Beeld: Nine IJff
Esther Wolswinkel (42) is nagenoeg blind aan één oog. Ze is getrouwd met Christiaan (42) en moeder van Anna-Sophie (4) en Florence (1).
“Anna-Sophie wilde mij laatst met haar dokterskoffertje een nieuw oog geven, zoals bij haar kapotte knuffel. Ik was vijf weken zwanger van haar toen de oogarts constateerde dat het netvlies van mijn linkeroog aan diggelen lag. Je netvlies is essentieel om te kunnen zien: wat via je ooglens binnenkomt, wordt daarop geprojecteerd en naar je hersenen gestuurd. Op dat moment zag ik al een halfjaar lichtflitsen en rare vlekken.
Al van jongs af aan heb ik slechte ogen – rechts -2,5 en links -6,75 – maar ik dacht niet dat het daaraan lag. Naïef misschien, maar ik zat niet lekker in mijn vel en was ontzettend moe. Ook de huisarts dacht dat ik overspannen was. Met rust en medicatie zouden mijn klachten wel verdwijnen.
“Inmiddels ben ik zes keer onder het mes gegaan, maar mijn zicht verbetert niet”
Tot het bij een reguliere oogmeting bij de opticien foute boel bleek. Mijn ‘slechte’ oog was zodanig beschadigd dat ik meteen geopereerd moest worden. Helaas liet mijn netvlies twee maanden erna opnieuw los. Inmiddels ben ik zes keer onder het mes gegaan, maar mijn zicht verbetert niet.
Lees ook – Gezin reist wereld rond voordat hun kinderen blind worden: ‘Herinneringen maken’ >
Aan mijn oog zelf zie je niets. Voor veel mensen is het daarom schrikken als ze horen dat ik er blind aan ben, zeker als ik vertel dat ik te lang met klachten heb doorgelopen. Want een netvliesloslating is prima te behandelen, mits je er op tijd bij bent. Dat ik dat niet was, is wrang. Maar het zij zo – ik moet verder.
“Ik heb te lang met klachten doorgelopen, dat is wrang”
Het moederschap helpt me om de toekomst positief tegemoet te zien, ook al kan ik niet alles met mijn dochters doen, zoals autorijden of fietsen met een kinderzitje. Ik moet mijn hoofd volledig draaien om achterom te kijken en raak op de fiets dan uit balans. Sinds kort heb ik een bakfiets met spiegel. Dat voelde eerst vernederend, als een soort handicap, maar nu denk ik: soit, ik wil me zeker voelen met mijn kroost op de weg.
Wat hun eigen zicht betreft ben ik extra op mijn hoede, ook omdat bijziendheid (myopie) deels erfelijk is. Filmpjes kijken ze op tv of de laptop met minimaal een armlengte ertussen, nooit op een smartphone. Door het vele schermgebruik van tegenwoordig worden steeds meer kinderen bijziend. En een derde die myopie van -6 of hoger heeft wordt later slechtziend of zelfs blind. Een bril of lenzen helpen dan niet meer. Daarom is het zo belangrijk om kinderogen gezond te houden: laat je kind veel buiten zijn en zorg voor voldoende afstand tot een scherm. Ik wil ouders niet ongerust maken, maar wat ik heb meegemaakt laat zien dat het cliché echt waar is: voorkomen is beter dan (niet) genezen.” Dit artikel staat in Kek Mama 11-2022. Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Maxime Meiland en haar man Leroy hebben twee dochters: Claire en Vivé. Terwijl Claire al een tijd op de basisschool zit, maakt Vivé zich juist op voor haar eigen start na de zomer. Voor Maxime is dat een emotioneel moment.
Gen Z doet z’n eigen ding. Ze zetten huisfeestjes op z’n zachtst, skippen alcohol, houden van crocs én… verzinnen babynamen die nergens op lijken, behalve op sfeer.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Terwijl Louisa en haar man aan de borrel zitten met de buren, krijgt haar zoon een vervelend ongeluk tijdens het spelen.
Speelafspraakjes zijn meestal onschuldig. Een uurtje ravotten, wat drinken en een koekje erbij. Soms blijft het gezellig, soms moeten ze ineens naar huis omdat iemand moe of chagrijnig is. Maar je verwacht nooit dat je kind tijdens zo’n middag een Tikkie van honderden euro’s meeneemt.
