Geen misselijkheid, vermoeidheid of pijn in haar bekken: de zwangerschap van de 33-jarige Nina verliep lange tijd volgens het boekje. Toch werd ze met 38 weken met spoed opgenomen in het ziekenhuis. Niet vanwege de baby, maar vanwege een coronabesmetting.
In een openhartig interview met Libelle vertelt ze haar verhaal.
“Mijn hele zwangerschap had ik nergens last van, geen enkel kwaaltje“, aldus Nina. “Maar in mijn laatste werkweek voor mijn verlof voelde ik me niet zo fit.” Niet zo gek, dacht ze – het waren immers de laatste loodjes. Toch voelde Nina zich na een paar dagen zó beroerd dat ze niets meer kon eten en ongelofelijk moe was. De uitslag van de coronatest gaf duidelijkheid: ze was positief.
Nina ging razendsnel achteruit en na negen dagen kwakkelen belandde ze op zondagochtend bij de huisartsenpost: ze werd ineens wel heel erg benauwd. “‘Het is helemaal niet goed’, zei de arts die mijn zuurstof had gemeten. Toen de ambulance voor kwam rijden, schrok ik heel erg. Ik dacht: ik ben toch niet zo iemand die op de IC terechtkomt? Ik weet niet meer hoe ik uiteindelijk in het ziekenhuis ben gekomen, maar het moment dat ik een zuurstofmasker op kreeg, herinner ik me nog heel goed. Wów, wat een verschil.”
Lees ook
Leerlingen vanaf groep zes verplicht om mondkapje te dragen op school >
Artsen besloten dat de baby zo snel mogelijk geboren moest worden, zodat Nina meer ruimte zou hebben om te ademen. “Ik ben toen ingeleid om de bevalling op gang te brengen, maar de volgende ochtend werd er een nieuw plan bedacht omdat het weer slechter met me ging. Want hoe kun je puffen als je geen adem hebt en al negen dagen niet hebt gegeten? Ik had simpelweg geen kracht voor een natuurlijke bevalling.” Dinsdagochtend kreeg Nina een ruggenprik en middels een keizersnede werd haar gezonde zoontje Knox geboren.
“Het was ongelooflijk: op het moment dat hij uit mijn buik werd gehaald, had ik meteen meer lucht”, vertelt Nina hierover. “De arts hield hem omhoog zodat ik hem kon zien, daarna werd hij meteen onderzocht omdat ze zeker wilden weten dat het goed met hem ging.” Gelukkig maakte Knox het goed en ook Nina knapte snel op. Maar het moederschap op deze manier beginnen? Dat wenst ze niemand toe. “Je moet sowieso al herstellen van een bevalling, daar kun je geen corona bij gebruiken. Ik had het geluk dat ik al 38 weken zwanger was en mijn zoontje Knox ‘af was’ en geboren kon worden, maar het had ook de andere kant op kunnen vallen.”
Het hele interview lees je hier
Met pijn in haar hart moet Janneke Jelies afscheid nemen van oudste dochter Jennie, die haar plek onder de Spaanse zon niet kan vinden.
Als haar dochter model wil worden, denkt Malou een buitenkansje te hebben als een bekende van de tennisclub aanbiedt om voor een prikkie foto’s te maken. Maar wat aantreft in de ‘studio’ van ‘de fotograaf’ tart elke verwachting…
Drie leuke zonen, een huis aan de Loosdrechtse Plassen en allebei een goedlopende carrière: het leven van Kim Kötter en Jaap Reesema lijkt het perfecte plaatje. “Mensen zien alleen dat alles klopt, maar dat is omdat wij keihard werken.”
Het zou een magische vakantie op een Disney-cruiseschip op zee worden. Een cruise vol glitters, Mickey Mouse en zonsondergangen. Maar voor één gezin werd het een moment om nooit te vergeten. En niet om de reden die ze hadden gehoopt.
Speelafspraakjes zijn meestal onschuldig. Een uurtje ravotten, wat drinken en een koekje erbij. Soms blijft het gezellig, soms moeten ze ineens naar huis omdat iemand moe of chagrijnig is. Maar je verwacht nooit dat je kind tijdens zo’n middag een Tikkie van honderden euro’s meeneemt.
In de nieuwste aflevering van Jelies & Gnodde: Grote Gezinnen Emigreren zien we hoe vader Johan Jelies zijn dochter Albertine eindelijk haar langgekoesterde droom vervult: een eigen puppy.
