Sabine de Groot (33), heeft twee zonen van 5 en 3 en een dochter van 1. Liefdeloze ziekenhuisbevallingen maakten dat ze haar glamourbaan opzegde en doula werd.
Lees verder onder de advertentie
‘In de ogen van anderen had ik een glamourbaan. Werkend als commercieel technisch adviseuse bij L’Oréal had ik mooie mensen om mij heen en constant nieuwe productlanceringen. Saai was het nooit. Maar op een dag besefte ik dat mijn roeping op een heel ander vlak ligt.’
Lees verder onder de advertentie
‘Dit nooit meer’
‘Ziekenhuisbevallingen zijn kil en minder sfeervol. Althans, dat is mijn persoonlijke ervaring. Tijdens de geboorte van mijn eerste zoon kampte ik met bloedingen en hoge bloeddruk. In het ziekenhuis werd ik vastgekoppeld aan kabeltjes, elektronen en alle denkbare ctg’s. Ik lag in een kamer met tl-licht en steeds weer ander ziekenhuispersoneel dat de kamer in- en uitliep. Ik had last van een weeënstorm, wist niet hoe ik normaal moest ademen en hyperventileerde. Toen mijn zoon na zes uur ter wereld kwam, zei ik tegen mijn man: ‘Als dit bevallen is, wil ik het nooit meer.’
Lees verder onder de advertentie
Ze heeft een naam
‘Toch werd ik voor de tweede keer zwanger. Deze keer had ik samen mijn verloskundige een uitgebreid plan opgesteld. Meer in control wilde ik zijn. In een rustige ziekenhuiskamer zou ik zittend op een baarkruk bevallen, met mijn favoriete muziek op. Dit gebeurde ook, totdat mijn vliezen werden doorgeprikt en het ineens ontzettend snel ging. Terwijl ik op mijn kwetsbaarst was, ging -pats- het felle ziekenhuislicht aan. Riep het personeel: ‘Die vrouw moet van de baarkruk af en op bed gaan liggen’. Mijn man stribbelde tegen, zei dat ‘die vrouw’ een naam had en dat ik graag zittend wilde bevallen. Hij stelde voor me op bed te laten zitten. Zo ben ik de tweede keer toch zittend bevallen, zoals ik wilde. Dankzij mijn man die voor me opkwam.’
‘Het was in die periode dat ik dacht; het mag niet zo zijn dat ziekenhuisbevallingen zo verlopen, terwijl het ook liefdevol, heel zacht en muisstil kan gaan. Ik voelde dat daar mijn roeping lag. Heel graag wilde ik vrouwen begeleiden in hun zwangerschap. Het zo intiem en persoonlijk mogelijk maken, omdat ik zelf zulke andere ervaringen had gehad.’
Lees verder onder de advertentie
Biertjes en borrelnoten
‘Ik nam een grote stap: zegde mijn baan op. In plaats van eng voelde het alsof het zo moest zijn op dat moment. Financieel kon het omdat mijn man een goedlopende eigen zaak heeft. Ik volgde opleidingen zwangerschapsyoga, mindfulness, ademcoaching en hypnobirthing. Ik liet me scholen tot doula en zette mijn praktijk op, Fijn Zwanger. En ik zette een zwangerschapscursus op: zo eentje waar je als man wél mee naartoe wilt. Een ééndaagse cursus met alle info die je als zwangere en partner wilt krijgen, maar met een nuchter sausje en een high tea voor de vrouwen, biertjes en borrelnoten voor de mannen.’
Lees verder onder de advertentie
Grote hobby
‘Mijn derde bevalling voelde als het ‘toetje’, echt een cadeau. Elf maanden geleden beviel ik thuis, in een speciaal bevalbad, van onze dochter. Kaarsjes en rustige muziek op de achtergrond en met mijn man, verloskundige en doula om me heen. Prachtig, persoonlijk en met alle keuzevrijheid. Dat is ook wat ik de zwangeren geef die ik begeleid. Mijn carrièreswitch was een drastische, maar voor mij een fantastische. Het geeft voldoening mensen te helpen. Ik vind het zo leuk dat het voelt alsof ik elke dag mijn grote hobby mag uitoefenen.”
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Bizarre, hormonale of gewoonweg crazy aankopen. We doen ze allemaal weleens. Wekelijks vertelt een moeder aan Kek Mama over haar grootste, duurste of vreemdste miskoop. Deze keer Chantal (35) die een dure winterjas kocht voor haar dochter.
Wat als je tegelijkertijd zwanger blijkt te zijn met je schoonzus, maar hun kindje niet levensvatbaar blijkt te zijn? Geluk en verdriet gaan hand in hand, ervaarde Natascha aan den lijve.
Kinderen slepen hun knuffel overal mee naartoe. Ze slapen met hun lievelingsbeer en troosten zich ermee bij verdriet. Maar wist je dat sommige ouders de knuffels van hun kind regelmatig opbergen in de vriezer? De reden is verrassend.
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.