Beeld: Pexels
Je eigen boontjes doppen en zorg dat je jouw eigen broek kunt ophouden, sommige moeders zweren erbij. Toch is pure onafhankelijkheid niet altijd de fijnste weg.
Moma (40):
“‘Zorg ervoor dat je nóóit afhankelijk wordt van een kerel’, riep mijn moeder toen ze mijn zus en mij in haar eentje opvoedde. Dus stelde ik na mijn afstuderen alles in het werk van mijn carrière. Alleen, de druk die ik mezelf oplegde om maar succesvol en daardoor financieel onafhankelijk te zijn van mijn man Jaco, maakte me er niet leuker op als moeder van mijn kinderen van vier en zeven. Wanneer ik moe uit mijn werk kwam, was ik meestal snauwerig. ’s Ochtends had ik haast en was ik opnieuw niet te harden. De momenten waarop ik eens knutselde met de kinderen of een boekje las, waren op één hand te tellen.
Lees ook – Deze moeders werken fulltime: ‘Mijn kinderen hebben het prima naar hun zin op de crèche’ >
Toen mijn oudste een jaar geleden haar pols brak op school en ik aan de andere kant van het land in een vergadering zat, knapte er iets. Was mijn financiële onafhankelijkheid nu echt belangrijker dan er zijn voor mijn kinderen? Jaco verdiende genoeg voor ons allebei. Dezelfde maand zegde ik mijn baan op. Sindsdien werk ik maximaal drie ochtenden onder schooltijd. Jaco en ik zijn dolgelukkig samen, maar mocht het ooit mislopen tussen ons, dan heb ik lang genoeg aan een spaarpot gebouwd om op eigen benen te staan.”
“Na mijn scheiding huurde ik een flatje. In aftandse staat en in een buurt waarin je nog geen hond wil opvoeden. Ik zou straks vast een man tegenkomen en dan ging ik weer samenwonen; investeren in een duur huis was wel het domste wat ik kon doen, dacht ik. Tot ik me realiseerde dat ik voor mijn éigen leven moest zorgen; ‘later met een man’ kwam misschien wel nooit. Met hulp van mijn ouders kocht ik een huis voor mijn kinderen en mij. De man die ik daarna tegen het lijf liep, viel voor mijn onafhankelijkheid en kracht. Ik laat hem in die waan.” Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
Dit bericht op Instagram bekijken
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Leerkrachten weten: de start van het schooljaar is het moment om goede gewoontes aan te leren die kinderen later in de klas flink vooruit helpen.
Weet je nog hoe jij de slappe opvoedpogingen om je heen bekeek en zwoer dat jij het anders zou doen? Niet volledig gelukt zeker? Tja, goed communiceren is nu eenmaal reuze moeilijk. Maar voor je het welzijn van je kind ook reuze belangrijk.
