. Het wordt alleen lastig wanneer ik niet de regie heb. Zoals bij een schooltripje naar de kinderboerderij. Of een verjaardagsfeestje waarbij alle kinderen gaan ponyrijden. Ik heb daar wel mee gezeten: moet ik hem dan thuishouden?
Volgens verschillende mensen van het vegan forum waarop ik actief ben, moet ik zo’n moment aangrijpen om ‘het woord te verspreiden’. Om anderen bewust te maken van dierenleed. Maar ik kies ervoor om dat niet te doen. Laf misschien, maar ik wil niet bekend staan als die zeur. Als die moeilijke moeder, waardoor Bobbie een volgende keer niet wordt uitgenodigd voor een feestje.
Ik heb een instructiemail met menusuggesties die ik naar de moeder van de jarige mail: wat eet Bobbie wel en niet. En ik vraag altijd wat voor taart zij wil serveren, zodat ik iets kan bakken wat erop lijkt, van chocoladetaart tot soesjes. Ik doe ook altijd wat vegan chips, snoep en koekjes in een tas, en dan moet ik maar hopen dat het goed gaat. Dat ouders de dieetwensen voor mijn zoon serieus nemen.
Helaas is dat niet altijd het geval. Zo at hij laatst op een feestje gezellig popcorn mee tijdens de filmavond. Daar zit meestal boter in. En in pudding zit gelatine, gemalen varkensbotten. Dat weten veel mensen niet, dus dat kan ik ook niemand kwalijk nemen.
Ik vind het vervelender wanneer mensen mijn idealen aan de kant schuiven en tegen Bobbie zeggen dat hij het er lekker van moet nemen dat ik er niet ben. Hij was in de war na een speelafspraakje: hij had knakworstjes gegeten, maar de vader van zijn vriendje had gezegd dat Bobbie mij niets moest vertellen: ‘Anders wordt je moeder boos.’
Gejankt heb ik, van frustratie. Maar het was ook een leermoment: ik heb niet gefaald als vegan ouder. Het gaat om de intentie, en meer dan mijn best kan ik niet doen. Behalve liegen over een zuivel-, ei- en vleesallergie. Dat heb ik nog niet gedaan, maar ik sluit dat bij respectloze ouders zeker niet uit.”
Dit is wat een voedingscoach zegt over je kind veganistisch laten eten; je leest het hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Femke, die in de clinch ligt met haar zoon over zijn vervolgopleiding.
Laurie (38) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (7) en Otis (3). Sinds vorig jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Leonie en Maarten waren altijd aan het kibbelen over geld. Om nog maar te zwijgen over de stress en haast en al het gedoe dat opvang en school opleveren. Ze besloten: hij zou stoppen met werken en voor de kinderen zorgen en zij ging fulltime werken.
Elke generatie heeft zo z’n eigen stijl van ouderschap, maar de kloof tussen millennials en boomers is enorm. Boomers groeiden op met tough love: strenge regels, bijna geen schermtijd (want dat was er gewoon nog niet) en het idee dat kinderen zo snel mogelijk zelfstandig moesten worden. Nu hun kids zelf ouders zijn, kijken boomers […]
Je zou denken dat zelfstandigheid bij je kind vooral komt door een heleboel taken en zelf overal over mag beslissen. Dat ze van alles zelf moeten doen, zelf moeten kiezen en zoveel mogelijk vrijheid krijgen. Maar verrassend genoeg werkt het juist andersom! Te veel keuzes en te veel zelf moeten beslissen kunnen kinderen juist overweldigen. […]
Hoe is je eerste bevalling je bevallen, dat wilden we graag van je weten. En daar gaven lezeressen massaal gehoor aan: 715 respondenten vulden de online enquête in. Tipje van de sluier: het merendeel is positief, maar ook anno 2025 zijn er echt nog wel wat verbeterpuntjes op te noemen.
