Cadeautjesstress, voedselallergieën en verplichte praatjes met andere ouders: moeder Rachel Garlinghouse is helemaal klaar met verjaardagspartijtjes. Dus als haar kinderen een uitnodiging krijgen, gaat die direct de prullenbak in.
Groot feest
‘Ik was zo’n moeder die van elke verjaardag van haar kinderen één groot feest maakte’, schrijft Rachel op haar blog. ‘Elk jaar een thema, een prachtig versierd feest en alles was perfect op elkaar afgestemd. Dus ik waardeer de tijd, het geld en de creativiteit die ouders besteden aan de feestjes van hun kinderen. Maar als er weer een uitnodiging in de bus valt, gaan mijn kinderen daar negen van de tien keer niet naartoe. Waarom niet? Omdat ik verjaardagsfeestjes tegenwoordig echt bagger vind.’
Rachel noemt een aantal redenen waarom ze radicaal van gedachten is veranderd. ‘Ten eerste moet je met andere ouders verplicht een praatje maken, terwijl je de meesten niet goed kent. Ondertussen klampt de jarige zich vast aan zijn beste vriend en krijgen de andere kinderen weinig aandacht. Feestjes zijn gewoon één sociale nachtmerrie, voor iedereen.’
En dan heeft ze het nog niet eens over het openen van de cadeautjes. ‘Want dat duurt eeuwen’, zucht ze, ‘en de jarige zegt geen één keer dankjewel. En wat dacht je van alle voedselallergieën waar rekening mee gehouden moet worden?’
Lees verder onder de advertentie
‘Voel je niet schuldig’
Rachel zegt dat ze haar weekenden liever besteed aan quality time met het gezin. ‘We doen dingen die we écht willen doen. Bij mooi weer gaan we zwemmen, mijn oudere dochters spelen muziek en we doen leuke dingen in huis. De kinderen gaan nog sporadisch naar verjaardagsfeestjes, alleen van hun écht goede vriendjes en als onze andere kinderen ook van de partij mogen zijn. Ik ben dan ook heus niet de beroerdste om te helpen.’
Voor wie haar verhaal herkenbaar is, heeft Rachel één boodschap: ‘Ik voel me niet verplicht om op elk feestje op te draven, en jij moet dat ook niet zijn. Het maakt niet uit wat je redenen zijn, maar voel je niet schuldig als je je kind niet naar een partijtje brengt.’
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”