Als je het thuis wat anders aanpakt dan de doorsnee moeder, kun je er donder op zeggen dat je daar commentaar op krijgt. Dus legt Pauline maar weer eens uit dat ze met volle overtuiging voor een vegan opvoedstijl heeft gekozen.
Lees verder onder de advertentie
Pauline: “Mijn zoontje Bobbie (7) heeft een behoorlijk druk sociaal leven met vriendjes en verjaardagen. Ontzettend leuk natuurlijk, maar ook weleens lastig omdat we vegan zijn. Ik wil Bobbie niks onthouden; natuurlijk moet hij een taartje of burger mee kunnen eten. Alleen niet met ei, zuivel of vlees erin. Daarom heb ik thuis een enorme kast met bakproducten en snacks.
Lees verder onder de advertentie
Cupcakes bak ik inmiddels uit mijn hoofd, inclusief icing. Ook heb ik alle ingrediënten in huis voor vegan burgers en koop ik plant-based snackzakjes in bulk: op school liggen er altijd wel een paar in de la, voor het geval een traktatie onverhoopt dierlijke producten bevat. Zijn juf is vegetariër en snapt mijn gedachtengang.
Veganistisch
Ik leef al bijna tien jaar veganistisch; ik eet plant-based en gebruik ook geen producten met dierlijke bestanddelen erin. Dus onze jassen, schoenen en tassen zijn van kunststof, canvas of nepleer. Mijn cosmetica is niet op dieren getest en we gaan ook niet naar de dierentuin: dat vind ik zielig, al die opgesloten dieren. Ik neem Bobbie liever mee naar het zwembad, de bios of de speeltuin.
Lees verder onder de advertentie
Bobbie vindt dat ook helemaal prima, hij is al zijn hele leven vegan. Het wordt alleen lastig wanneer ik niet de regie heb. Zoals bij een schooltripje naar de kinderboerderij. Of een verjaardagsfeestje waarbij alle kinderen gaan ponyrijden. Ik heb daar wel mee gezeten: moet ik hem dan thuishouden?
Volgens verschillende mensen van het vegan forum waarop ik actief ben, moet ik zo’n moment aangrijpen om ‘het woord te verspreiden’. Om anderen bewust te maken van dierenleed. Maar ik kies ervoor om dat niet te doen. Laf misschien, maar ik wil niet bekend staan als die zeur. Als die moeilijke moeder, waardoor Bobbie een volgende keer niet wordt uitgenodigd voor een feestje.
Ik heb een instructiemail met menusuggesties die ik naar de moeder van de jarige mail: wat eet Bobbie wel en niet. En ik vraag altijd wat voor taart zij wil serveren, zodat ik iets kan bakken wat erop lijkt, van chocoladetaart tot soesjes. Ik doe ook altijd wat vegan chips, snoep en koekjes in een tas, en dan moet ik maar hopen dat het goed gaat. Dat ouders de dieetwensen voor mijn zoon serieus nemen.
Lees verder onder de advertentie
Helaas is dat niet altijd het geval. Zo at hij laatst op een feestje gezellig popcorn mee tijdens de filmavond. Daar zit meestal boter in. En in pudding zit gelatine, gemalen varkensbotten. Dat weten veel mensen niet, dus dat kan ik ook niemand kwalijk nemen.
In de war
Ik vind het vervelender wanneer mensen mijn idealen aan de kant schuiven en tegen Bobbie zeggen dat hij het er lekker van moet nemen dat ik er niet ben. Hij was in de war na een speelafspraakje: hij had knakworstjes gegeten, maar de vader van zijn vriendje had gezegd dat Bobbie mij niets moest vertellen: ‘Anders wordt je moeder boos.’
Lees verder onder de advertentie
Gejankt heb ik, van frustratie. Maar het was ook een leermoment: ik heb niet gefaald als vegan ouder. Het gaat om de intentie, en meer dan mijn best kan ik niet doen. Behalve liegen over een zuivel-, ei- en vleesallergie. Dat heb ik nog niet gedaan, maar ik sluit dat bij respectloze ouders zeker niet uit.”
Dit is wat een voedingscoach zegt over je kind veganistisch laten eten; je leest het hier.
Eerder was het nog de vraag of je ooit nog alleen naar het toilet kon zonder dat er een kind op schoot wilde. Maar ineens komt de dag dat ze alleen de stad in willen. Zelf shoppen, zonder mama erbij. Een mijlpaal en blijkbaar ook een risico voor je portemonnee als je onverwachts een hoge […]
Ah, de peuterpuberteit. Die magische fase waarin je kleine engel verandert in een driftige dictator met kleverige vingertjes en een passie voor nee zeggen. Maar… sommige sterrenbeelden tillen dit tot een hoger niveau. Welke mini’s halen het bloed onder je nagels vandaan met hun temperament? Spoiler: ze staan gewoon al in de sterren geschreven.
Als je het thuis wat anders aanpakt dan de doorsnee moeder, kun je er donder op zeggen dat je daar commentaar op krijgt. Dus legt Pauline maar weer eens uit dat ze met volle overtuiging voor een vegan opvoedstijl heeft gekozen.Pauline: “Mijn zoontje Bobbie (7) heeft een behoorlijk druk sociaal leven met vriendjes en verjaardagen. […]
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Sanne’s babyshower was niet bepaald wat ze ervan had gehoopt – sterker nog, het viel nogal tegen. Toen er daarna ook nog discussie ontstond over de rekening, was de maat vol. Volgende keer géén babyshower.