Beeld: Canva
Heel Nederland leeft mee na de dood van de 14-jarige Lisa uit Duivendrecht. Het is de grootste angst van iedere ouder: je kind gaat nietsvermoedend op pad, en komt niet veilig thuis. Ook Caro werd geconfronteerd met die angst.
Caro: “Ze was 13, zat in de tweede klas. Vorige winter ging mijn dochter Amelie op een doordeweekse dag na school nog even bij een vriendin “chillen”, zoals ze het zelf noemt. Rond zes uur pakte ze de bus naar huis, om op tijd te zijn voor het avondeten. Het was niet laat, maar wel donker. Vanaf de bushalte moest ze nog een stuk lopen richting ons dorp, dat net buiten een grote stad ligt. Ze had het stuk al een ontelbaar aantal keren gelopen, maar deze keer voelde het meteen niet pluis.
Ze merkte dat er een man achter haar liep. Capuchon op, handen in zijn zakken. Eerst dacht ze: toeval. Maar hoe verder ze liep, hoe leger de straten werden en hoe duidelijker het werd dat hij bleef volgen. Amelie werd angstig. Ze durfde niet naar huis te lopen, bang dat hij dan zou weten waar wij wonen. Dus liep ze doelloos rondjes door de buurt. Hij ook. Geen logische route en juist daarom wist ze zeker: hij zat achter haar aan.
Na dertig minuten door de straten zigzaggen, zat haar hart in haar keel. Aanbellen bij iemand durfde ze niet, net zoals keihard gillen. Ze besloot het op een rennen te zetten. Gelukkig zit ze op atletiek, dus ze zette er flink de vaart in. Pas toen ze hem niet meer zag, durfde ze richting huis te sprinten. En zo stormde ze, compleet buiten adem en lijkbleek, bij ons naar binnen.
Ik zag meteen dat er iets mis was. Ze huilde en vertelde snikkend wat er gebeurd was en hoe bang ze was geweest. Mijn man is nog de buurt in gegaan, maar vond niemand die aan haar beschrijving voldeed. We hebben melding gedaan bij de politie, maar meer dan “een zwarte capuchon” kon Amelie niet zeggen.
Of die man gewoon een engerd was die het leuk vond om een jong meisje bang te maken, of dat hij echt kwade plannen had – we zullen het nooit weten. Maar voor mij als moeder was het een grote reminder om extra alert te zijn en met mijn dochter in gesprek te gaan hoe ze in dit soort situaties moet handelen. Het laat zien hoe kwetsbaar meisjes en vrouwen zich nog steeds voelen zodra het donker wordt. Ik hoop zó dat Amelie en alle andere meiden opgroeien in een wereld waarin ze zich niet meer hoeven af te vragen of een man die achter hun loopt kwade bedoelingen heeft.”
Heather weet nog goed hoe de mannen haar als klein meisje in hun busje probeerden te lokken. Je leest haar verhaal hier.
In verband met privacy zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bij de redactie bekend.
Ook je verhaal (anoniem) doen? Stuur een mailtje naar redactie@kekmama.nl.
Een zacht ruisend geluid op de achtergrond. Voor veel ouders is white noise vaste prik bij bedtijd. Het geluid – alsof er een föhn of stofzuiger aanstaat – zou baby’s helpen sneller in slaap te vallen en beter door te slapen. Maar een expert waarschuwt nu voor dit populaire hulpmiddel.
Kim Feenstra (40) neemt even een pas op de plaats. In het programma Gelukkig hebben we de foto’s nog! kijkt het model terug op haar leven, en vertelt dat een nieuwe romance er voorlopig niet in zit.
Beschuit met muisjes! Sabrina uit ‘Grote Gezinnen, Grote Vakanties’ is bevallen van haar tiende kind. En de naam is prachtig.
In het najaar kan de temperatuur ’s nachts flink dalen. Maar hoe weet je of je kindje het écht niet te koud heeft in bed? Twee kinderslaapcoaches delen belangrijke signalen waaraan je kunt zien dat het misschien tijd is voor een extra laagje kleding of een warme slaapzak.
Schermen zijn niet meer weg te denken uit het gezinsleven. Even een filmpje tijdens het koken, een tablet in de auto of YouTube als rustmoment. Maar steeds meer experts waarschuwen: bij jonge kinderen kan overmatige schermtijd al vroeg sporen nalaten. En opvallend genoeg is dat soms zichtbaar met een heel simpele test.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week het dilemma van Georgina (38). Ze heeft haar kleuter namelijk niet onder controle en schaamt zich hiervoor.
