Over de top partijtjes: ‘Kan het wat minder?’

Onbeperkt friet eten van twaalf tot zeven, met al je vriendinnen naar het pretpark, of de héle klas uitnodigen op je feestje. What’s next? Een weekje Center Parcs? Weekendje Disneyland? Ligt het aan mij of proberen we elkaar als ouders te overtroeven als het om kinderfeestjes gaat? Stuk voor stuk zijn ze een megagroot succes, vinden mijn kinderen Eefje (8) en Rosie (6). En ik moet dat als moeder, tevens ceremoniemeester van hun edities, maar zien te evenaren.

Klein vieren

Het allerliefst vier ik de verjaardagen van onze dochters klein. Lekker knus in onze eigen cocon, daar hou ik van. Fijn ontbijtje, goed cadeau. Kind blij. Ouders ook, want kind is onder de pannen met cadeau. Dat intiem vieren van die verjaardagen doen we meestal ook, maar dat betekent niet dat we onder die verdraaide kinderfeestjes uitkomen. En dat vind ik best een ding. Ik ervaar daarin een enorm hoge lat, al ben ik waarschijnlijk zélf degene die mij die oplegt. Maar ja, andere feestjes komen nou eenmaal lichtelijk intimiderend op mij over.

“Ik ervaar in het organiseren van feestjes een enorm hoge lat, al ben ik waarschijnlijk zélf degene die mij die oplegt”

Ik gun mijn kinderen de wereld hoor, en ik laat ze heus met veel bombarie een jaartje ouder worden. Het vergt elk jaar alleen wel weer een hoop creativiteit, headspace en geregel. Bovendien kost het klauwen met geld. De kinderen zijn natuurlijk iedere euro waard, maar toch. Het is altijd weer slikken als je het hele circus af moet tikken.

Wat dat betreft ben ik blij dat ik maar twee keer per jaar aan de bak hoef. Al hebben wij de geboortes van onze kinderen bijzonder slecht gespreid: hun verjaardagen schelen vier dagen. Gelukkig wel in de maand mei, waardoor we de geplunderde bankrekening snel aan kunnen vullen met wat vakantiegeld.

Zelf doen

Misschien maak ik het mezelf gewoon te moeilijk. Ik ben namelijk die moeder die, net iets te geforceerd en te luid, zegt: “Nee hoor, wij doen de kinderfeestjes gewoon lekker bij ons thuis, gezellig. Hulp? Ben je mal. Ik fiks dat wel in mijn eentje!” En het liefst wil ik dat het dan niet te duur is, als het even kan enigszins gezond en duurzaam en o ja, vooral niet te ingewikkeld. Tegelijk moet het wel feestelijk en gezellig zijn en ook nog een beetje origineel.

De voorbereidingen zet ik steevast op het laatste nippertje in. Of nou ja, eigenlijk vaak net na het laatste nippertje. Traktaties voor school zet ik vaak dezelfde ochtend nog achterlijk vroeg in elkaar. Ook heb ik heb weleens tot diep in de nacht een schatkaart zitten tekenen voor een partijtje. En vorig jaar werden de knutsels die we als activiteit zouden maken pas een dag ná het feestje bezorgd.

Lees ook – De traktatie-hel: Wat doen die scholen ons aan? >

De feestcommissie

Bij een ander kinderfeestje hadden we de verhuizing nog maar nauwelijks achter de rug of de feestcommissie moest alweer in actie komen. Ruimte in mijn hoofd om er goed over na te denken had ik nauwelijks. De nieuwe tuin was groot genoeg om er een schat in te verstoppen, dus ik zou wel wat verzinnen. Spelletjes, speurtocht, knutsel, eten, klaar.

“Liefst een bouwpakket waar je als begeleider zo min mogelijk werk aan hebt. Want ja, ik heb als fanatieke ik-regel-dit-zelf-wel-even-moeder natuurlijk niet zoveel ruimte om te helpen”

Mijn meiden zijn gelukkig van het soort dat het heel leuk vindt om op hun feestjes iets te maken. Maar omdat ik nou eenmaal niet zo’n fröbelmoeder ben, bestel ik graag iets kant-en-klaars online. Liefst een bouwpakket / schilderwerkje / sleutelhanger dat helemaal voorgestanst is en waar je als begeleider zo min mogelijk werk aan hebt. Want ja, ik heb als fanatieke ik-regel-dit-zelf-wel-even-moeder natuurlijk niet zoveel ruimte om te helpen. Ik moet in de weer met limonade, knakworst, ijsjes en restjes versierde cake (dit vaak door elkaar).

Op het nippertje

De laatste keer verliepen de voorbereidingen, die ik traditiegetrouw vrij laat inzette, redelijk soepel. De bestelde fröbelmeuk kwam ook op tijd binnen. Alleen waren de vogelhuisjes die nog afgeknutseld dienden te worden bijna microscopisch klein. Dit sloeg nergens op. Dat krijg je dus als je voor een dubbeltje op de eerste rang wilt zitten.

De winkels waren al dicht, maar als het lukte om nog deze avond iets te vinden wat ik de volgende dag in huis zou hebben, zou het goed moeten komen. Yes, het lukte! Mokken van Paw patrol die de feestneuzen zelf nog moesten beschilderen. Hield mijn dochter van Paw patrol? Mwah. Maakte dat uit? Mij niet, want er waren er precies genoeg en leverbaar op het juiste moment. Zo liep het allemaal met een sisser af, de kinderen vonden het unaniem fantastisch, gelukkig. Mijn stresslevel had weer lekker lopen pieken.

Speeltuin

Op dit soort momenten vraag ik me oprecht af waarom die feestjes eigenlijk ‘gewoon lekker bij ons thuis, gezellig’ moeten. Mijn probleem is: ik haat indoor speeltuinen nou eenmaal te erg. Ik vind het heel leuk dat mijn meiden ermee naartoe genomen worden door Jan en alleman, ik kom daar zelf gewoon niet graag. Ik ben na afloop net zo overprikkeld als alle kinderen in de ballenbak bij elkaar en word daar geen leukere moeder van. Ik heb bijna alles voor mijn kinderen over, maar mijn grens ligt voor de ingang van de indoor speeltuin.

Ik kan voorbereiden wat ik wil, de succesvolste elementen op zo’n fuif zijn vaak ook gewoon de dingen waar ik niets voor heb gedaan. Met zeven kinderen tegelijk op de trampoline, de speeltuin halverwege de speurtocht of op een ander feestje: de stapstenen in de plas achter ons huis. Enorme hit!

“Er was maar één kind in het water gevallen, best een aardige score”

Oké, er was één meisje in het water gevallen, maar dat vind ik op een groep van zes nog best een aardige score. Natuurlijk voelde ik me enorm lullig. Het meisje dat het natte pak had gehaald, mocht bij ons thuis meteen in bad. Toen ik bij haar in de badkamer kwam zitten keek ze me met een brede grijns aan en zei: “Ik ben een bofkont, want ik heb thuis geen bad. Dit is echt een leuk feestje!” Mijn schuldgevoel verdampte onmiddellijk, want zelfs zij had het naar haar zin.

De jarige job

Hoeveel tijd en geld je in zo’n feestje stopt is volgens mij niet per se de maatstaf voor de jarige job/jet zelf. “Kinderen zijn soms zo ondankbaar op een feestje”, zei een vriendin laatst tegen me. Ik denk eerlijk gezegd dat dat wel meevalt als je een feestje met liefde, aandacht en plezier organiseert. Als ik zuchtend en steunend de hamburgers sta te bakken terwijl ik loop te blaffen of het wat zachter kan, dan vinden kinderen dat niet leuk, nee. Maar als ik met een grapje een gek figuurtje van de ketchup draai, vinden ze het enig. Zolang ik zelf een beetje relaxed blijf, zijn de kinderen dat ook.

Feestpotje

Kimberley moet het ook hebben van haar creativiteit als het om feestjes gaat. Ze is een alleenstaande moeder van vier kinderen tussen de 4 en 9 jaar en heeft een klein budget.

“Ik wil mijn kinderen hun feestje niet onthouden, maar ik kan het me nauwelijks veroorloven. Ik heb een speciaal ‘feestpotje’ waar we verjaardagen, cadeautjes, sinterklaas en dat soort dingen van doen. Als er in één maand twee kinderen jarig zijn, kan dat niet van mijn maandelijkse budget af. Door iedere maand een klein beetje opzij te zetten, kunnen we het toch vieren. Ik bepaal vooraf hoeveel geld we aan een verjaardag besteden en kijk ook hoe we dingen kunnen hergebruiken in bijvoorbeeld knutselwerkjes.

“Ik wil mijn kinderen hun feestje niet onthouden, maar ik kan het me nauwelijks veroorloven”

Mike van negen houdt niet meer van knutselen en een feestje alleen in een speeltuin vindt hij ook niet meer cool. Hij houdt wel enorm van voetballen. En dus deden we een klein toernooitje op zijn verjaardag met z’n beste vriendjes. Het enige wat je nodig hebt is een bal en een veldje. En natuurlijk wat eten en drinken, maar dat hoeft niet veel te kosten. De jongens vonden het allemaal leuk en deden de hele middag wat ze het liefste doen: voetballen. Ik zorg altijd voor wat lekkers, maar geef nooit wat mee naar huis. Dan wordt het al gauw te duur en heel eerlijk: is dat echt nodig?”

Het feestzakje

Zelf heb ik ook moeite met ‘het feestzakje’. Dat plastic zakje dat feestgangers mee naar huiskrijgen met snoep, een speeltje waar je niks mee kunt en een stuiterbal die zo ontworpen is dat ie binnen vijf minuten kwijt is. Als de kinderen naar huis gaan, hebben ze al een heel partijtje achter de rug met catering en festiviteiten. Bovendien zijn ze zelf niet jarig. Waarom dan óók nog een cadeautasje mee naar huis?

Maar ja, omdat bijna alle ouders dit doen, voelt het ook een beetje krenterig om niets mee te geven. Alleen, voor een goed gevuld zakje tik je zo weer een paar euro per kind af. Daarom ben ik blij dat ik (nog) wegkom met iets knutselen tijdens het feestje. Kan iedereen zijn eigen kunstwerk mee naar huis nemen. Mijn dochter drinkt nog steeds maar wat graag uit die lelijke Paw patrol-beker.

Lees ook – Zoveel geld besteden jullie aan een cadeau voor een kinderfeestje >

Uitbesteden

Een keer, toen de jongste vijf werd, kon ik door een sterfgeval in de familie opeens niet bij haar kinderfeestje zijn. Gelukkig was mijn man, tevens vader van het desbetreffende kind, er wel om de party te hosten en haakte een vriendin aan om te helpen. Toen we ’s avonds weer herenigd waren verzuchtte dochterlief: “Dit was het allerleukste feestje ooit.” Ik kan niet ontkennen dat dat een heel klein beetje pijn deed, want ik was zelf natuurlijk de grote afwezige. Maar ik was blij én dankbaar dat het feestje door kon gaan en dat mijn schatje had genoten.

“‘Dit was het leukste feestje ooit’, zei ze toen ik de grote afwezige was”

Voor Merel, moeder van twee jongens van 8 en 11, is uitbesteden minder een issue. “Mijn man en ik hebben allebei een drukke baan en ik vind kinderfeestjes vreselijk. Gelukkig hebben we een fantastische au pair die het enige vindt om een groep hyperactieve jongetjes mee op sleeptouw te nemen. Het maakt mij niet uit wat ze verzint, als mijn zoons een leuk feestje hebben, vind ik het eigenlijk wel goed. Zij organiseert het lasergamen, paintballen of wat dan ook – en ik betaal. Dat is de deal. Ik vind het heerlijk dat het zo kan en mijn jongens hebben gegarandeerd een geslaagd feestje. Ik voel me hier niet schuldig over. Doordat ik zo hard werk, kan ik ze veel geven. Ik doe liever iets anders met ze.”

Op je eigen manier

Kortom: iedereen doet het op zijn eigen manier. Loop ik mezelf op te fokken door een feestje ‘lekker bij ons thuis, gezellig’ te organiseren, dan is dat helemaal prima. Geven anderen de voorkeur aan een indoor krijspaleis? Hartstikke leuk!

Het is vooral de kunst om je niet te laten intimideren, maar misschien juist te laten inspireren door andere ouders. En een andere belangrijke les die ik voor mezelf uit alle voorgaande kinderfeestjes trek: volgende keer écht op tijd beginnen met de voorbereidingen.

In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.