Hij kust haar gedag wanneer zij en de kinderen nog slapen, en komt pas weer thuis wanneer ze uitgeput de uren aftelt tot kinderbedtijd. Moeder Chaunie Brusie maakt zich weleens zorgen of haar man haar nog wel kent, na zes jaar intensief ouderschap.
Lees verder onder de advertentie
Met drie kleine kinderen thuis en een vierde onderweg, leiden Chaunie en haar man compleet gescheiden levens, schrijft ze op Babble. Hij werkt als wiskundeleraar en parttime houtbewerker, zij als schrijfster vanuit huis en thuisblijfmoeder. En dus als taxichauffeur naar school, kok, opvangregelaar en begeleider bij doktersbezoeken. Allemaal prima en fijn en het leven waarvoor ze zelf heeft gekozen. Maar, schrijft ze: ‘Soms vraag ik me af of ik nog wel de vrouw ben met wie mijn man destijds is getrouwd.’
Lees verder onder de advertentie
Die vrouw at haar ontbijt namelijk niet op een ander tijdstip dan hij, schraapte geen hele dagen voedselresten van de vloer en werkte zich geen drie slagen in de rondte om artikelen af te krijgen voordat de baby wakker werd. Die vrouw hoefde ook niet tot tien te tellen voordat ze op het moment dat haar man thuiskwam een tirade over hem heen stortte over wat de kinderen die dag allemaal wel hadden uitgevreten – voordat ze zich met een noodgang uit de voeten maakte naar haar kantoor om eventjes tot rust te komen. Niet eerlijk. Want per slot van rekening, stelt ze, werkt hij evengoed.
Iemand zei ooit: “Mijn man ziet me nooit wanneer ik op mijn best ben.” En dat geldt ook voor Chaunie, stelt ze. ‘Het lijkt weleens alsof mijn kinderen me volkomen absorberen, waarna ik uitgeput de uren aftel tot ze naar bed kunnen. Mijn man krijgt de restjes; de vrouw die het alleen nog kan opbrengen om uitgeteld naar Netflix te kijken, de rest van de avond.’
Lees verder onder de advertentie
Ze wil hem wel laten zien dat ze nog steeds dezelfde is. Dat ze overdag bruisend van de energie naast haar werk de was weg vouwt, terwijl ze een baby op en neer wiegt op haar knie en al met al gewoon een soort multitaskende Superwoman is. Maar hoe dan?
Ze hoopt dat hij door de rompslomp van vier zwangerschappen en borstvoeding heen kan kijken, en zich realiseert dat dit allemaal maar een fase is. En dat zodra die achter de rug is, die Superwoman ook weer helemaal van hem is.
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.