Beeld: Canva
In een wereld waar alles te plannen valt, van je bruiloft tot je pensioen, heeft ook de bevalling zijn eigen planningseuforie bereikt. Het geboorteplan – een document dat de ideale bevalling beschrijft, tot in de kleinste details – is tegenwoordig een van de heilige graal van zwangerschapsvoorbereiding.
“Laat me je vertellen: als moeder van drie kinderen kan ik je met volle overtuiging zeggen dat een geboorteplan een beetje onzin is”, deelt Theresa (38), moeder van drie meiden (7, 5 en 2).
“Natuurlijk, ik begrijp de aantrekkingskracht van een geboorteplan. Wie wil niet de controle hebben over het grootste en meest onvoorspelbare evenement in hun leven? Het is verleidelijk om je ideale bevalling te visualiseren – als een filmische ervaring met kaarsen, muziek, en je partner aan je zijde. Ik heb het zelf meegemaakt. Bij mijn eerste bevalling stelde ik me voor hoe ik in een bad in de woonkamer zou bevallen, met alles volgens plan, zonder pijnbestrijding, alles met de hulp van de natuur. Het klonk perfect.
Maar dan komt de realiteit. Mijn vliezen braken niet zoals gepland in mijn zorgvuldig voorbereide thuisomgeving, maar in de supermarkt, op 35 weken. Filmmoment? Misschien, maar het draaide al snel uit op een medisch scenario en een rit naar het ziekenhuis. Nog geen uur binnen en de ruggenprik was een no-go omdat ik al drie centimeter ontsluiting had. Het werd een stortbevalling in een witte ziekenhuiskamer, zonder partner aan mijn zijde – niet bepaald het romantische bad waar ik van droomde.
Bij mijn tweede bevalling dacht ik: “Als ik het moet doen, doe ik het dan maar goed.” Ik wilde nu zeker in het ziekenhuis bevallen. Helaas, het universum had andere plannen. Deze keer een onvoorbereide bevalling op de keukenvloer thuis, met als gevolg een prachtige dochter. En toen de derde op komst was? Een geboorteplan? Nee, bedankt. De bevalling verliep verrassend dichtbij het oorspronkelijke plan: thuis, in bed, met mijn partner en twee kinderen die hun jongste zusje verwelkomden.
De romantisering van bevallingen en het zorgvuldig opstellen van geboorteplannen zijn vaak slechts een manier om de onzekerheid te temmen. Het is als proberen je eerste keer te plannen – het is leuk om te denken dat je alles onder controle hebt, maar de werkelijkheid is onvoorspelbaar. De bevalling laat zich niet vangen in een plan; het gebeurt, en vaak gebeurt het op manieren die je je niet had kunnen voorstellen.
En dus, als je zwanger bent en overweegt om een geboorteplan te maken, herinner jezelf er dan aan dat de beste manier om met de bevalling om te gaan is door te accepteren dat het zal zijn zoals het is. Laat het gebeuren, omarm de chaos en de schoonheid ervan, en weet dat, ongeacht hoe het ook loopt, je de kracht en veerkracht hebt om het aan te kunnen.”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Naomi (30) werkt in duurzaamheidscommunicatie bij een gemeente en is getrouwd met Youp (33). Samen zijn ze de trotse, soms oververmoeide ouders van tweeling Ties en Evi (bijna drie). Verwacht in deze column geen opvoedadviezen, maar wel veel liefde, chaos en herkenbare peuterperikelen uit het leven van een tweelingmoeder. Je kunt haar ook volgen op Instagram: […]
Emoties kunnen je dag maken of breken, en soms voelt het alsof je verdwaalt in een eindeloze doolhof van gevoelens. Maar stel je eens voor dat je als kind gezonde manieren heeft ontwikkeld om die wirwar te ontrafelen. Dat noemen we emotionele intelligentie: het vermogen om je eigen emoties te herkennen, te benoemen en te […]
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
