Beeld: Shutterstock
Cadeautjesstress, voedselallergieën en verplichte praatjes met andere ouders: moeder Rachel Garlinghouse is helemaal klaar met verjaardagspartijtjes. Dus als haar kinderen een uitnodiging krijgen, gaat die direct de prullenbak in.
‘Ik was zo’n moeder die van elke verjaardag van haar kinderen één groot feest maakte’, schrijft Rachel op haar blog. ‘Elk jaar een thema, een prachtig versierd feest en alles was perfect op elkaar afgestemd. Dus ik waardeer de tijd, het geld en de creativiteit die ouders besteden aan de feestjes van hun kinderen. Maar als er weer een uitnodiging in de bus valt, gaan mijn kinderen daar negen van de tien keer niet naartoe. Waarom niet? Omdat ik verjaardagsfeestjes tegenwoordig echt bagger vind.’
Lees ook: Deze partijtjes liepen uit op een drama: ‘Na een half uur zat ik al op de Eerste Hulp’ >
Rachel noemt een aantal redenen waarom ze radicaal van gedachten is veranderd. ‘Ten eerste moet je met andere ouders verplicht een praatje maken, terwijl je de meesten niet goed kent. Ondertussen klampt de jarige zich vast aan zijn beste vriend en krijgen de andere kinderen weinig aandacht. Feestjes zijn gewoon één sociale nachtmerrie, voor iedereen.’ En dan heeft ze het nog niet eens over het openen van de cadeautjes. ‘Want dat duurt eeuwen’, zucht ze, ‘en de jarige zegt geen één keer dankjewel. En wat dacht je van alle voedselallergieën waar rekening mee gehouden moet worden?’
Rachel zegt dat ze haar weekenden liever besteed aan quality time met het gezin. ‘We doen dingen die we écht willen doen. Bij mooi weer gaan we zwemmen, mijn oudere dochters spelen muziek en we doen leuke dingen in huis. De kinderen gaan nog sporadisch naar verjaardagsfeestjes, alleen van hun écht goede vriendjes en als onze andere kinderen ook van de partij mogen zijn. Ik ben dan ook heus niet de beroerdste om te helpen.’ Voor wie haar verhaal herkenbaar is, heeft Rachel één boodschap: ‘Ik voel me niet verplicht om op elk feestje op te draven, en jij moet dat ook niet zijn. Het maakt niet uit wat je redenen zijn, maar voel je niet schuldig als je je kind niet naar een partijtje brengt.’
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
