Een paar jaar geleden kregen Edith en Sebastien verschrikkelijk nieuws: drie van hun vier kinderen hebben een zeldzame aandoening, waardoor ze uiteindelijk zeer slechtziend of zelfs blind worden. Om zoveel mogelijk visuele herinneringen te maken, reist het gezin nu de wereld rond.
Drie van de vier kinderen uit het Canadese gezin kregen de diagnose retinitis pigmentosa, waarmee een groep erfelijke ziekten aan het netvlies wordt bedoeld. Doordat het netvlies langzaam kapotgaat, kun je uiteindelijk zeer slechtziend of blind raken.
De oogziekte werd eerst bij dochter Mia (12) ontdekt, later ook bij zoons Colin (7) en Laurent (5). Alleen bij de 9-jarige Leo werd niets gevonden. Er bestaat helaas geen behandeling om retinitis pigmentosa te genezen of de ziekte te vertragen. “We weten niet hoe snel het gaat, maar we verwachten dat ze halverwege hun leven blind zijn”, vertelt moeder Edith tegen CNN. Ze besluiten daarom zoveel mogelijk visuele herinneringen te maken, nu het nog kan. “Ik dacht, ik wil haar (dochter Mia, red.) geen olifant in een boek laten zien, ik wil haar meenemen om een échte olifant te zien. En ik wil haar visuele herinneringen vullen met de mooiste beelden.”
En dus neemt het gezin een besluit: ze gaan een jaar op wereldreis. “We kunnen thuis geweldige dingen doen, maar er gaat niets boven reizen”, vertelt Sebastien. Vanwege de coronapandemie vertrekken ze later dan verwacht, in maart 2022. Inmiddels heeft het gezin al behoorlijk wat landen gezien, van Tanzania en Turkije tot Mongolië en Indonesië. De reis is natuurlijk bedoeld om zoveel mogelijk van de wereld te zien, maar ook om de kinderen veerkrachtiger te maken. “Van reizen kun je leren. Het is leuk, maar het kan ook zwaar zijn. Je kunt ongemak ervaren, vermoeid of gefrustreerd zijn”, gaat Edith verder. Met haar zoon had ze onlangs een moeilijk gesprek. “Mijn jongste vroeg laatst: ‘Mam, wat betekent het om blind te zijn? Kan ik dan wel autorijden?’ Hij is pas vijf, maar begrijpt steeds beter wat er gebeurt. Het was voor hem een normaal gesprek, maar voor mij hartverscheurend.”
Lees ook: ‘Tijdens onze vakantie in Thailand besloten we er een wereldreis te maken’
Tot slot hopen Edith en Sebastien hun kinderen mee te geven dat niets in het leven vanzelfsprekend is. “Ik wil laten zien dat ze dankbaar mogen zijn dat er water uit de kraan stroomt en dat ze elke dag naar school kunnen met mooie gekleurde boeken.” Hoewel de oogziekte nu niet te genezen is, hopen ze dat het in de toekomst anders is. “Daar duimen we voor.” Benieuwd wat het Canadese gezin allemaal meemaakt op hun wereldreis? Op Instagram delen ze prachtige beelden van hun avontuur.
Dit bericht op Instagram bekijken
Dit bericht op Instagram bekijken
Dit bericht op Instagram bekijken
Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Ouderschap is prachtig, maar soms ook doodvermoeiend. Gelukkig kunnen we leren van hoe ze het in Mozambique, Brazilië, Singapore en Maleisië aanpakken. Daar draait opvoeden minder om alles alleen doen en meer om samen dragen. En dat maakt het niet alleen lichter, maar ook leuker.
