Beeld : Canva Pro
De nachtmerrie van elke moeder: je raakt je kind kwijt. Het ene moment is ‘ie er nog, je knippert, en poef. Weg. Het overkwam ook Janna. Zij dacht dat haar dochter was ontvoerd.
Janna (41), samen met Nick (40), moeder van vier kinderen: “Onze laatste, de dochter na drie jongens, wat een zegen. Ik ben even dol op mijn jongens, hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar ik wilde zo graag ook een dochter. Drie jaar geleden was ze daar eindelijk: Luna.
Wat ik totaal niet zag aankomen, was dat ik van een relaxte, onbezorgde moeder ineens volledig omsloeg naar een overbezorgde helicopter mom. Bij mijn zoons heb ik dat nooit gehad, ook niet toen ze baby’s waren. Ze waren stoer en ik had er vertrouwen in dat zij het wel gingen redden, linksom of rechtsom. Bij een dochter werkt dat schijnbaar anders. De wereld zit ineens vol met gevaren, die ik bij de jongens niet zag. Ze is zo klein en mooi en poppig. Hoe gaat ze zich staande houden in deze grote boze wereld, met haar grote bruine ogen en blonde haartjes? Ik maak me zoveel zorgen om haar, eigenlijk constant.
En op een dag kwam een van mijn grootste angsten uit: ik was haar kwijt. Als een havik houd ik haar in de gaten, non stop, altijd en overal. En toch ontglipte ze me ineens. Het ene moment was ze nog gewoon in de speeltuin, het volgende moment zag ik haar niet meer. We waren een weekendje weg, in een stad met heel. veel. water. Mijn man en de oudste waren boodschappen doen, ik was in de speeltuin met de andere drie.
Heel even kon ik mezelf kalm houden, ik zocht overal, achter, onder, tussen. Toen ze echt niet meer in de speeltuin bleek te zijn, was die kalmte direct weg en was ik volledig in paniek. Meteen begon ik als een bezetene rond te rennen, schreeuwde haar naam en begon ook meteen hysterisch te huilen. Ik vergat bijna mijn twee andere kinderen mee te nemen uit de speeltuin, zo erg was het.
Ze was verdronken. Of iemand had haar meegenomen. Het kon niet anders. Ze liep nooit weg! Iemand had haar ontvoerd, ik wist het zeker. Ik liet voorbijgangers een foto van haar zien, hadden zij haar gezien? Niemand wist het, maar gelukkig wilden een paar mensen me helpen met zoeken. Ik bleef haar naam maar schreeuwen. Ik belde mijn man in paniek op dat hij meteen terug moest komen, omdat Luna was ontvoerd. Die schrok zich natuurlijk kapot en was achteraf best boos dat ik dit zo had gezegd, in plaats van dat ik haar kwijt was. Daar zit nogal een verschil in. Hij dacht dat ik haar letterlijk door mannen een auto ingesleurd had zien worden of zoiets. Oeps.
Opeens zagen we haar, aan de hand van een mevrouw. Doodkalm, vrolijk, niks aan de hand, wandelden ze naar ons toe. Luna. Ongedeerd. Niet eens in tranen. Ik daarentegen wél. Ze was achter mensen met een hondje meegelopen. Deze mensen hadden na een tijdje wel door dat het niet helemaal klopte dat zo’n jong kind alleen door de stad liep, en hadden haar gevraagd waar haar ouders waren. ‘In de speeltuin.’ Daar had de vrouw natuurlijk niet zoveel aan, maar ‘gelukkig’ hoorde ze mij al van verre weg hysterisch schreeuwen, zo wist ze me te vinden. Het hele voorval had nog geen tien minuten geduurd, maar ik ga er wel tien jaar eerder door dood.”
Wat als je kind je kwijtraakt in een winkel, maar ze je voornaam niet weet en de winkelmedewerker niet gelooft dat jij haar moeder bent? Het overkwam Paulien, je leest het hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Het dochtertje van Famke had zo’n zin in het kinderfeestje op het strand van een van haar beste vriendinnetjes, maar het liep uit op veel pijn en verdriet. Het meisje bleek namelijk niet ingesmeerd te zijn en kwam vuurrood thuis. Ze was mega verbrand.
Aan het einde van het schooljaar geven ouders graag een cadeautje aan de juf of meester. Deze juffencadeaus ontvangen ze liever nooit meer.
In de nieuwste aflevering van Het Waren Twee Fantastische Dagen op SBS6 doet Jaimie Vaes een boekje open. Ze vertelt openhartig over haar gewelddadige relatie met rapper Lil Kleine, aka Jorik.
Ruzie met je moeder: sommigen moeten er niet aan denken, voor anderen is het al jaren hun realiteit. Natasja en haar moeder kregen ruzie en sindsdien heeft haar moeder haar dochter niet eens kunnen zien opgroeien.
Ze spelen samen, twee meisjes van een jaar of zeven. Boven op de kinderkamer, urenlang zoet met knuffels, tekenspullen en fantasieën. Het lijkt een droom van een speelafspraak. Tot de avond valt en boven tafel komt wat ze daar echt deden.
In Spanje hebben kinderen maar liefst drie maanden zomervakantie. In Nederland is dat maar (“maar?”) zes weken. Is het tijd om in Nederland de zomervakantie ook te verlengen? We vroegen het jullie.
