Een kwart van de bevallende vrouwen kreeg, ondanks dat ze erom vroeg, geen ruggenprik of veel te laat. Dat blijkt uit onderzoek van EenVandaag en Ouders van Nu.
Lees verder onder de advertentie
Elke Nederlandse vrouw heeft recht op pijnbestrijding tijdens de bevalling. Maar in de praktijk gaat dat lang niet altijd goed, blijkt uit een onderzoek onder 10.000 moeders.
Geen ruggenprik
Ruim 1600 van de ondervraagden wilde tijdens de bevalling een ruggenprik. Van deze groep kreeg 61 procent hem (vrijwel) meteen of moest even wachten. 17 procent moest lang wachten en 25 procent kreeg hem zelfs helemaal niet, terwijl ze dat wel wilde. De meerderheid, ongeveer twee derde, had op dat moment al te veel ontsluiting. Maar bij een derde lag het probleem bij het ziekenhuis, omdat er bijvoorbeeld geen anesthesist aanwezig of beschikbaar was.
Sommige moeders werden door hun verloskundige of gynaecoloog aangemoedigd om zonder medicatie te bevallen, ook als ze erom vroegen. ‘De verpleegkundige bleef aandringen dat vrouwenlichamen ervoor zijn gemaakt om met weeën om te kunnen gaan en kinderen te baren’, vertelde een moeder. Veel ondervraagde vrouwen kijken door deze ervaring met een vervelend gevoel terug op hun bevalling. Soms is het zelfs traumatisch. Een op de tien vrouwen heeft het gevoel dat haar pijn niet serieus werd genomen.
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”