Familie Jelies reageert op online kritiek: ‘Nare berichten’
Leven in Spanje klinkt als een droom, maar ook daar is de familie Jelies niet gevrijwaard van online commentaar.
Lees meer
Dani: ”Mama, hij stond in de tuin en wilde iets zeggen, maar hij had geen mond’, zei ze’
Beeld: Canva
Dat kinderen veel fantasie hebben is een feit, maar toen de kinderen van de 39-jarige Dani een mysterieuze man in hun kamer zagen, wist ze: er spookt meer tussen hemel en aarde.
Lees verder onder de advertentie
Dani (39) is alleenstaande moeder van twee kinderen (6 en 4): “Mijn kinderen vinder het gezellig om bij elkaar te slapen en dat doen ze dan ook regelmatig. Prima, denk ik dan. Als ze maar slapen. Een paar weken sliepen ze dus weer samen op één kamer. Maar rond drie uur ’s nachts werd ik wakker van gefluister en hier en daar wat geritsel. Geen gehuil, geen gegil, maar meer dat samenzweerderige kindergefluister. Ik liep naar hun kamer. Mijn oudste zat rechtop in bed en wees naar de hoek. “Daar staat iemand.”
Lees verder onder de advertentie
Hartslag van 180
Ik voelde meteen kippenvel op mijn armen. “Wie, lieverd?” vroeg ik. “De man zonder mond.” Ik keek naar de hoek. Alleen haar knalroze kapstok stond daar. “Dat is je jas”, zei ik snel. Maar ze schudde haar hoofd. “Nee mama. Hij kijkt. Hij zegt niks.”
Ik deed het lampje feller. Niks. Alleen twee slaperige kinderen en een moeder met een hartslag van 180.
Ze kropen weer onder hun dekens, ik aaide over hun hoofdjes en liep naar de deur. Toen fluisterde de jongste: “Hij is nu bij jou.” Het werd ineens ijskoud in de kamer. Ik stond stokstijf stil. Met een rilling over mijn lijf probeerde ik kalm te blijven. De meiden waren dat gek genoeg ook. Ik stopte ze weer in bed en ben de rest van de nacht wakker gebleven. Wijn erbij, Netflix aan. Doen alsof alles normaal is.
Lees verder onder de advertentie
Man zonder mond
De volgende ochtend aan tafel zei mijn oudste: “Mama, hij stond vannacht in de tuin. Hij wilde iets zeggen, maar hij had geen mond.” Ik glimlachte ongemakkelijk. Maar toen ik naar buiten keek, zag ik iets geks. In het beslagen raam zat een kindertekening. Een poppetje, zonder mond. Niemand had dat getekend. Ik niet en de meiden al helemaal niet. Ik veegde de ramen schoon in de hoop dat het uit ons zicht zou blijven. Maar laatst, toen ik datzelfde raam aan het schoonmaken was, kwam de tekening langzaam weer tevoorschijn. Van binnenuit.
Lees verder onder de advertentie
Niet willen begrijpen
Ik weet niet zo goed wat ik hiermee moet en probeer het te verklaren: licht, fantasie, tocht, iets met het raam. Gelukkig heb ik daarna geen lugubere kindertekening op de ramen gezien en de meiden geen man in hun kamer. Ik weet het niet en misschien wil ik het ook niet begrijpen, maar ik weet wel dat ik de verhalen van mijn kinderen serieuzer neem, want ze zien, horen en voelen meer dan we denken..”
Lees verder onder de advertentie
Niet alleen de kinderen van Dani zagen iemand verschijnen in hun kamer. Ook Sandra wist niet wat ze hoorde toen haar zoontje zijn overleden broertje in de kast zag zitten. Hier lees je haar verhaal en hoe zij ermee omging.
Abonneer met cadeau of korting
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Ook interessant voor jou
Lees verder onder de advertentie
