Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Lees verder onder de advertentie
Iris, samen met Bart en moeder van Timo (4):
“Mijn ontrouw begon met kleine dingen. Hij zat de laatste tijd vaak op zijn telefoon. Veel typen en snel het scherm wegklikken als ik in de buurt kwam. En hij was er met z’n hoofd duidelijk niet altijd bij. Afwezig tijdens gesprekken, kortaf soms, alsof hij ergens anders was. En misschien was het ook mijn eigen onzekerheid. Dat stemmetje dat fluistert: wat als hij iets verzwijgt? Wat als er iemand anders is?
Lees verder onder de advertentie
Betrapt! Of toch niet?
Die avond stond hij te douchen en zijn telefoon lag op het aanrecht. Normaal zat die aan hem vastgeplakt, dus ik zag mijn kans. Geen appje dat binnenkwam, geen reden van buitenaf. Alleen dat knagende gevoel van binnen. En dus deed ik iets waar ik andere vrouwen altijd om veroordeel: ik pakte zijn telefoon, ging naar zijn berichten en begon te scrollen.
Lees verder onder de advertentie
Ik wist eigenlijk niet eens precies waar ik naar op zoek was. Maar toen zag ik in WhatsApp een vrouwennaam die ik niet herkende: Sophie. ‘Betrapt!’ dacht ik meteen. ‘Zie je nou wel!’ Ze had geen profielfoto waar ik iets uit kon opmaken. Alleen een hoop berichten, en allemaal recent. Mijn hart bonsde in mijn keel.
‘Zal ik het restaurant alvast reserveren?’ las ik. En: ‘De bloemen worden morgen geleverd, tenzij je nog iets anders hebt bedacht.’ Daarna: ‘Wat als we het buiten doen? Met fakkels misschien?’ Een restaurant? BLOEMEN? Mijn hoofd maakte overuren. Hij was dus inderdaad iets aan het verbergen. Iets romantisch met een ándere vrouw. Mijn maag draaide zich om. Was dit dan hoe het zou eindigen?
Lees verder onder de advertentie
Maar toen las ik verder. En langzaam vielen de puzzelstukjes op hun plek. Sophie was geen geheime liefde. Ze was een weddingplanner en ze hielp hem bij het organiseren van een huwelijksaanzoek. Voor mij.
Vreselijk schuldgevoel
Alles ging over wat ik mooi zou vinden, wat typisch ‘ons’ was. Hoe hij het groots wilde aanpakken. ‘Ik wil dat het iets wordt wat ze zich haar leven lang herinnert’, had hij geschreven. Ik voelde me vreselijk schuldig, omdat ik niet had vertrouwd op wat we samen hebben. Omdat ik me had laten leiden door onzekerheid, en het moment had verpest dat hij zó graag speciaal voor me wilde maken.
Lees verder onder de advertentie
Ook balen: nu weet ik dat het aanzoek eraan komt. Ik weet dat hij iets groots plant. Alleen niet wanneer, of hoe, of waar. Nu moet ik straks doen alsof ik verrast ben en moet ik een toneelstukje opvoeren dat ik het niet zag aankomen. Hoe leuk was het voor mezelf als ik wél echt verrast zou worden? Tja, eigen schuld, dikke bult.
Wijze les
Als ik één wijze les heb geleerd? Soms moet je je gevoel even parkeren, je telefoon laten liggen en gewoon vertrouwen op je liefde. Want sommige verrassingen zijn het waard om op te wachten.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).