Beeld: Shutterstock
Eerst bewonderde Maile Timon de manier waarop haar man hun baby verzorgde, maar later sloeg dat om in jaloezie. ‘Des te meer ik zag hoe natuurlijk het ouderschap bij hem kwam, des te slechter ik me voelde als moeder.’
In tegenstelling tot haar man, las Maile tijdens haar zwangerschap alle babyboeken en ouderschapsblogs. ‘Ik zou dus degene moeten zijn bij wie het verzorgen en sussen van onze baby prima zou moeten gaan’, zegt ze. ‘Maar het was mijn man bij wie het meteen vlekkeloos ging. Ik dacht: hoe durft hij hierin beter te zijn dan ik? Ik heb onze zoon negen maanden gedragen, hij zou bij mij in het begin beter af moeten zijn.’
Haar man had vanaf dag één plezier met hun zoon. ‘Hij zag hem als een kleine baby vol mogelijkheden’, zegt Maile. ‘Ik daarentegen zag hem als een dierbaar mensje die ik moest verzorgen – een taak waarin ik ongetwijfeld niet zou slagen.’
Lees ook:
10x grappige strips over het moederschap >
Pas later, toen haar hormonen weer in balans kwamen en de rust enigszins terugkeerde in huis, realiseerde Maile zich waarom haar man het zo goed deed. ‘Hij maakte zich niet druk om de borstvoeding en of zijn kind wel of niet zou verhongeren. Hij was niet hormonaal en overdreven emotioneel en daardoor bang dat hij z’n kind zou laten vallen. Logisch dus, dat hij kalmer was en veel meer geduld had.’
Maile deelt haar verhaal om andere ouders een hart onder de riem te steken. ‘Ben je net bevallen? Onthoud dan dat je partner niet de zorgen en angst voelt die jíj na de bevalling voelt. Het is oké als je niet meteen weet hoe je alles moet doen. Dat betekent niet dat je een complete mislukkeling bent. Sommigen zijn als moeder meteen een natuurtalent, voor anderen – zoals ik – kost dat gewoonweg wat tijd.’
Nog meer persoonlijke verhalen lezen?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
De zoon van Annelies is het type kind waarvan je blijft zeggen: ‘het is me er eentje’. Bram vreet van alles uit, maar nooit écht vervelend. En hij ziet er zo schattig uit, met die grote blauwe ogen en die blonde krullen.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?
Er zijn van die kledingstukken die je aantrekt en meteen denkt: ja hoor, dit wordt mijn nieuwe uniform voor de rest van de winter. Nou, de coltrui van HEMA hoort absoluut in die categorie.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Mireille, wiens man een plan heeft waar ze niet achter staat.
