Een béétje ouder doet iets op de school van de kinderen. Iets waarmee betrokkenheid wordt getoond, goed gedrag, iets van ‘kijk mij eens vlot en verantwoordelijk bezig zijn’. Bij ons kun je je aan het begin van elk schooljaar opgeven als reken- of leeshulp, schooltuinenmeeloper, luizenpluizer of biebmoeder.
Lees verder onder de advertentie
Je moet er wel snel bij zijn, want om sommige baantjes wordt gevochten, zoals het klassenouderschap, dat garant staat voor meegaan op schoolreis en aanzitten bij het kerstdiner. Op de een of andere manier zijn het altijd dezelfde ouders die de beste baantjes bemachtigen, en de op een of andere manier zijn dat altijd moeders die je, als je gehaast door de buurt fietst, lachend en volkomen relaxed bij leuke koffietentjes van verse muntthee ziet nippen. Van die moeders die hun kinderen nooit ongedoucht in een ouwe joggingbroek naar school brengen, maar fris ruikend in gebloemde King Louie-jurkjes. Van die moeders die elke dag heel enthousiast ‘Hohoi!’ naar je roepen.
Lees verder onder de advertentie
Anyway. Zodra ik het jaarlijkse ge-elleboog om erebaantjes doorhad, besloot ik me op te geven voor een meerjarenfunctie. Ik werd lid van de ouderraad, ofwel de feestcommissie die de sinterklaas- en kerstvieringen, avondvierdaagsen en zomerspektakels organiseert. Onze raad is samengesteld uit vier gescheiden vaders en drie getrouwde moeders, wat op zich geen problemen oplevert – tot op heden houden de bestaande huwelijken in elk geval stand. Wel hangen de getrouwde vrouwen (incluis mijzelve) aan de lippen van de gescheiden mannen als het om hun datingavonturen gaat, maar dat gebeurt nooit alvorens er serieus is vergaderd. Die vergaderingen vinden om beurten bij een van ons thuis plaats en verlopen volgens vast patroon: in rap tempo besluiten we wie naar de groothandel gaat voor de nodige roze koeken of zich zal ontfermen over het impregneren der kerstbomen. Zodra alle agendapunten zijn behandeld, worden de flessen ontkurkt, vallen we aan op de hapjes en barsten de verhalen los. We roken in tuinen en dansen op tafels, om uiteindelijk moe maar tevreden over ons vlotte gedrag als betrokken ouders onder de wol te kruipen – en de volgende ochtend met beschamende katers op het schoolplein aan te komen, tegemoet gehuppeld door King Louie-jurkjes. ‘Hohoi!’
Lees verder onder de advertentie
SPAANSE PIZZA
Deze platte, open taart met gekarameliseerde ui doet het, geserveerd als tapas, goed op feestjes, maar kan ook uitstekend als hoofdgerecht, samen met een frisse salade. En een glaasje rode wijn. Duh.
Lees verder onder de advertentie
VOOR DE UI
4 grote rode uien, in halve dunne ringen
1 dl olijfolie
1 dl sherry
2 el sherryazijn
3 el suiker
HET DEEG
250 g bloem
1 tl citroenrasp
3 tl komijnzaad
3 tl gehakte tijm
1 tl zout
5 el olijfolie
BELEG
2 el tomatenpuree
1½ tl zoet paprikapoeder
½ tl cayennepeper
4 geroosterde paprika’s (uit een pot), in dunne reepjes
6 plakken serranoham, in reepjes
2 el kappertjes
6 ansjovisjes uit blik, in stukjes
1 hand fijngesneden platte peterselie
Bak de uien met het zout in de olijfolie op matig vuur aan. Laat 40 minuten bakken, schep regelmatig om. Voeg de sherry, sherryazijn en suiker toe en laat de uien nog een uur zachtjes karamelliseren. Laat afkoelen en bewaar de olie.
Zeef de bloem in een kom en roer de citroenschil, komijn, tijm en zout erdoor. Maak een kuiltje in het midden, schenk daar de olie en 1 dl water in en meng. Kneed even, vorm een bal, verpak die in plasticfolie en leg een uur in de koelkast.
Verwarm de oven voor op 220 graden. Rol het deeg uit tot een lap die op de bakplaat van je oven past. Bak het 8 minuten. Laat afkoelen en verlaag de oventemperatuur naar 190 graden. Roer de tomatenpuree, paprika- en cayennepoeder door elkaar en smeer uit over het deeg. Verdeel daarover de gekarameliseerde ui, de paprikareepjes, ham, kappertjes en ansjovis en bedrup met de olie van het uienmengsel. Bak de pizza ca. 25 minuten in de oven. Bestrooi met peterselie.
Je denkt: vakantie in Canada, dat wordt sightseeing, maple syrup proeven en selfies bij de Niagara Falls. Maar voor Saskia (45) liep het nét iets anders. Zij ging op reis met haar man en dochter en kwam terug met… een baby. En nee, dat stond niet in de planning. Sterker nog: ze had geen idee […]
Steeds de Insta van je ex checken helpt niet om over je scheiding heen te komen, dat snapt Renée heus wel. Maar zich verliezen in het partyen op Ibiza lukt haar ook niet. Totdat ze na een toevallige ontmoeting alsnog weet te ontdooien. En hoe.
Buren: je kiest ze niet, maar je leeft er wel elke dag naast. Soms worden ze vrienden voor het leven, soms vooral een bron van ergernis. En soms beiden.
Het leek een gewone dinsdagavond in huize Jelies. Tot dochter Johni ineens zó verstopt zat, dat haar lichaam een andere uitweg zocht. Spoiler: het ging niet via beneden.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week het dilemma van Anne-Roos (36). Haar peuter is bang voor oma. Anne-Roos wilt haar kind de ruimte geven, maar ziet ook de teleurstelling bij haar schoonmoeder die niets liever wil dan knuffelen en spelen met haar kleinkind.
Geke (@gekeborn) is 28 jaar, verloskundige, echoscopist, anticonceptiespecialist, auteur en maakt daarnaast de podcast Zwanger & Zo. Hierin deelt ze verloskundige informatie en positieve bevallingsverhalen om aanstaande ouders te inspireren en ervaringen te delen. In haar column neemt ze ons mee in haar onregelmatige leven als verloskundige.