Beeld : Canva Pro
De nachtmerrie van elke moeder: je raakt je kind kwijt. Het ene moment is ‘ie er nog, je knippert, en poef. Weg. Het overkwam ook Janna. Zij dacht dat haar dochter was ontvoerd.
Janna (41), samen met Nick (40), moeder van vier kinderen: “Onze laatste, de dochter na drie jongens, wat een zegen. Ik ben even dol op mijn jongens, hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar ik wilde zo graag ook een dochter. Drie jaar geleden was ze daar eindelijk: Luna.
Wat ik totaal niet zag aankomen, was dat ik van een relaxte, onbezorgde moeder ineens volledig omsloeg naar een overbezorgde helicopter mom. Bij mijn zoons heb ik dat nooit gehad, ook niet toen ze baby’s waren. Ze waren stoer en ik had er vertrouwen in dat zij het wel gingen redden, linksom of rechtsom. Bij een dochter werkt dat schijnbaar anders. De wereld zit ineens vol met gevaren, die ik bij de jongens niet zag. Ze is zo klein en mooi en poppig. Hoe gaat ze zich staande houden in deze grote boze wereld, met haar grote bruine ogen en blonde haartjes? Ik maak me zoveel zorgen om haar, eigenlijk constant.
En op een dag kwam een van mijn grootste angsten uit: ik was haar kwijt. Als een havik houd ik haar in de gaten, non stop, altijd en overal. En toch ontglipte ze me ineens. Het ene moment was ze nog gewoon in de speeltuin, het volgende moment zag ik haar niet meer. We waren een weekendje weg, in een stad met heel. veel. water. Mijn man en de oudste waren boodschappen doen, ik was in de speeltuin met de andere drie.
Heel even kon ik mezelf kalm houden, ik zocht overal, achter, onder, tussen. Toen ze echt niet meer in de speeltuin bleek te zijn, was die kalmte direct weg en was ik volledig in paniek. Meteen begon ik als een bezetene rond te rennen, schreeuwde haar naam en begon ook meteen hysterisch te huilen. Ik vergat bijna mijn twee andere kinderen mee te nemen uit de speeltuin, zo erg was het.
Ze was verdronken. Of iemand had haar meegenomen. Het kon niet anders. Ze liep nooit weg! Iemand had haar ontvoerd, ik wist het zeker. Ik liet voorbijgangers een foto van haar zien, hadden zij haar gezien? Niemand wist het, maar gelukkig wilden een paar mensen me helpen met zoeken. Ik bleef haar naam maar schreeuwen. Ik belde mijn man in paniek op dat hij meteen terug moest komen, omdat Luna was ontvoerd. Die schrok zich natuurlijk kapot en was achteraf best boos dat ik dit zo had gezegd, in plaats van dat ik haar kwijt was. Daar zit nogal een verschil in. Hij dacht dat ik haar letterlijk door mannen een auto ingesleurd had zien worden of zoiets. Oeps.
Opeens zagen we haar, aan de hand van een mevrouw. Doodkalm, vrolijk, niks aan de hand, wandelden ze naar ons toe. Luna. Ongedeerd. Niet eens in tranen. Ik daarentegen wél. Ze was achter mensen met een hondje meegelopen. Deze mensen hadden na een tijdje wel door dat het niet helemaal klopte dat zo’n jong kind alleen door de stad liep, en hadden haar gevraagd waar haar ouders waren. ‘In de speeltuin.’ Daar had de vrouw natuurlijk niet zoveel aan, maar ‘gelukkig’ hoorde ze mij al van verre weg hysterisch schreeuwen, zo wist ze me te vinden. Het hele voorval had nog geen tien minuten geduurd, maar ik ga er wel tien jaar eerder door dood.”
Wat als je kind je kwijtraakt in een winkel, maar ze je voornaam niet weet en de winkelmedewerker niet gelooft dat jij haar moeder bent? Het overkwam Paulien, je leest het hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Je geeft je baby met liefde de borst en kolft trouw op vaste tijden. Want: moedermelk is vloeibaar goud. Dus als iemand daar zonder overleg iets anders mee doet, raakt dat je recht in je moederhart.
Je peuter leert praten, awww, zo schattig. En al die woorden die ze nog net niet helemaal goed uitspreken, ook al zo schattig. Nou ja, in de meeste gevallen. Soms is ook behoorlijk gênant. En hilarisch. Voor anderen, dan.
We hebben allemaal onze charme. Maar sommige moeders lijken geboren om dingen uit hun handen te laten vallen, koffie over schoolpapieren te morsen of met hun jas tussen de autodeur te blijven hangen. Astrologisch gezien? Helemaal logisch. Sommige sterrenbeelden zijn gewoon onhandig. En dat is precies wat ze zo leuk maakt!
Je tiener komt thuis met een rapport dat op zijn zachtst gezegd ‘ruimte voor groei’ laat zien. De instinctieve reflex van veel ouders? Iets afpakken waar het kind wél om geeft. Dan zullen ze wel moeten, is de gedachte.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Maartje van groep 1/2 die ineens bloed op de grond aantrof.
Volgens de jeugd van nu is jouw naam misschien wel passé. Tenminste, als we TikTok-verpleegkundige Kelley Cole mogen geloven. Tijdens haar werk op een afdeling met pubers kreeg ze te horen dat haar naam – Kelly – een ‘oude vrouwennaam’ is. En nog meer namen horen daarbij. Ai.
