Beeld: Nine IJff
Karen (37) vliegt als KLM-piloot de hele wereld over en is getrouwd met Maarten (37). Ze hebben twee kinderen: Pepijn (bijna 7) en Emilie (3,5) en verwachten in februari hun derde.
“‘Dagenlang zonder je kinderen? Ik zou het niet kunnen.’ Nu leg ik zo’n opmerking naast me neer, maar een paar jaar geleden dacht ik: zou ik het niet moeilijker moeten vinden om mijn gezin achter te laten? Pepijn was vier toen ik Europa verruilde voor langeafstandsvluchten naar bijvoorbeeld Singapore en San Francisco. Gemiddeld ben ik vijf dagen achter elkaar weg.
Het begin was net als bij de opvang: even doorbijten, het went snel. Voor de kinderen geldt dat zeker. Zij tellen bij mijn vertrek de dagen op hun vingers – zolang ze weten dat ik terugkom en papa, opa of oma er is, is het goed. Nog nooit heeft er één traan gevloeid. Sterker: tegenwoordig moet Maarten ze weleens aansporen om mij een kus te geven. Liever zo dan overstuur, denk ik dan maar. Omdat de kinderen in goede handen zijn ga ik met een gerust hart weg.
Lees ook
Marinja is een expatvrouw: ‘Eerst zorgde ik voor het hoofdinkomen, nu doet mijn man dat’ >
In mijn uniform gaat de mama-knop uit. Niets is mooier dan een Boeing 777 handmatig op de grond zetten. Adrenaline door je lijf, hartslag in je keel, bam: touchdown. Ik heb mijn werk nodig om op te laden en ook voor de kinderen is het goed dat ze niet aan mij vastgeplakt zitten. Het maakt ze sneller zelfstandig.
Pepijn vertelt trots dat ik piloot ben. Mensen die ons vaag kennen zie je dan denken: hij bedoelt zeker stewardess. Om vervolgens te zeggen: ‘Jouw papa is toch piloot?’ Klopt, maar mama ook. Als ik dat uitleg, zijn ze verbaasd. En dát vindt Pepijn weer vreemd – het is toch doodnormaal dat je beide ouders piloot zijn? Drie keer raden wat hij zelf wil worden.
Maarten vliegt ook lange afstanden. Meestal kunnen we onze schema’s op elkaar afstemmen en anders vertrouwen we blind op onze ouders. Zorgen maak ik me zelden. Als een kind ziek is check ik vaker mijn telefoon en bij een noodgeval moeten ze toch naar de huisartsenpost.
Maarten en ik hebben de deal dat degene die thuiskomt van vliegen die dag zoveel mogelijk vrij is. Zodra de kinderen mijn reisfilmpjes hebben gezien, duik ik dus mijn bed in. Jaren geleden vloog ik ook internationaal en bleef ik eindeloos uitslapen. Sinds ik moeder ben doe ik alleen een powernap, om snel weer in het ritme te komen. Al helpen de kinderen daar trouwens ook een handje bij mee. De volgende ochtend kruipt Emilie al vroeg bij me in bed: ‘Je bent er weer!’”
Dit portret staat in Kek Mama 01-2022.
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!
Schaatskoningin Irene Schouten (32) zat eind vorig jaar nog op een roze wolk: ze werd voor het eerst moeder van haar zoontje Dirk. Samen met haar man Dirk-Jan genoot ze volop van het nieuwe gezinslevens. Maar die roze wolk sloeg al snel om in zorgen toen bleek dat Dirk kampte met gezondheidsproblemen.
Geheimen fluisteren, eindeloos knuffelen, hun mening geven (soms nogal luid): een kind laat met verrassende signalen zien dat het zich veilig voelt bij je. Wij delen er een paar.
De ene dag is je zesjarige een knuffelkont die geen moment van je zijde wijkt, de andere dag smijt ze boos de deur dicht omdat jij haar verkeerd hebt aangekeken. Herkenbaar?
Elise (36) is moeder van twee zoontjes (6 en 4) en schrijft met veel liefde korte verhalen over het moederschap en alles wat daar onverwacht bij komt kijken. Haar verhalen zijn fictief, maar vaak geïnspireerd op de wereld van ouderschap met een flinke scheut herkenning, humor en een tikkeltje overdrijving. Tegelijkertijd werkt ze aan haar […]
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Want als je er zelf even niet uit komt, kan je wel wat hulp gebruiken. Deze week vraagt Romy (40) zich af: ‘Moet ik de juf aanspreken op haar actie, of leer ik mijn dochter dan dat ze overal mee weg kan komen?’
