Beeld: Nine IJff
Karen (37) vliegt als KLM-piloot de hele wereld over en is getrouwd met Maarten (37). Ze hebben twee kinderen: Pepijn (bijna 7) en Emilie (3,5) en verwachten in februari hun derde.
“‘Dagenlang zonder je kinderen? Ik zou het niet kunnen.’ Nu leg ik zo’n opmerking naast me neer, maar een paar jaar geleden dacht ik: zou ik het niet moeilijker moeten vinden om mijn gezin achter te laten? Pepijn was vier toen ik Europa verruilde voor langeafstandsvluchten naar bijvoorbeeld Singapore en San Francisco. Gemiddeld ben ik vijf dagen achter elkaar weg.
Het begin was net als bij de opvang: even doorbijten, het went snel. Voor de kinderen geldt dat zeker. Zij tellen bij mijn vertrek de dagen op hun vingers – zolang ze weten dat ik terugkom en papa, opa of oma er is, is het goed. Nog nooit heeft er één traan gevloeid. Sterker: tegenwoordig moet Maarten ze weleens aansporen om mij een kus te geven. Liever zo dan overstuur, denk ik dan maar. Omdat de kinderen in goede handen zijn ga ik met een gerust hart weg.
Lees ook
Marinja is een expatvrouw: ‘Eerst zorgde ik voor het hoofdinkomen, nu doet mijn man dat’ >
In mijn uniform gaat de mama-knop uit. Niets is mooier dan een Boeing 777 handmatig op de grond zetten. Adrenaline door je lijf, hartslag in je keel, bam: touchdown. Ik heb mijn werk nodig om op te laden en ook voor de kinderen is het goed dat ze niet aan mij vastgeplakt zitten. Het maakt ze sneller zelfstandig.
Pepijn vertelt trots dat ik piloot ben. Mensen die ons vaag kennen zie je dan denken: hij bedoelt zeker stewardess. Om vervolgens te zeggen: ‘Jouw papa is toch piloot?’ Klopt, maar mama ook. Als ik dat uitleg, zijn ze verbaasd. En dát vindt Pepijn weer vreemd – het is toch doodnormaal dat je beide ouders piloot zijn? Drie keer raden wat hij zelf wil worden.
Maarten vliegt ook lange afstanden. Meestal kunnen we onze schema’s op elkaar afstemmen en anders vertrouwen we blind op onze ouders. Zorgen maak ik me zelden. Als een kind ziek is check ik vaker mijn telefoon en bij een noodgeval moeten ze toch naar de huisartsenpost.
Maarten en ik hebben de deal dat degene die thuiskomt van vliegen die dag zoveel mogelijk vrij is. Zodra de kinderen mijn reisfilmpjes hebben gezien, duik ik dus mijn bed in. Jaren geleden vloog ik ook internationaal en bleef ik eindeloos uitslapen. Sinds ik moeder ben doe ik alleen een powernap, om snel weer in het ritme te komen. Al helpen de kinderen daar trouwens ook een handje bij mee. De volgende ochtend kruipt Emilie al vroeg bij me in bed: ‘Je bent er weer!’”
Dit portret staat in Kek Mama 01-2022.
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
