Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke week vertelt een lezeres over haar dilemma.
Lees verder onder de advertentie
Fouzia (29) is moeder van Adila (4) en Shazma (2): “Mijn man leeft veganistisch. Dat is vanuit een geloofsovertuiging die ik respecteer, maar zelf niet actief aanhang. Dus eten we thuis geen dierlijke producten en E-nummers, maar wanneer ik met vriendinnen op pad ga, zit ik als eerste bij de fastfoodketen.
Lees verder onder de advertentie
Mijn man accepteert mijn voedingsstijl, maar wil per se dat onze kinderen ook veganistisch leven. Ik vind het prima om ze geen leren schoenen te geven, maar een beetje vis en ei hebben ze in mijn ogen echt nodig, zo lang ze in de groei zijn. Ik beperk die voedselgroepen tot een minimum en geef aanvullende vitaminepreparaten, maar daar ligt voor mij dan ook meteen de grens.
De gemoederen lopen op
Natuurlijk hebben we hierover gesproken voordat ik zwanger werd. Maar zodra we het oneens raakten, kapten we het gesprek af met ‘We zien het tegen die tijd wel.’ Wij zijn nu eenmaal geen ruziemakers. Of beter gezegd: wáren. Want steeds vaker lopen de gemoederen hoog op, als het over eten gaat.
Toen ik nog borstvoeding gaf, was het geen issue. En tot de kinderen twee waren, wilde ook ik ze liever geen vlees geven. Soms gaf ik ze wel potjesvoeding waarin ei was verwerkt, wanneer mijn man niet keek. Maar sinds Adila naar school gaat en bij vriendjes speelt, botsen mijn man en ik steeds vaker. Hij geeft onze dochters het liefst hun eigen trommeltje met verantwoorde voeding mee, en instrueert andere ouders wat ze onze kinderen wel en niet mogen geven.
Lees verder onder de advertentie
Ik vind dat te ver gaan. Niet alleen vanwege de – in mijn ogen – noodzaak van dierlijke producten, maar ook omdat ik andere ouders, school en opvang niet wil opzadelen met gedoe. De kinderen worden niet ziek als ze dierlijke producten eten, het is puur een overtuiging van mijn man. Mochten de meiden zijn levensstijl willen overnemen, zodra ze oud genoeg zijn om daar kritisch over na te denken, dan is dat hun goed recht. Tot die tijd heb ik er net zoveel over te zeggen als mijn man, vind ik.
Geen enkel compromis
Mijn man laat het onderwerp ondertussen zodanig escaleren, dat ik bang ben dat dit binnenkort ons huwelijk kost. Als hij geen enkel compromis wil sluiten, moet ik mijn dochters dan gewoon maar stiekem wat dierlijks toeschuiven, af en toe?”
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Soms komt financiële schade niet door verkeerde keuzes of pure pech, maar door – jawel – je eigen kind. Dat ontdekte Julie (29) toen ze het roze glittertasje van haar 3-jarige peuter opende.
Baby alert! Freek Vonk (42) heeft er een gloednieuwe titel bij. Hij is voor het eerst oom geworden. De bioloog deelt op Instagram het blije nieuws dat zijn zus Simone is bevallen van een zoontje: Melle.
Patrick (54) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
Een zacht ruisend geluid op de achtergrond. Voor veel ouders is white noise vaste prik bij bedtijd. Het geluid – alsof er een föhn of stofzuiger aanstaat – zou baby’s helpen sneller in slaap te vallen en beter door te slapen. Maar een expert waarschuwt nu voor dit populaire hulpmiddel.