Familie Jelies reageert op online kritiek: ‘Nare berichten’
Leven in Spanje klinkt als een droom, maar ook daar is de familie Jelies niet gevrijwaard van online commentaar.
Lees meer
Huisdierperikelen: ‘De halve straat moest worden ontruimd door de actie van onze kat’
Beeld: Canva
Huisdieren, ze zijn onderdeel van je gezin. Vaak zelfs eerder deel van jullie gezin dan je kinderen. Je houdt zielsveel van ze, maar soms drijven ze je zo tot waanzin dat je ze eigenlijk gewoon per direct bij het asiel wilt afzetten. Deze week Janine en de kat Pluis.
Lees verder onder de advertentie
Janine, samen met Alfred, moeder van Mick (8) en Julia (7): “Onze kat Pluis is eigenlijk een heel rustig beestje. Doet nooit gek. Ze kan wel naar buiten, maar gaat nooit ver weg, en haar voornaamste activiteit is binnen in haar kattentoren slapen. Nooit gedacht dat een zo’n kat voor zoveel ophef kan zorgen. De halve straat moest worden ontruimd door toedoen van Pluis.
Lees verder onder de advertentie
Pluis was die dag al langer weg dan ik van haar gewend was. Ik maakte me niet meteen druk, maar het was wel al lang genoeg om het te registreren. Toen ik stond te koken, belde een buurvrouw aan. ‘Uhm… Die witte poes… Die is van jullie toch?’ Ze keek gealarmeerd. Mijn hart sloeg een slag over. Was Pluis doodgereden?! Nee toch? Dat kon niet waar zijn. De buurvrouw vervolgde: ‘Ze zit in onze boom. Echt heel hoog. Volgens mij durft ze er niet meer uit. Ze zit er al een hele tijd.’
Kat in de boom
Mijn eerste reactie was opgelucht ademhalen. Pluis was niet dood! Gelukkig maar. De aandacht van de kinderen was zowaar ook getrokken. Ze lieten de tv voor wat het was en kwamen met me mee naar de tuin van de buurvrouw. Ja hoor, daar zat ze. Helemaal in het topje. Zielig te miauwen. We probeerden haar naar beneden te lokken met lieve woorden, psspsspss-geluidjes en rammelen met de brokjes, maar niets hielp.
Lees verder onder de advertentie
Lees ook
Intussen was mijn man Alfred ook thuis, die de ladder tegen de boom zette om te kijken of we naar die kat toe konden klimmen. Het was een hoge den, onbegaanbaar voor ons en al gauw bleek hij niet stevig genoeg om een ladder tegenaan te zetten. Er zat niks anders op: we moesten de brandweer bellen. Even later stonden de brandweermannen in de voortuin van de buurvrouw, in overleg hoe ze die mekkerende kat naar beneden gingen krijgen.
De brandweer erbij
Eerst probeerden ze met een soort enorm schepnet Pluis uit de boom te ‘scheppen’. Dat vond Pluis alleen een wat minder idee, die kroop alleen maar verder omhoog de boom in. Dat schoot niet op. De brandweermannen zagen het ook niet zitten om met een ladder tegen die boom aan naar die kat te klimmen. Toen moest er een hoogwerker komen. Je kunt je voorstellen dat dit voor onze zoon de beste dag ooit was. Pluis zal er anders over denken.
Lees verder onder de advertentie
Inmiddels waren we al uren verder en die kat zat nog altijd in die boom. We hadden ook veel bekijks getrokken, de halve straat stond eromheen. Arm beest. De hoogwerker kon er niet door door de auto’s op de parkeerplaats, dus alle buren werden opgetrommeld om de hun auto’s te verplaatsen. De halve straat ontruimd, kon die hoogwerker er eindelijk door. De brandweerman kon uiteindelijk die arme Pluis pakken. Eind goed al goed.”
Alice was op een verjaardag, waar haar dochtertje Lola bijna een chihuahua om zeep hielp. Per ongeluk. Je leest het hier.
Abonneer met cadeau of korting
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Ook interessant voor jou
Lees verder onder de advertentie
