Dol zijn op je kinderen, maar ze soms ook achter het behang kunnen plakken en je dan afvragen: waarom wilde ik ook alweer moeder worden? Herkenbaar? Blogger Wendy Wisner beschrijft deze onzekerheden en wat je eraan kunt doen.
Lees verder onder de advertentie
Wendy is gek op haar kinderen, maar net als elke andere moeder ziet ze het soms helemaal niet zitten. ‘Als mijn kinderen me op zaterdagochtend om vijf uur wakker maken en de rest van de dag schreeuwen en huilen om de kleinste dingen, word ik ook chagrijnig en ongeduldig. Soms zit ik er zo doorheen, dat ik denk: waarom wilde ik dit ook alweer?’, schrijft ze op haar blog.
Op dat soort momenten realiseert Wendy zich dat ze amper tijd heeft voor zichzelf. ‘Ik kan weinig sporten en heb al in geen drie jaar een boek gelezen.’ Ze dacht dat het ouderschap gemakkelijker zou worden als haar kinderen wat ouder werden, maar dat valt tegen. ‘Zoals het nu naar uit ziet, zal ik nooit tijd kunnen besteden aan mezelf. Want sinds de geboorte van mijn eerste, staat mijn teken in het leven van mijn kinderen.’
Lees verder onder de advertentie
‘Het wordt beter’
Wendy schrijft op haar blog dat veel moeders zich in haar verhaal zullen herkennen. ‘Voor veel vrouwen zijn dit soort gedachten deprimerend. Maar de vraag is: wat doe je ermee?’ Ze geeft als voorbeeld dat je je kind troost als hij een slechte dag heeft. ‘Doe hetzelfde voor jezelf’, raadt ze aan. ‘Zet je kinderen voor een iPad zodat je lekker lang kunt douchen. Of zeg een vergadering op je werk af zodat je naar de kapper kunt. Tijd voor jezelf is soms echt een must.’
Lees verder onder de advertentie
Daarnaast moet je volgens Wendy onthouden dat het in de toekomst écht makkelijker wordt. ‘Er komt een dag dat je kinderen doorslapen en zelfs een dag dat je huis weer leeg en stil zal zijn. Tot die tijd zijn die neerslachtige gevoelens die je soms voelt, heel normaal. Je kunt een goede moeder zijn en tegelijkertijd soms een hekel aan het moederschap hebben.’
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.