Blogger Jen Simon snapt wel dat mensen denken dat haar tweede kind haar ‘lieveling’ is. ‘Sinds de komst van m’n jongste ben ik veel vrolijker en zit ik vol levenslust’, schrijft ze op Scary Mommy.
Kort na de geboorte van Jens eerste zoon was dat wel anders: door een postnatale depressie kon ze niet genieten van de babytijd. ‘Mijn kind sliep nauwelijks. Ik was kapot, radeloos, huilde elke dag en smeekte bij artsen om antidepressiva. Ik heb zelfs momenten gehad dat ik hem weg wilde geven aan de eerste de beste voorbijganger die zei dat hij schattig was.’
Toen Jen haar slaapuren terugkreeg, besloten zij en haar man voorzichtig voor een tweede te gaan. ‘En gelukkig gaat met hem alles goed. Ik voel me vanaf zijn geboorte gezegend, wil de hele dag met hem knuffelen en kan echt van ‘m genieten. Natuurlijk ook van mijn oudste zoon, maar ik vind het moeilijk om terug te denken aan zijn vreselijke babytijd. Ik wil niet dat deze herinneringen invloed hebben op hoe ik nu over hem denk.’
Lees ook
‘Mijn postnatale depressie heeft me dichter bij mijn zoon gebracht’ >
Jen zegt nu elke dag tegen haar kinderen dat ze van ze houdt, maar het liefst had ze dit gevoel ook al gehad toen haar oudste nog klein was. ‘Ik hoop niet dat hij ooit denkt dat hij iets verkeerd heeft gedaan of dat hij tekortschiet. Het was de schuld van mijn hormonen, die hebben veel kostbare tijd van ons afgenomen.’
Aan het eind van haar post concludeert ze: ‘Het is niet dat ik meer van mijn tweede zoon hou, ik kan bij hem gewoon meer van het ‘moeder zijn’ genieten. En dat is het verschil.’
Je kind is je dierbaarste bezit en je wilt ten alle tijden dat je kind veilig is, ook als ze niet bij jou is. Met een dubbel gevoel liet Margje haar dochter logeren bij een vriendinnetje. Had ze maar naar haar gevoel geluisterd.
Je baby begint te huilen en je vraagt je af: moet je meteen reageren, even wachten of laat je jouw kleintje zelf leren kalmeren? De ene ouder zweert bij direct oppakken, de ander bij gelooft dat het beter is om de baby even te laten huilen. En alsof dat nog niet verwarrend genoeg is, zeggen […]
Weet je nog hoe je als baby voor het eerst in bad ging, of dat moment waarop je je moeder voor het eerst herkende? Waarschijnlijk niet. We kunnen ons niets herinneren van onze eerste levensjaren en dat leek altijd logisch, want ons brein zou toen simpelweg nog niet klaar zijn om herinneringen op te slaan.
In de nieuwe aflevering van Antoni van Leeuwenhoek: Over Leven met Kanker volgt Beau van Erven Dorens (54) opnieuw mensen die moeten omgaan met een allesveranderende diagnose. Dit keer ontmoet hij de 31-jarige Yasmin, die leeft met een erfelijke, zeldzame vorm van maagkanker. Terwijl ze in het ziekenhuis wacht op een onderzoek, staat haar toekomst […]
Want niet elke stiefmoeder is een boze heks met een appel… Stiefmoeders hebben het vaak zwaar te verduren. Bedankt, Disney – met je stiefmoeders die óf in spiegels praten óf gifappels brouwen. Want eerlijk is eerlijk, in het echte leven bestaan er ook héél veel geweldige stiefmoeders.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
