Weer aan het werk gaan na de geboorte van haar tweede dochter, viel Rachael Larsen zwaar. ‘Ik was er niet klaar voor, maar ik moest.’
Lees verder onder de advertentie
Rachael is een Amerikaanse moeder van twee kinderen. Dat ze na haar zwangerschapsverlof weer moest gaan werken, noemt ze één van de moeilijkste dingen. ‘Na mijn eerste kind ging ik na acht weken weer aan de slag. Ergens was ik blij dat ik even iets anders om handen had dan alleen maar mijn baby voeden en luiers verschonen. Maar het was ook stressvol.’
Lees verder onder de advertentie
Na de geboorte van haar tweede kind, nam Rachael meer tijd: twaalf weken, wat gangbaar is in Amerika. ‘Maar eigenlijk was dat nog niet eens genoeg’, geeft ze toe. ‘Ik was er niet klaar voor om weer te beginnen. Mijn dochter sliep bijna niet – ik was vijf keer per nacht op om haar te voeden. Ik was gewoonweg gebroken, maar ja, ik moest naar m’n werk.’
Hulp
Inmiddels is de oudste van Rachael vier jaar oud. ‘Het heeft me lang geduurd om eerlijk te vertellen dat ik het (te) zwaar vond, omdat ik bang was dat veel mensen kritiek zouden hebben op mijn verlangen om én te werken, én een goede moeder te zijn.’
Volgens haar willen moeders niet als zwak worden gezien en is het moeilijk om om hulp te vragen bij je werkgever. ‘Veel bedrijven staan een langere verlofregeling niet toe. Terwijl het welzijn van werknemers net zo belangrijk zou moeten zijn als de winst van een bedrijf.’
Geen keuze
Rachael wil alle andere moeders die zich in haar verhaal herkennen, een hart onder de riem steken. ‘Je bent niet de enige als je het zwaar vindt om na je verlof weer te beginnen. En je bent zeker niet de enige die het allemaal slikt en stug doorgaat, omdat je geen keus hebt.’
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).