Marjolein Berendsen, founder ZoMa Opleidingen
Vandaag begint de Week van de HSP. Marjolein Berendsen, die het Handboek Hoogsensitief? Je grootste kracht schreef is zelf HSP’er. Ook haar dochter is hoogsensitief: “Kinderen willen ouders niet met pijn zien, ik let er daarom goed op dat mijn dochter niets van mij gaat dragen.”
Als jij HSP’er bent, is er een (grotere) kans dat jouw kind dat ook is. “Doordat mijn dochter en ik allebei hoogsensitief zijn, merk ik dat we elkaar zó goed aanvoelen dat we soms geen woorden nodig hebben. Alleen elkaar aankijken is genoeg. Wat lastig kan zijn is dat er veel dingen binnen komen en je (te) veel emoties op vangt. Dat kan lastig zijn, maar het is van wezenlijk belang dat jij en je kind ook de positieve kant van HSP gaan zien! Zoals dat je een groot hart hebt en je – juist door die sensitiviteit en het inlevingsvermogen – verbinding maakt met anderen en goed kunt luisteren.”
HSP’ers zijn meer afgestemd op kleine accenten in hun omgeving en hebben een dieper emotioneel begrip. Dat klinkt misschien mooi. Maar door al die zintuiglijke input raken ze ook gemakkelijk overweldigd. En dat leidt weer tot gevoelens van stress, angst en uitputting. Zo weet ook Marjolein Berendsen, founder ZoMa Opleidingen en schreef het boek Handboek Hoogsensitief? Je grootste kracht dat nu in de winkels ligt. Met haar boek wil Marjolein HSP’ers inspireren om hun hart te volgen en zo de mooiste versie van zichzelf te leven: “Als HSP’er ben je vaak extreem gericht op de ander en geneigd te pleasen. Stop met dingen doen die je móet doen – hoe leuk ze ook zijn – en laat momenten ontstaan die dienend zijn voor jou. Het helpt om soms niks te doen zodat je écht tot rust komt. Ga op een drukke dag na het eten een stuk wandelen, duik de tuin in of luister tijdens de was naar een podcast waar je rustig van wordt.”
Lees ook: Hoe herken je hooggevoeligheid bij je kind?
Hoogsensitiviteit is geen stoornis of aandoening, het is eerder een persoonlijkheidskenmerk dat – naar schatting – bij ongeveer 15-20% van de bevolking aanwezig is. “Veel HSP’ers denken dat er iets mis is met ze. Ze hebben eigenlijk continu het idee dat ze niet goed genoeg zijn en harder hun best moeten doen. Maar als jij jezelf steeds wegcijfert, dan doet jouw kind later waarschijnlijk hetzelfde. Probeer dankbaar te zijn dat je deze kwaliteiten hebt en wees een nieuwsgierige onderzoeker die wil weten hoe die sensitiviteit werkt. En doe dat vanuit een oprechte interesse. Niet omdat je jezelf wil fiksen. Daarmee geef je niet alleen jezelf, maar ook je kind wat het nodig heeft.”
Veel HSP’ers denken te weinig aan wat ze zelf willen of nodig hebben. Om te zorgen dat jouw kind dit gedrag niet overneemt en leert luisteren naar het eigen gevoel, kun je je zoon of dochter meenemen in speelse mini-oefeningen legt Marjolein uit. “Als ik zelf overprikkeld ben, vind ik het lastig om er volledig voor mijn dochter te zijn. Met een simpele goede grondingsoefening check ik zo weer bij mijzelf in én kan ik snel weer goed verbinden. Wat ook kan helpen is je kind leren wanneer ze bij zichzelf thuis zijn, door ze verbinding te laten maken met zichzelf en te voelen. Zoals het kloppen van het hart of een gevoel in de buik. Maak ze bewust van wanneer ze niet bij zichzelf zijn en extreem druk gedrag vertonen, dat ze gaan pleasen, dreinen of zich terugtrekken. Door dit te ontdekken leren ze wat ze fijn vinden en wat niet. Het is echt een cadeautje als ze leren hoe ze bij hun eigen thuis blijven, terwijl er van alles in de omgeving gebeurt.”
Lees (en luister) ook: Holistisch opvoeden: podcast met Kek Mama
Als HSP’er voel je vaak eerder dan je kind wat het nodig heeft. Het is volgens Marjolein vooral belangrijk om je eigen tekorten van vroeger, niet op jouw kind te projecteren. “Daar zit bij heel wat HSP’ers veel pijn. Ze denken ‘ik ga het anders doen’ en hebben de neiging om te versmelten met hun kind. Leer ze wanneer ze verdrietig zijn om dit zelf te reguleren. Zelf let ik er goed op dat mijn dochter niets van mij gaat dragen. Kinderen zijn zo loyaal en willen ouders niet met pijn zien. Ik straal dan zelfvertrouwen uit dat mama alles kan dragen. Ook ongemak, verdriet of angst. Daarmee geef ik haar ook vertrouwen in haarzelf. Ze kan alles aan, ook ongemak. Dan mogen we er ook gewoon zijn, zonder het te willen fiksen. Het is belangrijk dat jouw kind zelf de emoties en ongemakken ervaart én ontdekt wat het nodig heeft. Het geeft vertrouwen en daar zit kracht in.”
Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”
