Beeld: Shutterstock
Uitgerust, met een volle vluchttas en een mooi nachthemd zou je bevallen, althans: dat is wat in het bevallingsplan stond. De werkelijkheid bleek iets anders te lopen.
Priscilla (29): “De uitgerekende datum was 17 januari en daar was ik blij mee: gelukkig niet op 31 december of 1 januari. Maar tijdens de zwangerschap bleek onze zoon niet volgens de richtlijn te groeien, de bevalling moest al eerder worden ingeleid. De beste dag daarvoor: 30 december.
Twee dagen lang liep ik rond met weeën. Het was inmiddels oudejaarsavond, mijn man had hoge koorts en ging naar huis om bij te tanken. Natuurlijk braken toen mijn vliezen, terwijl ik een jumpsuit droeg, want mijn mooie nachthemd had ik bewaard voor de ‘echte weeën’. Bleek ik al persweeën te hebben!
Lees ook – ‘Tijdens de bevalling van mijn vrouw stond ik aan de grond genageld’ >
Mijn man kwam met spoed terug naar het ziekenhuis, twintig minuten rijden. Ik werd aan alle kanten ingeknipt, twee verpleegkundigen drukten op mijn buik om in één perswee onze zoon Sebas eruit te duwen. Hij had een zwakke hartslag, vijf doktoren en zusters gingen in de weer om zijn hartslag omhoog te krijgen. Ik hoorde: ‘Pak een stoel voor de vader, die gaat flauwvallen.’ Piepjes, gesmoes en hectiek in de andere kamer, terwijl ik rustig lag te wachten tot mijn zoon en man stabiel waren.
Gelukkig is alles goedgekomen, maar nee, dit was niet hoe ik het me had voorgesteld. Op 1 januari bevallen, in mijn nakie, met een flauwvallende vader, een zoon met een zwakke hartslag en ik met achttien hechtingen.”
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?
Er zijn van die kledingstukken die je aantrekt en meteen denkt: ja hoor, dit wordt mijn nieuwe uniform voor de rest van de winter. Nou, de coltrui van HEMA hoort absoluut in die categorie.
Je weet wat ze zeggen: zodra de ene deur sluit, gaat er een andere open. Dat geldt ook voor Michelle Bollen. De influencer komt met een romantisch plot-twist waar half Nederland van mee smult.
De zoon van Annelies is het type kind waarvan je blijft zeggen: ‘het is me er eentje’. Bram vreet van alles uit, maar nooit écht vervelend. En hij ziet er zo schattig uit, met die grote blauwe ogen en die blonde krullen.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
