‘Ik zegde, volledig in de emotie, per direct mijn baan op en kreeg daar vét spijt van’

Naomi (30): “Na mijn zwangerschaps- en ouderschapsverlof zou ik weer parttime aan de slag gaan bij het reclamebureau waar ik werkte. Voor onze kleine man hadden we voor vier dagen opvang geregeld, op een natuurvriendelijke crèche, waar ook zijn neefje heen ging. Met mijn werkgever had ik soepele werktijden afgesproken, waarbij ik pas om tien uur hoefde te beginnen en al voor de file kon stoppen. Op papier ideaal.

Lees ook – Cindy stopte met werken om bij haar zoon te zijn: ‘De tijd gaat zó snel’ >

Doemdenken

Alleen, een paar dagen voordat ik weer aan de slag moest begon ik te janken en hyperventileren. Wat als hij getroost moest worden of zijn mama miste? Of als ze hem zouden shaken? Ik kon niet meer ophouden met doemdenken. Waarschijnlijk nog kraamhormonen, maar dat kon ik toen niet plaatsen. Mijn man wist ook niet wat hij met me aan moest.

Per direct opgezegd

Uiteindelijk heb ik, volledig in de emotie, mijn baan per direct opgezegd. De eerste weken was ik dolblij. Maar toen Milo een jaar werd, kwamen de muren op me af. Ik miste collega’s. Ik wilde het liefst kruipend terug het arbeidsproces in. Helaas. Mijn functie is inmiddels ingenomen door een ambitieuze nieuweling. Tot nu toe lukt het me niet weer een andere, net zo toffe baan te vinden.”

Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen:

*Goedkoper dan in de winkel

*Lees elke maand als eerst Kek Mama

*Gratis verzonden

Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.