Een béétje ouder doet iets op de school van de kinderen. Iets waarmee betrokkenheid wordt getoond, goed gedrag, iets van ‘kijk mij eens vlot en verantwoordelijk bezig zijn’. Bij ons kun je je aan het begin van elk schooljaar opgeven als reken- of leeshulp, schooltuinenmeeloper, luizenpluizer of biebmoeder.
Je moet er wel snel bij zijn, want om sommige baantjes wordt gevochten, zoals het klassenouderschap, dat garant staat voor meegaan op schoolreis en aanzitten bij het kerstdiner. Op de een of andere manier zijn het altijd dezelfde ouders die de beste baantjes bemachtigen, en de op een of andere manier zijn dat altijd moeders die je, als je gehaast door de buurt fietst, lachend en volkomen relaxed bij leuke koffietentjes van verse muntthee ziet nippen. Van die moeders die hun kinderen nooit ongedoucht in een ouwe joggingbroek naar school brengen, maar fris ruikend in gebloemde King Louie-jurkjes. Van die moeders die elke dag heel enthousiast ‘Hohoi!’ naar je roepen.
Anyway. Zodra ik het jaarlijkse ge-elleboog om erebaantjes doorhad, besloot ik me op te geven voor een meerjarenfunctie. Ik werd lid van de ouderraad, ofwel de feestcommissie die de sinterklaas- en kerstvieringen, avondvierdaagsen en zomerspektakels organiseert. Onze raad is samengesteld uit vier gescheiden vaders en drie getrouwde moeders, wat op zich geen problemen oplevert – tot op heden houden de bestaande huwelijken in elk geval stand. Wel hangen de getrouwde vrouwen (incluis mijzelve) aan de lippen van de gescheiden mannen als het om hun datingavonturen gaat, maar dat gebeurt nooit alvorens er serieus is vergaderd. Die vergaderingen vinden om beurten bij een van ons thuis plaats en verlopen volgens vast patroon: in rap tempo besluiten we wie naar de groothandel gaat voor de nodige roze koeken of zich zal ontfermen over het impregneren der kerstbomen. Zodra alle agendapunten zijn behandeld, worden de flessen ontkurkt, vallen we aan op de hapjes en barsten de verhalen los. We roken in tuinen en dansen op tafels, om uiteindelijk moe maar tevreden over ons vlotte gedrag als betrokken ouders onder de wol te kruipen – en de volgende ochtend met beschamende katers op het schoolplein aan te komen, tegemoet gehuppeld door King Louie-jurkjes. ‘Hohoi!’
Deze platte, open taart met gekarameliseerde ui doet het, geserveerd als tapas, goed op
feestjes, maar kan ook uitstekend als hoofdgerecht, samen met een frisse salade. En een
glaasje rode wijn. Duh.
Bak de uien met het zout in de olijfolie op matig vuur aan. Laat 40 minuten bakken, schep
regelmatig om. Voeg de sherry, sherryazijn en suiker toe en laat de uien nog een uur zachtjes karamelliseren. Laat afkoelen en bewaar de olie.
Zeef de bloem in een kom en roer de citroenschil, komijn, tijm en zout erdoor. Maak een
kuiltje in het midden, schenk daar de olie en 1 dl water in en meng. Kneed even, vorm een bal, verpak die in plasticfolie en leg een uur in de koelkast.
Verwarm de oven voor op 220 graden. Rol het deeg uit tot een lap die op de bakplaat van je oven past. Bak het 8 minuten. Laat afkoelen en verlaag de oventemperatuur naar 190 graden. Roer de tomatenpuree, paprika- en cayennepoeder door elkaar en smeer uit over het deeg. Verdeel daarover de gekarameliseerde ui, de paprikareepjes, ham, kappertjes en ansjovis en bedrup met de olie van het uienmengsel. Bak de pizza ca. 25 minuten in de
oven. Bestrooi met peterselie.
Klik hier om meer te lezen van columnist Eva.
Gezellig op vakantie… Of ja, dat dacht de familie van Monique. Samen met haar ouders en gezin gingen ze op vakantie naar Mallorca, maar een vechtpartij gooide bijna roet in het eten.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Het overkomt de veel ouders: je kind groeit op, vliegt uit… en vervolgens hoor je amper nog iets. Appjes blijven onbeantwoord, telefoontjes gaan naar voicemail en familiefeestjes worden ‘vergeten’. Wat is er gebeurd? Waar is het mis gegaan?
Sombere gevoelens bij kinderen zijn niet altijd zichtbaar aan de buitenkant. Maar kinderen die van die ogenschijnlijk onschuldige uitspraken doen? Dát zijn vaak de echte zorgenkindjes. Het kunnen eigenlijk stille signalen zijn dat het emotioneel niet goed gaat.
Of je nu jarig bent met tropische temperaturen of op een kleurrijke herfstdag, een verjaardag is altijd een feestje. Maar volgens onderzoekers kan het seizoen waarin je geboren bent ook invloed hebben op je mentale gezondheid en de kans op een depressie vergroten.
In de zomerspecial van de podcast KINDEREN!!!! praat Qmusic-dj Marieke Elsinga met Veronica-dj Frank van der Lende openhartig over het moederschap. Beide dj’s hebben twee jonge kinderen en krijgen regelmatig de vraag: komt er nog een derde?
