Beeld: Getty Images
Och, die tijd dat je ongestoord een nacht door kon tukken, wat kun je daar als jonge moeder naar terugverlangen. De strijd om wie van de partners z’n slaap opoffert is bij het merendeel van de ruim 560 respondenten nogal een dingetje.
Zet een stel jonge moeders bij elkaar en een van de eerste dingen waarover ze praten – naast hun grote wondertjes natuurlijk – is hun nachtrust. Of liever gezegd: het ontbreken ervan. Hun chronisch slaapgebrek door gebroken nachten, hongerige huilbaby’s of co-sleepende kids.
Geen wonder dat er zoveel animo was om onze Kek Mama Enquête in te vullen, toen we vroegen naar het slaapgedrag van vrouwen sinds het moederschap. Maar liefst 566 moeders met kinderen tot twaalf jaar vulden de enquête in en gaven bijna unaniem aan dat ze ’s nachts véél minder uren pakken nu ze een of meerdere kinderen hebben.
Eerst even wat achtergronden: wie zijn deze lezeressen en hoe ziet hun thuissituatie eruit? Onze Kek Mama’s zijn gemiddeld 33 jaar oud. Ongeveer de helft (49%) van hen heeft twee kinderen. Een derde heeft één kind (34%) en de rest heeft er drie of meer, tot uiterlijk zes. 87% deelt haar bed met een partner, 5% is single en 9% woont wel samen, maar slaapt alleen of met haar kinderen.
Maar op de vraag wie er ’s nachts uitgaat als het kind huilt of honger heeft, antwoordt maar liefst 59% van de vrouwen dat zij dat altijd zijn. Slechts in 7% van de gevallen is het andersom en neemt de partner de nachtelijke honneurs volledig waar. Bij 34% is het evenredig verdeeld.
7% van de partners gaat elke nacht z’n bed uit, tegenover 59% van de moeders
Bij de stellen van wie zíj er altijd uitgaat, zegt het overgrote deel hier regelmatig woorden over te hebben. Ook opvallend: 37% overlegt helemaal niet over wie die nacht verantwoordelijk is voor de kinderen. In de helft van de gevallen is er wel vooraf duidelijk besproken wie ‘de nachten op zich neemt’, maar net zo vaak is het zo gegroeid, gelopen of wordt er vanzelf van uitgegaan dat zij ‘het wel doet en regelt’. En dat laatste knaagt of zorgt voor (nachtelijke) irritaties en discussies.
Lees ook – Met deze tips slapen je koters wél door (en jij ook) >
Jenny (33), getrouwd met Steef (37) en moeder van dochter Jennifer (2) en zoon James (5 maanden) zegt hierover: “Mijn man zegt dat hij nooit wakker wordt, maar ik geloof echt niet dat hij door de decibellen heen slaapt die onze jongste produceert. Hij weet gewoon dat ik toch wel ga.”
Bij Valérie, moeder van Joos en Ties (1) thuis heeft haar man amper ‘nachtdienst’: “Een van de eerste nachten met de tweeling was hij zo boos dat hij uit zijn slaap gehaald was, dat ik de hele dag een chagrijnige man had. Ook nu de jongens ouder zijn en nog maar één keer per nacht komen, gaat hij er nooit uit en het is kansloos om het hem te vragen. Hij weigert wakker te worden of draait zich heel dramatisch zuchtend om. Het kost me zoveel moeite om hem wakker te krijgen. In die tijd is alles al opgelost…”
“Ooit hadden we afgesproken dat het om de beurt zou zijn, maar hij vindt dat het meer mijn taak is”
Tess geeft haar luid snurkende vriend vaak een por of een duw als ze zuchtend opstaat om de baby te halen: “Ooit hadden we afgesproken dat het om de beurt zou zijn, maar hij vindt dat het meer mijn taak is, omdat hij meer werkt en vroeg opstaat. Meneer geeft ’s avonds om elf uur een flesje afgekolfde melk en denkt meteen dat hij daarmee vrijgesteld is van alle verdere voedingen.”
Bij Fabiënne is het juist andersom. Vriend Peter gaat eruit voor zoon Max (2): “Wij hebben er geen ruzie om. Het is simpel. Ik kan het slechtst tegen weinig slaap, dus Peter maakt ’s nachts flesjes, verschoont poepluiers of troost bij nare dromen of koorts. Ik nooit, want als ik slecht slaap ben ik zo prikkelbaar, dan heeft iedereen in huis er last van.”
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Wat begon als een onschuldige stranddag, veranderde onverwachts in een moment van pure paniek voor Elise en haar gezin toen haar vriend de zee in ging.
Kinderen en een outfit kiezen: het is een combinatie die in veel gezinnen zorgt voor dagelijkse discussies, dramatische modeshows en onverwachte stijlkeuzes. Wat doe je als ouder: blijf je strijden, of laat je ze een keer zelf ervaren wat werkt en niet? Maartje koos voor dat laatste.
Als je je kindje bij iemand onderbrengt, wil je diegene echt kunnen vertrouwen. Logisch. Als dat in de praktijk niet blijkt te kunnen, is dat als een klap in je gezicht. Het overkwam Nikkie.
Je weet dat beklemmende gevoel als je per ongeluk appjes leest die niet voor jouw ogen bestemd waren? Of als je partner wel héél vaak “gewoon een collega” noemt? Experts slaan alarm: emotionele affaires komen steeds vaker voor. En nee, het hoeft niet fysiek te zijn om pijnlijk te zijn.
Voor de schoolfoto kleed je je kind natuurlijk aan in de mooiste kleren. Haartjes leuk. Snoeten goed gepoetst. Hopen dat er geen gaten zijn gevallen in het gezicht of gebit. Nou ja, dit geldt vooral voor moeders. Vaders houden er vaak toch net een andere standaard op na.
Een avondje uit eten met het gezin kan heerlijk zijn, even geen afwas, lekker eten en quality time. Maar voor de bediening is het soms een heel ander verhaal. Want hoewel kinderen vaak de schuld krijgen van rommel en chaos, zijn het verrassend vaak de ouders die het meeste gedoe veroorzaken.
