Iliass Ojja over het ouderschap: ‘Niemand mag mij ’s ochtends wakker maken, behalve de kleine’

Wat zou je anders doen dan Sabri in de film?

“Ik zou van tevoren duidelijker afspraken maken en dingen bespreekbaar maken. Niet pas wachten tot het kind er is. Dan voorkom je vreemde verrassingen zoals in de film. Ouderschap gaat over compromissen sluiten, hoe cliché ook. Zo heeft mijn vriendin een zoon die ze wilde laten besnijden, maar zijn vader wilde dat niet. Dan is het belangrijk om met elkaar in gesprek te gaan en te blijven. Als ouder moet je soms toegeven, ook als je het niet met de ander eens bent. Zeker als dat in het belang is van je kind.”

Het kindje van je vriendin is als een zoon voor je. Hoe ervaar jij het ouderschap?

“Het ouderschap heeft minder leuke, maar ook heel fijne kanten. Niemand mag mij ’s ochtends wakker maken, behalve de kleine. Als hij me knuffelt en zijn armen om me heen slaat, is dat het beste gevoel ter wereld. Het enige wat ik soms irritant vind, is dat hij allemaal smoesjes verzint als hij naar bed moet. Dan stelt hij ineens heel veel vragen.”

‘Mijn kinderen moeten de ruimte voelen om naar me toe te komen met twijfels en vragen’

Hoe zie jij de rol van ouders?

“Ik denk dat je jezelf als ouder niet moet overschatten. Ik geloof dat kinderen meer zichzelf durven zijn bij vrienden dan bij hun ouders. Zelf kon ik thuis niet zo praten als bij mijn vrienden. Ik heb me voorgenomen om mijn kinderen niet zozeer anders op te voeden, maar ik wil wel dat ze weten dat ze met letterlijk alles naar me toe kunnen komen. Dat voelde ik bij mijn ouders niet altijd zo. Ik was een echte binnenvetter en pas in een liefdesrelatie merkte ik dat praten oplucht. Het is helemaal niet erg om je kwetsbaar op te stellen, het kan je juist verder helpen. Mijn kinderen moeten de ruimte voelen om – als ze bijvoorbeeld voor het eerst verliefd zijn – naar me toe te komen met twijfels en vragen. Dat vind ik belangrijk.”

Welke tradities uit de Marokkaanse cultuur neem je mee in het ouderschap?

“Mijn ouders zijn Marokkaans, ik ben hier geboren en getogen en ik vind de normen en waarden van hier belangrijk. Daarnaast wil ik ook dingen meegeven uit de Marokkaanse cultuur. Zo is het traditie dat de moeder of schoonmoeder kort na de geboorte een paar dagen in huis komt om te helpen. Daar zit je als vrouw misschien niet op te wachten, maar bij ons is dat heel normaal.”

‘In de Marokkaanse cultuur is het traditie dat de moeder of schoonmoeder kort na de geboorte een paar dagen in huis komt om te helpen’

Wanneer zat je voor het laatst met de handen in het haar? En hoe heb je dat opgelost?

“Ik heb zelf geen kinderen, maar mijn vriendin wel. Haar zoon voed ik op alsof hij mijn eigen kind is. Hij is nu vier en moet uit de luiers, maar hij wil er niet aan. Hij heeft echt een fobie voor poepen. Daarom ben ik met hem gaan praten alsof hij mijn gappie is. Het resultaat? Hij heeft één keer op de wc gepoept en daarna nooit meer, haha. Dat is frustrerend, maar het is ook zijn karakter. Dat verander je niet. Ik geloof dat je op de wereld komt als een eigen persoon, maar ook dat je op een bepaald moment wordt gevormd door je leeftijd.”

Is er iets dat je anders zou doen dan je eigen opvoeding?

“Bij mij thuis drinken ze vanuit de religie geen alcohol. Ik dronk wel en mijn ouders roken dat ook, maar we hebben er nooit met elkaar over gepraat. Dat zou ik anders aanpakken, zodat het niet stiekem gebeurt. Wanneer je als kind het gevoel hebt dat iets niet mag, ga je het ergens anders doen. Ik geloof oprecht dat veel Marokkaanse jongens thuis de vrijheid niet voelen om bepaalde dingen te doen en daarom naar buiten gaan. Ik hoop dat mijn kinderen wel die vrijheid bij mij voelen.”

We interviewden ook Katja Schuurman over haar rol als moeder Kim in de film. Benieuwd naar haar kijk op het ouderschap? Lees hier verder! Meer informatie over de film vind je hier.

Oei, Ik Groei! is vanaf 9 juni te zien op Netflix.