Beeld: Canva
Je baby begint te huilen en je vraagt je af: moet je meteen reageren, even wachten of laat je jouw kleintje zelf leren kalmeren? De ene ouder zweert bij direct oppakken, de ander bij gelooft dat het beter is om de baby even te laten huilen. En alsof dat nog niet verwarrend genoeg is, zeggen opvoedboeken allemaal iets anders. Gelukkig komt er wat orde in deze confusie.
Nu laat nieuw onderzoek laat namelijk zien dat de manier waarop je reageert op het huilen van je baby wél degelijk invloed heeft op de ontwikkeling. Maar wel met een side note.
Wat werkt verschilt blijkbaar per cultuur. Tot nu toe kwam bijna al het onderzoek naar ouderlijke responsiviteit uit Noord-Amerika en Europa. “Slechts 2 procent van de onderzochte studies bevatte data uit Afrika of Zuid-Amerika”, schrijven de auteurs van een artikel in Developmental Psychology. Tijd dus om dat gat te vullen. Daarom onderzochten Carlo Vreden van Durham University en zijn collega’s 82 moeders met hun baby’s, de helft uit het Verenigd Koninkrijk en de andere helft uit Oeganda.
De Britse moeders kwamen uit en rond York: kleine gezinnen, hoogopgeleid, netjes in rijtjeshuizen. De Oegandese moeders woonden in een landelijke gemeenschap waar families generaties lang samenleven en iedereen meewerkt op het land. De onderzoekers observeerden moeders en baby’s in hun natuurlijke habitat, tijdens het baden, voeden, spelen en rusten, toen de baby’s drie en zes maanden oud waren.
In Oeganda zat een lokale onderzoeker gerust acht uur bij het gezin thuis om het dagelijks leven vast te leggen en in het VK gebeurde dat met twee kortere sessies van twee uur. In totaal analyseerden ze 147 momenten waarop baby’s tekenen van ongemak lieten zien: van zacht gejammer tot een flinke huilbui. Ze noteerden hoe snel moeders reageerden, hoe ze reageerden (oppakken, praten, voeden) en hoe lang het duurde voordat de baby weer rustig was.
Wat bleek? Britse moeders reageerden sneller, maar hun baby’s deden er juist langer over om te kalmeren. Oegandese moeders wachtten vaak iets langer, maar hun baby’s herstelden sneller, ongeacht de reactie. Opvallend, toch?
De onderzoekers konden niet precies vaststellen welke reactie het verschil maakte, omdat moeders vaak meerdere dingen tegelijk deden. Wel viel op dat Britse moeders vaker verbaal reageerden (“Het is goed, schatje”), terwijl zowel Britse als Oegandese moeders fysiek contact zochten: aaien, vasthouden, troosten.
Interessant genoeg reageerden de Oegandese moeders ook niet op elk piepje. Die kleine vertragingen of momenten van niet-ingrijpen zouden er volgens de onderzoekers juist toe kunnen leiden dat baby’s beter leren zichzelf te reguleren. En als moeders wel reageerden, hielp dat hun baby’s opvallend snel te ontspannen.
De conclusie van het team: er is geen universele beste manier om op huilen te reageren. Wat werkt, hangt samen met cultuur, gewoontes en context. “Deze resultaten dragen bij aan een cultureel genuanceerd begrip van moederlijke responsiviteit en de effecten ervan op de ontwikkeling van baby’s”, schrijven de onderzoekers. Oftewel: soms mag je best even ademhalen voordat je naar de wieg rent. Misschien leert je baby daar stiekem iets heel belangrijks van.
Wetenschappers ontrafelen eeuwenoude kwestie: horen mannen écht geen huilende baby’s? Je leest het hier.
Bron: APA
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Je kind is je dierbaarste bezit en je wilt ten alle tijden dat je kind veilig is, ook als ze niet bij jou is. Met een dubbel gevoel liet Margje haar dochter logeren bij een vriendinnetje. Had ze maar naar haar gevoel geluisterd.
Als ouder denk je soms dat je alles wel ongeveer weet: hoe je moet troosten, hoe je grenzen uitlegt, hoe je je kind leert om aardig te zijn. Tot er ineens iets gebeurt wat niet in de opvoedboeken staat.
Weet je nog hoe je als baby voor het eerst in bad ging, of dat moment waarop je je moeder voor het eerst herkende? Waarschijnlijk niet. We kunnen ons niets herinneren van onze eerste levensjaren en dat leek altijd logisch, want ons brein zou toen simpelweg nog niet klaar zijn om herinneringen op te slaan.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Want niet elke stiefmoeder is een boze heks met een appel… Stiefmoeders hebben het vaak zwaar te verduren. Bedankt, Disney – met je stiefmoeders die óf in spiegels praten óf gifappels brouwen. Want eerlijk is eerlijk, in het echte leven bestaan er ook héél veel geweldige stiefmoeders.
Je baby begint te huilen en je vraagt je af: moet je meteen reageren, even wachten of laat je jouw kleintje zelf leren kalmeren? De ene ouder zweert bij direct oppakken, de ander bij gelooft dat het beter is om de baby even te laten huilen. En alsof dat nog niet verwarrend genoeg is, zeggen […]
