Beeld: Shutterstock
Yvette wilde best een stel zwerfhonden opvangen, wat kon er nou in hemelsnaam misgaan? “Vanaf dat moment werd ons leven één grote nachtmerrie.”
Yvette (41) en Elmar (43), ouders van Michiel (11) en Jorik (9), gaven zich op als opvangadres voor buitenlandse zwerfhonden.
Yvette: “We hadden een Spaanse zwerfhond, onze eerste. Via zo’n bemiddelingsstichting. Volledig gerund door vrijwilligers, hartstikke nobel werk allemaal. Onze Tara deed het van begin af aan voorbeeldig. Ze had de eerste periode van haar leven bij mensen van de stichting in huis gewoond, was gesocialiseerd en kon met gemak een hele dag alleen blijven. Eitje, zo’n hond opvoeden, dachten wij. Dus toen de stichting na een jaar gastgezinnen zocht in Nederland om Spaanse honden op te vangen die hier in afwachting zijn van hun ‘forever home’, smolt mijn hart, en dat van de kinderen erbij. We bingeten een seizoen Cesar Millan weg, kochten twee extra hondenmanden, pochten bij de stichting wat over onze ervaring met viervoeters en gaven ons op als ‘gouden mandje’.
Mijn man Elmar had zo zijn bedenkingen, maar liet de discussie grotendeels aan zich voorbijgaan. Hij zat hele dagen op kantoor, ik werkte parttime vanuit huis. Het was wel duidelijk wie voor de verzorging zou opdraaien. Prima, want waar één hond eet, kunnen er ook twee of drie eten, was mijn motto. Bovendien: de opvang zou maar tijdelijk zijn, dus mijn grootste zorg was vooral of we ons niet te veel aan onze nieuwe huisgenootjes zouden hechten.
We maakten zwart-op-wit afspraken met de jongens (‘Jullie laten ze na schooltijd uit’), keken nog één keer naar onze grote achtertuin (het gazon was toch al aan gort gegraven), en tekenden voor een soort Anatolische herder, die volgens de stichting niet veel groter zou worden dan een border collie. Er was wel een maar: hij was nogal verknocht aan zijn broertje, dus die kregen we erbij cadeau.
Lees ook
‘Mag ik mijn kinderen hun puppy ontnemen?’ >
Nog geen week later arriveerden onze logees per vliegtuig, en zaten mijn jongens bekneld tussen drie uit de kluiten gewassen, wagenzieke honden, op de achterbank van Schiphol naar huis. Vanaf dat moment werd ons leven één grote nachtmerrie. Onze altijd zo zachte en sociale Tara accepteerde opeens geen andere honden op haar territorium. Bovendien had de reu nogal de neiging om haar op elk moment te bestijgen, wat binnen een dag al tot vechtpartijen leidde. Die op de foto zo schattige knuffels bleken meer het formaat sint-bernard dan de beloofde middelmaat, vraten in een mum van tijd de bank en alle los slingerende schoenen op, plasten tegen de muren en blaften ’s nachts aan één stuk door. Ik was nog niet bekomen van wat we ons op de hals hadden gehaald toen onze hele benedenverdieping al aan renovatie toe was.
In een paar dagen was ons leven radicaal veranderd. Dat wil zeggen: het mijne, want de rest van het gezin vertrok ’s ochtends opgeruimd naar werk en school, terwijl ik tussen werk en huishouden door de boel met honden zo veel mogelijk probeerde te stutten.
Na drie weken was ik rijp voor het gesticht, om over de ravage in huis nog maar te zwijgen. De jongens verstopten zich meer bij vriendjes dan dat ze thuis waren en Tara had zich ontpopt tot een soort bloeddorstige helhond; 24/7 paraat om haar roedel te verdedigen – waar de nieuwkomers voorál geen deel van uitmaakten.
Goddank kregen we toen kijkers. Met het laatste restje energie hield ik een opgewekt verkoopverhaal, begeleidde een dag proefdraaien met onze destructieve Spanjaarden bij het adoptiegezin, en tekende de afstandsformulieren. Opgelucht zakten we die avond met z’n vieren plús hond op onze stuk gekauwde bank. Nóóit meer, zeiden we. En lieten Tara een extra rondje uit om dat te vieren.”
Dit artikel is deel van een interviewserie in Kek Mama 11-2019.
Meer Kek Mama? In onze voordeelshop vind je de leukste producten en uitjes met korting, zoals dit 4 seizoens dekbed van Ten Cate.
Nu de meivakantie achter de rug is, gaat het snel: nog maar twee maanden en dan begint de zomervakantie. Gaan jullie dit jaar voor weekje zon, zee en strand in Spanje of met de auto naar Zeeland? De eerste vraag die opborrelt bij het zoeken naar een vakantie is vaak: wat mag het kosten?
Je denkt misschien dat een relatie zomaar eindigt, maar het tegendeel is waar. Onderzoekers ontdekten dat het einde meestal al jaren van tevoren zichtbaar is – in twee duidelijke fases.
Je zegt “nee”, zij horen “misschien”. Jij dacht dat jij de ouder was, maar sinds deze kleine in je leven is, lijkt het alsof jíj bij hém op tijd naar bed moet. Herkenbaar? Dan heb je misschien een kind met een van deze sterrenbeelden – geboren bazen met een flinke wil.
Voor drukke gezinnen is een zorgeloze vakantie goud waard. Lorna koos daarom voor een volledig georganiseerde vakantie: wensenlijstje inleveren, koffers pakken en gáán. Maar hoe zorgvuldig ook geregeld, kwam er toch een verrassing om de hoek kijken die ze niet had zien aankomen…
Juf Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
Elsemieke (31) is samen met T (32), moeder van twee zoontjes (4 en 1,5) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
