Liefde op het eerste gezicht? Onzin, vindt blogger Wendy Wisner. Zij voelde allesbehalve liefde voor haar zoon kort na zijn geboorte.
‘Toen de verloskundige mijn baby op m’n borst legde, was het enige wat ik dacht: ‘Is dit echt?”
Wendy was geschokt en vond de eerste week na haar bevalling ‘de donkerste week’ van haar leven. ‘Mijn baby en ik waren gezond, godzijdank, maar mijn zoon was kieskeurig en dronk slecht aan de borst: steeds als ik hem mijn borsten aanbood, draaide hij weg, alsof hij niets met mij te maken wilde hebben.’ Toen ze 48 uur na haar bevalling in de spiegel keek en vond dat ze er doodmoe uitzag, voelde dat als falen. ‘En er kwam een gedachte naar boven die ik me nooit had kunnen voorstellen. ‘Ik haat hem’, ging er door mijn hoofd.’
Lees ook
‘Soms haat ik het om moeder te zijn’ >
De blogger vond zichzelf een monster. Dat ze niet direct verliefd was op haar bloedeigen kind; vreselijk. ‘Maar nadat ik keer op keer dacht dat ik de slechtste moeder ter wereld zou worden, kreeg ik hulp van een geweldig team: mijn verloskundige en mijn doula.’ En een week na de bevalling begon Wendy de liefde te voelen. ‘Hij had heel goed gedronken en lag verzadigd op mijn schoot. Ik hield hem vast, keek hem in zijn ogen en dacht: ik hou zó veel van jou’.’
‘Een baby krijgen is moeilijk’, vervolgt ze. ‘Maar het belangrijkste is dat het moederschap een leerproces is. Dus ben je niet vanaf het eerste moment verliefd op je kind? Dan is dat oké.’
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Spijt van de naam die je je kind besloot te geven, het zal niet veel mensen overkomen. Maar ze zijn er wel. En een van hen is Angela.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
