Beeld: Canva
Terugkijkend leidde ze een luxeleventje toen ze maar zestien uur per week werkte. Maar nadat haar huwelijk strandde is Vivian fulltime gaan werken, met een eeuwig schuldgevoel naar haar kinderen toe als gevolg.
Banksaldo: € 2.400
Spaarrekening: € 8.650
Vivian (39, managementassistent) is alleenstaande moeder van Flo (4) en Mik (6). Haar huwelijk liep eind vorig jaar op de klippen. “Het vuur was gedoofd, we zaten in een sleur en… hij had een ander. Hartstikke zuur natuurlijk. Ik zag het wel aankomen, als ik eerlijk ben. Het is heel klassiek allemaal; mijn ex moest ineens wel erg vaak overwerken en hij had ineens allemaal afspraken buiten de deur, ook in de avond. Ik heb hem betrapt, er kwamen nogal expliciete appjes van zijn minnares op zijn telefoon binnen. En zijn kleding rook naar haar mierzoete parfum.
De koek was al langer op, na de geboorte van onze dochter veranderde er iets tussen ons. Ik stortte me volledig op het moederschap en mijn ex leek wel een tweede puberteit in te duiken. Alles draaide om feesten, voetbal, zijn werk en zijn vrienden. Uiteindelijk hadden we dagelijks ruzie, over de stomste dingen. Tja en als er dan een leuke kinderloze vrouw op je pad komt die je wél alle aandacht geeft, is de keuze snel gemaakt hè? Ik wil niet verbitterd overkomen, maar ik heb er gewoon geen goed woord voor over hoe hij mij en de kinderen van de ene op de andere dag heeft achtergelaten. Hij betaalt alimentatie en heeft ze iedere zondag, maandag en dinsdag, maar hij is in niets meer de man op wie ik destijds verliefd ben geworden. Hij heeft geen seconde gestreden voor ons huwelijk. Van relatietherapie wilde hij niks weten. Ach, het is goed zo. Aan zo’n vent heb je ook gewoon niks. Gelukkig is hij een lieve vader.
We hebben ons huis vrijwel meteen verkocht. We hadden een behoorlijke overwaarde op onze woning en dat is maar goed ook, anders had ik never nooit het appartementje kunnen kopen waar ik nu zit. Van een royale twee-onder-één-kapper met een enorme tuin naar een flatje met een klein balkonnetje; dat was echt wel even wennen. Ik moet blij zijn dat ik een dak boven mijn hoofd heb, dat weet ik ook wel. Mijn ex heeft met zijn goede inkomen en de overwaarde een leuke eengezinswoning gekocht.
Ik kon net aan de hypotheek rondkrijgen en betaal netto 1200 euro. Superveel geld als je in je eentje bent. In mijn geval komen daar ook nog eens servicekosten à 220 euro bij. Daarnaast heb ik een leaseautootje en tennis ik eens in de week. En ik geef ook best wel wat geld uit aan mijn uiterlijk. Nagels, kapper en iedere maand een keer naar de schoonheidsspecialist, omdat ik een probleemhuid heb. Natuurlijk kan ik daarop bezuinigen, maar ik wil dat niet; ik heb al in zoveel dingen een stap terug moeten doen. Ik heb er dus voor gekozen fulltime te gaan werken. Als ik dat niet doe, hou ik met mijn huidige levensstijl – die overigens verder echt niet exorbitant is – het hoofd niet boven water.
Ik werk bij een groot bedrijf als managementassistent. Het was mijn geluk dat de collega met wie ik mijn functie deelde niet lang na mijn scheiding een andere baan kreeg. Ik heb haar deel erbij gekregen en zo komt het dat ik nu fulltime werk. Mijn baas is een topper. Ze denkt op alle mogelijke manieren met mij mee. Maandag zit ik negen uur op kantoor, dan zijn de kinderen bij mijn ex. ’s Avonds tennis ik. Dinsdag begin ik vroeg en haal ik de kinderen uit school. Dan ben ik tot 17.00 uur bereikbaar op mijn werktelefoon. Woensdag werk ik in de ochtend vanuit huis en ben ik ’s middags vrij. Donderdag werk ik de hele dag en halen mijn ouders de kinderen uit school. Vrijdag werk ik tot 14.00 uur. We hebben geen naschoolse opvang nodig. Onze beide kinderen geven aan dat ze dat ook echt niet willen.
Het is perfect opgelost zo, maar het is wel aanpoten. De schoolvakanties zijn nog het lastigst, dan werk ik vaak in de avonduren. Ik had, als ik terugkijk, best wel een luxeleventje. Mijn ex zorgde voor het hoofdinkomen, ik was bij de kinderen. We hadden een schoonmaakster, dus qua huishouden viel het ook best mee. Ik kookte wel iedere avond, maar dat doe ik nu nog steeds. Ik ben ’s avonds vaak kapot en niet zelden lig ik er al voor 22.00 uur in. En waar ik mezelf het ene moment hartstikke zielig vind, vind ik mezelf het volgende moment weer heel stoer. Ik rooi het namelijk wel allemaal alleen. Ik rij in een leuke auto, ik heb een eigen huisje, ik zie er nog goed verzorgd uit en we gaan zelfs lekker op vakantie met z’n drietjes.
Toch voel ik me ook wel vaak tekortschieten. Als de kinderen ziek zijn, bijvoorbeeld. Dat is al een paar keer gebeurd. Ik kan dan vanuit huis werken, maar het vergadert niet lekker als er achter je iemand met koorts op de bank ligt. Het liefst zit je er dan naast en ben je er echt helemaal voor je kind. Mijn ouders springen bij waar ze kunnen, maar ik wil hen niet constant belasten. Ze passen al een keer in de week op de baby van mijn broer, ik ben ze zo dankbaar dat ze mij daarnaast ook nog helpen. In mijn vriendinnengroep werkt niemand fulltime. Drie dagen in de week is gemiddeld, ik heb zelfs twee vriendinnen die helemaal niet meer werken.
Ik heb daar gemengde gevoelens over. Ik gun het ze, maar ergens ben ik jaloers. Zoveel me-time, zoveel tijd met je kinderen; heerlijk. Tegelijkertijd weet ik nu uit ervaring dat als je relatie op de klippen loopt, het heel fijn is dat je kunt voorzien in je eigen onderhoud. Als je dan al jaren geen baan meer hebt, moet je echt weer op nul beginnen. Ik heb gelukkig in mijn huwelijk altijd voor mezelf, van mijn eigen salaris, gespaard. Daardoor heb ik een buffer, heel fijn. Het is mijn streven voor het einde van het jaar minimaal 10.000 euro op mijn spaarrekening te hebben staan. Daar heb ik verder geen doel voor, dat wil ik gewoon voor noodgevallen achter de hand hebben.
Mijn ex heeft me zo gekwetst dat ik van mannen de afgelopen tijd niets wilde weten, laat staan dat ik zin had om te daten. Ik had daar ook helemaal geen ruimte voor in mijn agenda. Maar sinds een kleine twee maanden heb ik een nieuwe collega waar het heel goed mee klikt. We zitten nog in de flirtfase en we spreken via de app voorzichtig over een eerste afspraakje. Ik heb weer kriebels, ja. Na een behoorlijk donkere periode begint de zon in mijn leven weer een beetje te schijnen.
Zijn aanwezigheid zorgt er in elk geval voor dat ik het een heel stuk minder erg vind om zoveel op kantoor te zitten. De kinderen klagen overigens niet over het feit dat ik zoveel werk. Zij hebben het leuk bij papa en vinden zijn nieuwe vriendin heel aardig. En ik zorg dat als ik niet hoef te werken, ik er ook voor de volle 100 procent voor ze ben. Deed dat gegeven maar wat met mijn schuldgevoel. Ook al doe je het als moeder perfect, dan nog zul je altijd het idee houden dat het beter kan, lijkt wel.”
Al tijden ligt Floor wakker als ze denkt aan december. Want hoewel zij en haar man fulltime werken, eindigen ze ieder jaar weer in de rode cijfers. En dat terwijl de kinderen nog klein zijn. Ze geeft ons een kijkje op haar bankrekening. Je leest het hier.
We doen het allemaal wel eens: een zak vol cadeautjes met Sinterklaas en iets extra’s met Kerst. Want: kinderen blij, wij blij. Maar té veel cadeautjes geven, kan op de lange termijn nadelen hebben.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Geen zin om voor de hele bubs te cateren of te bemiddelen in politieke discussies: er zijn genoeg redenen om kerst een keertje te ontvluchten. Dat lukt de een beter dan de ander, weet Hester Zitvast. Want niet iedereen is bestand tegen smeekbedes van de familie.
De feestperiode is nog maar net begonnen, maar de stapel cadeaus van opa en oma groeit en groeit. Superlief natuurlijk, maar niet altijd nodig. Met deze tips blijft het gezellig en voorkom je dat jouw huis straks lijkt op een speelgoedmuseum.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
Hilda Clevering (45), Sarah van Rooijen (38) en Lenke Melman (36) zijn alle drie moeder en weduwe. Ze ontmoetten elkaar via een lotgenotengroep op Facebook.
